در چنبره توهم توطئه
قدرت فلج ذهنی شده!
در دیدار موسوی و کروبی که دوشنبه این هفته انجام شد، فصل مشترک های زیر طرح و تائید شد:
شرایط حکومت طوری شده که همه را توطئه گر تصور می کند و دچار نوعی توهم توطئه شده است. جریان حاکم اصل صحبت ما را درک نمی کند. در بیانیه ها و سخنرانی های ما بدنبال کلمات هستند، نه مفهوم. هر روز به یک گروه از مردم لقب مرتد و کافر و غیره می دهند، به جرم اینکه کلامی بر خلاف دیدگاه و نظر آقایان بر زبان رانده اند. وضعیت کارگران و اخراج آنان و تعویق در پرداخت حقوق آنان، پائین آمدن نرخ سرمایه گذاری و غیره… همه از نقاط ضعف سیستم اقتصادی و مدیریتی کشور است. مردم هیچ چیز یادشان نمی رود. در همان اوایل انقلاب مردم رفتند و آن شخصی که در زمان رضاشاه دستور شلیک به مردم در واقعه مسجد گوهرشاد داده بود را در سن ۹۰ سالگی دستگیر کردند. مردم اعمال و رفتارهایی را که در این یکساله بر آنان اتفاق افتاده از یاد نخواهند برد. بدلیل عدم مدیریت صحیح، سالانه ۳۰میلیارد دلار درآمدی که میتواند از محل برداشت گاز از عسلویه عاید کشور شود را از دست میدهیم؟ دلیل این همه بی کاری چیست؟ دلیل وضعیت بد کاری و اقتصادی کارگران چیست؟ در همین عسلویه، به خاطر تحریم رفتند با شرکت هایی از چین و مالزی و ونزوئلا قرارداد بسته اند و آخرش هم طرح را داده اند به نیروهای نظامی!
از ما می خواهند که توبه کنیم. البته توبه خوب است، اما آیا آن همه کشتار، دروغ، شکنجه، تجاوز به حقوق مردم، حیف و میل بیت المال توبه نمی خواهد؟
بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی و طبق ماده ۳۰ ، ۳۱ و ۳۲ آئین نامه اجرایی قانون احزاب همه گروه ها، تشکل ها و احزاب اصلاح طلب در خواستشان برای راهپیمائی سالگرد 22 خرداد به وزارت کشور ارسال کنند.
میرحسین موسوی و مهدی کروبی صبح روز دوشنبه گذشته با هم دیدار کردند. این دیدار بمدت یکساعت طول کشید و در آن مسائل داخلی و خارجی و همچنین وضع زندانیان و بحران حاکم بر کشور مورد بررسی قرار گرفت.
موسوی دراین دیدارگفت:
اغلب سیاست های کشور “باری به هر جهت” است و متاسفانه ساختارهای ما همچون ماسه زار و شن زاریست که آب در آن پایدار نمی ماند. در حال حاضر در زمینه ساختاری برنامه ای دقیق و روشن نداریم و باید برای دراز مدت فکری کرد. شرایط حکومت طوری شده که همه را توطئه گر تصور می کند و دچار نوعی توهم توطئه شده است. جریان حاکم اصل صحبت ما را درک نمی کند. در بیانیه ها و سخنرانی های ما بدنبال کلمات هستند، نه مفهوم. متاسفانه سیستم ایدئولوژیک ایرادش همین است. توهم و شایعه ای را که خود ساخته و پرداخته اند آنچنان بازگو می کنند که خودشان هم باورشان می شود و چیزی که ساخته اند، دامن خودشان را می گیرد. همین است که واقعیت را نمی شنوند.
ما باور داریم که مردم ما حافظه ی جمعی دارند. حکومت فکر میکند مردم اعمال، کارها و رفتارهای آنان را فراموش می کنند، اما اینچنین نیست. مثلاً در مسئله فساد اقتصادی (رحیمی معاون احمدی نژاد) که چند هفته پیش مطرح شد چه سیری پیش آمد؟ چند نفر خرده پا دستگیر و اسم یک نفر را بردند و سپس به یکباره همه چیز مسکوت ماند. یا مسئله کوی دانشگاه و آن فیلمی که منتشر شد. متاسفانه فکر می کنند مردم با مرور زمان یادشان می رود. این کارها غیراسلامیست. هر روز به یک گروه از مردم لقب مرتد و کافر و غیره می دهند، به جرم اینکه کلامی بر خلاف دیدگاه و نظر آقایان بر زبان رانده اند. نمیدانم اینان چگونه می خواهند پاسخ خداوند را بدهند. وضعیت کارگران و اخراج آنان و تعویق در پرداخت حقوق آنان، پائین آمدن نرخ سرمایه گذاری و غیره… همه از نقاط ضعف سیستم اقتصادی و مدیریتی کشور است. مردم قول ها و وقایع یادشان نمی رود. بنده یک نمونه از حافظه تاریخی مردم بگویم.
