در حالی که مقامات جمهوری اسلامی ایران خود را برای خاکسپاری جسد دانشمند ترور شده آماده می سازند و کارمندان و استادان دانشگاه شهید بهشتی در تهران در اعتراض به این موج سوءقصدها علیه فرهیختگان ایرانی به یک اعتصاب چند ساعته دست زدند،
سران رژیم و میان پایگان می کوشند مسؤولیت قتل دکتر مجید شهریاری و سوء قصد به جان دکتر فریدون عباسی را "یک توطئه خارجی" قلمداد کنند و آن را به بیگانانی نسبت دهند که می خواهند برنامه های اتمی جمهوری اسلامی را به بن بست بکشانند.
ولی آگاهان امور ایران دو احتمال دیگر را نیز بعید نمی دانند: سوءقصد به جان این دو استاد امور اتمی ایران توسط سازمان های مخالف رژیم انجام گرفته، و احتمال دوم آن که گروه های "خودسر" در داخل حکومت مرتکب این قتل شده اند – که احتمال آن ضعیف است.
آن چه موجب شگفتی می باشد این است که از همان نخستین ساعت انتشار خبر سوءقصد به جان شهریاری و عباسی، به صراحت اعلام گردید که آنان با برنامه های اتمی ایران همکاری نزدیک داشته اند – امری که معمولا از اسرار امنیتی محسوب می شود و حکومت باید آن را پوشیده نگاه دارد. در موارد پیشین که افراد وابسته به برنامه های اتمی ایران در نتیجه سوءقصد و به وضع مشکوک جان داده بودند، حکومت یا وابستگی آنان به امور اتمی را تکذیب کرده و یا با گذشت مدت زمانی به آن اعتراف کرده بود.
صراحت رفتار حکومت ایران، این بار به حدی رسید که علی اکبر صالحی (رئیس اژانس اتمی ایران) با انتشار بیانیه ویژه ای، نوشت که مجید شهریاری شاگرد او بوده و "یکی از استادان بی مثال و پژوهشگران فرید و یگانه ایرانی، و قرة العین رژیم" بوده است.
صالحی در سخنان روز گذشته خود در واکنش به قتل از جمله گفت: «بدانند که شکیبائی ما حدی دارد و خشم ما منفجر خواهد شد».
«شیوه های غیرجنگی برای ممانعت از اتمی شدن ایران»
آیا واقعا کشتن شهریاری و زخمی ساختن فریدون عباسی یک توطئه خارجی بوده است؟ برخی سران حکومت ایران صریحا به این پرسش پاسخ مثبت می دهند و همه عالم را به مسؤولیت طراحی و اجرای این قتل متهم می سازند:
مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران، امروز (سه شنبه 9 اذرماه – 30 نوامبر) گفت: «این ترورها نشان دهنده این است که موساد، انگلیس، آمریکا و رژیم صهیونیستی! برنامه حذف دانشمندان هسته ای ایران را تنظیم کرده اند».
نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز با امضای طومار مشترکی نوشتند: «این ترور در تداوم اقدامات رژیم صهیونیستی و دشمنان انقلاب اسلامی علیه ملت ایران صورت گرفته است».
در این بیانیه که 262 نماینده مجلس آن را امضا کرده اند همچنین آمده است: «از مسؤولان اطلاعاتی و امنیتی کشور خواسته می شود که عاملان این جنایات را شناسائی و مجازات کند و نمایندگان ایران در گفتگو با کشورهای 1+5 با جدیت بیشتری از حقوق مسلم ملت ایران دفاع کنند».
محمود احمدی نژاد نیز در کنفرانس مطبوعاتی روز گذشته خود به طور تلویحی عوامل خارجی و به ویژه اسرائیل و ایالات متحده و بریتانیا را مسؤول این سوءقصدها دانسته بود.
برخی مسؤولان حکومت و از جمله مهدی چمران به صراحت گفتند که سوءقصد به جان این دو دانشمند اتمی نشان آن است که مخالفان برنامه های اتمی ایران شیوه تازه ای در پیش گرفته و با قتل دانشمندان اتمی می خواهند اجرای برنامه های ایران را به تعویق اندازند.