در همان اوایل انقلاب مردم رفتند و آن شخصی که در زمان رضاشاه دستور شلیک به مردم در واقعه مسجد گوهرشاد داده بود را در سن ۹۰ سالگی دستگیر کردند. می خواهم بگویم مردم اعمال و رفتارهایی را که در این یکساله بر آنان اتفاق افتاده از یاد نخواند برد.
در همه کشورها مدیران و مقامات دولتی سابق به عنوان شورای مشورتی به دولت های موجود کمک می کنند. اما در ایران به طور مثال آقای خاتمی با ۸سال سابقه ریاست جمهوری در کشور و جنابعالی و دیگر سران، هم اکنون در چه وضعیتی هستند. تمام کارشناسان خبره و باسابقه از سازمان ها رانده شدند، صرفا به دلیل مسائل خطی و سیاسی! من چشم انداز روشنی را در راستای بهتر شدن مسائل اقتصادی کشور نمی بینم. زیرا بستر ها خراب شده اند. ابزارها از بین رفته است. دستگاه های بیم دهنده از میان برچیده شده اند. برای کارشناسان در جامعه دیگر جایگاهی قائل نیستند. حتی اگر هم اکنون شخصی از اصولگرایان صحبتی بر زبان بیاورد وی را منافق خطاب می کنند.
مهدی کروبی نیز در تایید سخنان میرحسین موسوی گفت:
متاسفانه اعمالی که این افراد بر سر مردم می آورند با نام اسلام است و این رفتارها باعث میشود به اسلام ضربه وارد شود. در حال حاضر شرایط جامعه بسیار وحشتناک است. بطوری که هرچه می خواهند می گویند، هر تهمت و ناروایی که می خواهند به افراد نسبت میدهند، هر آماری که تصور می کنند منتشر می کنند و همه اینها به این دلیل است که آنان فکر می کنند صدای طرف مقابلشان به جایی نمی رسد؛ اما نمی دانند که این مردم هستند که می شنوند و شرایط اقتصادی و سیاسی را می بینند که چه چشم انداز سیاهی در انتظارشان می باشد. مثلا در همین ماجرای عسلویه چه تعداد از کارکنان و کارگران به دلیل عدم تصمیم گیری صحیح و پیاده کردن سیاست های نادرست، از کار بی کار شدند؟ بر اساس آمار رسمی چرا باید طی چهار سال گذشته تعداد شاغلان در عسلویه از ۶۰هزارنفر به ۸هزارنفر کاهش یابد؟ چرا باید بدلیل عدم مدیریت صحیح، سالانه ۳۰میلیارد دلار درآمدی را که میتواند از محل برداشت گاز از عسلویه عاید کشور شود از دست داد؟ دلیل این همه بی کاری چیست؟ دلیل وضعیت بد کاری و اقتصادی کارگران چیست؟ آقایان نمی دانند و یا نمی خواهند بدانند که یک سخن آنان در مجامع بین المللی می تواند تا چه حد به مردم و اقتصاد کشور لطمه بزند. در همین عسلویه، به خاطر تحریم رفتند با شرکت های از چین و مالزی و ونزوئلا قرارداد بسته اند و آخرش هم طرح را داده اند به نیروهای نظامی!
هنگامی که من از وقایع کهریزک و فجایع روی داده در آن سخن گفتم و پیگیری کردم، هزاران تهدید و ترعیب و دروغ را برای خدشه دار کردن ادعای مستند من به بنده نسبت دادند. از هیچ کاری در خصوص فشار آوردن به من فروگذار نشدند. در آخر هم با آن همه هیاهویی که به راه انداخته بودند، خودشان گزارشی- در مجلس- ارائه دادند که چه وقایعی در کهریزک رخ داده است. ۳نفر بخت برگشته را که ۲نفرشان از نیروهای انتظامی و یکی دیگر از آنها به قول خودشان از اراذل و اوباش بوده را محکوم کردند و پرونده را مسکوت نمودند. حتی به گزارش مجلس هم توجهی نشد.
بنا به نامه ای که زندانیان به مراجع نوشتند و جوابیه ای هم به آن نامه تاکنون داده نشده است، با همسر یک زندانی تماس گرفته اند که از همسرت جدا شو! این چه قانونیست؟ این چه حقوق شهروندی و حقوق بشریست که بازجو به خود این حق را میدهد که در مسائل کاملا شخصی یک زندانی و روابط خانوادگی او دخالت کرده و تهدید کند؟ آیا این یک مامور حکومت اسلامیست؟ این که می گویند عظمت داریم همین است؟ خود شما نخست وزیر امام بودید. یادتان است که امام تاکید داشتند در سفر به کشورهای دیگر باید عزت و آبروی مملکت حفظ شود. آیا هم اکنون عزتمان حفظ شده است؟
اینکه می گویند سفرهای ما عظمت است همین است؟ زیمباوه و چند کشوری در همین سطوح عزت است؟ اینکه به “پشه مالاریا ” و یا “جلاد مخالفان” تشبیه و خطابتان کنند عزت است؟ حتماً مانند دانشگاه کلمبیا با آن همه توهین از آن به عنوان فتح الفتوح نام می برند! آقایان پیش خودشان چه فکری می کنند؟ آیا اصلاً فکری هم می کنند؟
در زمان ریاست من بر مجلس شورای اسلامی، هنگام سفر به یک کشور اگر میدیدیم احتمالا بعضی از شئون رعایت نمی شود سفر به آن کشور را لغو می کردیم تا مبادا شاَن این ملت متمدن و با عظمت به دلیل عملکرد ما پائین بیاید. امروز یک حرف و یک سیاست را می گویند و پی می گیرند و فردا چیز دیگری! آیا مجبورند اینقدر کشور را سبک کنند؟
از ما می خواهند که توبه کنیم. البته توبه خوب است، اما آیا آن همه کشتار، دروغ، شکنجه، تجاوز به حقوق مردم حیف و میل بیت المال توبه نمی خواهد؟ آنهایی باید توبه کنند که چنین رفتارهای ناروایی را در حق مردم ایران انجام داده اند. یک روز می گویند باید جمعیت را زیاد کرد، روز بعد می گویند جمعیت تهران زیاد است و باید ۵میلیون نفر از تهران را خارج کرد، روز بعد می گویند می خواهد زلزله بیاید! در مورد زلزله هم میگویند مردم توبه کنند تا زلزله نیاید. آخرش هم که زلزله نمی آید می گویند دعاها اثر کرد! مگر مردم مسخره افکار و اعمال کودکانه و بدور از خرد شما هستند؟ آیا این همه گرفتاری اقتصادی و بیکاری که همچون طاعون کشور را مبتلا کرده کافی نیست؟ در حال حاضر برای همین مردم چه برنامه ی شفاف و سودمندی پیاده کرده اید که می خواهید با آن پشتوانه، آن چند میلیون نفری که با تبلیغات شما در آینده به نسل این جامعه افزوده شوند را به سرو سامان رسانید؟ این چه روشی است که این آقایان در پیش گرفته اند؟
چطور در زمان شاه سازمان های حقوق بشر(که بر اساس مصالح و منافعشان) به زندان های ایران فشار وارد می کردند خوب بودند و حالا که همین سازمان ها پیگیر وضعیت زندانیان سیاسی و خانواده آنان و وضعیت اسفبار زندان های ما هستند، محکوم، مجرم و بدخواه هستند؟ آیا برخی از همین رسانه هایی که شما هم اکنون آنها را عوامل سیا می نامید از گزارشاتشان در مورد زندان های ایران به وجد نمی آمدید؟ نمی خواهم نام عزیزانی که آن دوران در زندان و خارج از زندان اظهار خوشحالی می کردند از این همه فشارهایی که این سازمان ها بر حکومت شاه می آوردند ببرم. چون در آن موقع حکومت نبودیم، اما حالا که حکومت شدیم آنها را سازمان هایی وابسته و عوامل سیا می خوانیم؟
موسوی در ادامه گفت:
تمام دستگاه های نظارتی ما خوابیده است و یا برچیده شده اند، مانند برنامه و بودجه. برای همین آقایان خواب نما می شوند و هر روز طرح هایی را در خصوص اهدای یک میلیون تومان به هر بچه و یا کمک های مالی به کشورهای مختلف را پیاده می کنند. متاسفانه سازمان و نهادی هم نمانده که گزارشی از این وضعیت ارائه کند. البته در کشور طرح هایی اجرا می شود، آنهم اینکه عده ای را می گیرند و فردا ازاد می کنند و از آنان می خواهند چیزهایی را بگویند و بعد در صورت عدم تحقق اهدافشان دوباره روانه زندانشان می کنند. در حال حاضر آگاهی مردم ما نسبت به مسائل سیاسی و اجتماعی از حالت جنینی خارج شده است و مردم آگاه تر شده اند و این آگاهی ها روز به روز و با سرعت فزاینده ای رو به گسترش است. تحلیل مردم ما عمیق تر شده است. اما در حال حاضر چون اعمال این افراد با نام اسلام صورت میگیرد هنوز صدماتی به اسلام وارد می شود.
کروبی گفت:
اگر نماینده ای که آقایان آن را نماینده مردم می خوانند نیز بخواهد سخنی بر خلاف نظر و عقیده حاکمان قدرت بر زبان براند، وی را تهدید به عدم تایید صلاحیت برای نامزدی در انتخابات های آینده می کنند. آیا نماینده مجلس که باید نماینده مردم باشد، می تواند با آرامش خیال و عدم ترس از آسیب و ارعاب به نیازهای موکلین خود پاسخ دهد؟ آیندگان در باره ما چه قضاوتی خواهند کرد و چه در کتاب هایشان خواهند نوشت؟
در پایان این دیدار مهدی کروبی و میرحسین موسوی نسبت به برگزاری راهپیمایی مردمی در روز ۲۲خرداد بر اساس اصل ۲۷ قانون اساسی و طبق ماده ۳۰ ، ۳۱ و ۳۲ آئین نامه اجرایی قانون احزاب تاکید کردند و از همه گروه ها، تشکل ها و احزاب اصلاح طلب خواستند تا در خواستشان را در همین زمینه به وزارت کشور ارسال نمایند.