این احتمال از جانب علی اکبر صالحی نیز عنوان شد.
در گزارش های پیشین گفته شده بود که مخالفان اتمی شدن ایران در صحنه جهانی بدافزار "استاکس نت" را نیز در کامپیوترهای اتمی و تکنولوژی ایران کاشته بودند که برنامه غنی سازی اورانیوم و ساخت بمب اتمی را دچار اخلال کنند.
علی رغم همه تکذیب های مقامات رژیم، معلوم می شود که این کرم کامپیوتری (که به گفته مقامات رسمی به 35 هزار کامپیوتر امور صنعتی ایران آسیب رسانده بود) به برنامه های اتمی و تاسیسات نطنز و نیروگاه اتمی بوشهر نیز سرایت کرده و کار آن را مختل ساخته بود.
احمدی نژاد در کنفرانس مطبوعاتی روز گذشته خود عملا تائید کرد که استاکس نت به کامپیوترهای اتمی ایران نیز آسیب رسانده بود – ولی ادعا کرد که همه کامپیوترها پاکسازی شده و به برنامه های اتمی آسیبی نرسیده است.
در برخی ارزیابی ها گفته شده: از آن جا که کشورهای جهان اشتیاق چندانی به بمباران تاسیسات اتمی ایران ندارند، و بسیار بعید است که ایالات متحده به چنین اقدامی دست بزند، می کوشند با شیوه های غیرجنگی به هدف خود، که همانا جلوگیری از اتمی شدن ایران است برسند. منظور تحریم های اقتصادی فزاینده نیز رسیدن به همین هدف است، که هنوز نتایج مورد انتظار را نداده است.
«سوءقصد نشان ناتوانی های امنیتی و انتظامی رژیم»
در گزارش اخیر رئیس اژانس بین المللی گفته شده بود که حکومت ایران برخی سانتریفوژها را خوابانده و از شمار دستگاه های فعال به میزان چشمگیر کاسته شده است. در این گزارش حتی آمده بود که غنی سازی اورانیوم به مدت چندین روز کاملا متوقف شده و در مورد ازسرگیری آن هنوز خبری نرسیده است.
آگاهان سیاسی ارزیابی می کنند که اگر سوءقصد به جان شهریاری و عباسی واقعا توسط کشورهای خارجی طراحی و اجرا شده باشد، نشان آن است که آن ها برای آن که ناچار به انجام حملات نظامی نشوند، راهکارهای دیگری جستجو کرده اند که آسیب به دست اندرکاران امور هسته ای و دستگاه های آن می تواند لزوم حمله نظامی را منتفی سازد.
احتمال دیگر آن است که تلاش برای کشتن آن دو استاد دانشگاه بهشتی، توسط یکی از گروه های اوپوزیسیون داخل ایران صورت گرفته باشد که خواسته اند به رژیم هشدار دهند.
روز گذشته از هر دو فرد مورد سوءقصد به عنوان "استادان بسیجی دانشگاه شهید بهشتی" نام برده شد که نشان وابستگی آن ها به رژیم است.
یک احتمال در مورد گروه تروریستی "جند الله" مطرح گردیده که اخیرا اعلام داشت یکی از کارمندان مرکز اتمی ایران در حومه اصفهان را به گروگان گرفته است. این فرد در یک "اعترافات تلویزیونی" که از شبکه العربیة پخش شد، اطلاعات دقیقی از محل کار خود داد. افراد بلوچ در تهران نیز حضور دارند و در دانشگاه ها و موسسات دولتی و خصوصی نیز فعال می باشند و می توانند به گردآوری اطلاعات لازم بپردازند.
این احتمال نیز مطرح است که عوامل داخلی با کمک عوامل اطلاعاتی خارجی به صورت مشترک به این اقدام دست زده باشند.
ولی هرچه باشد، سوءقصد دیروز تهران از سستی و لرزان شدن امکانات امنیتی و حفاظتی حکومت حکایت دارد که در روز روشن افراد موتور سوار دو تن از افراد مهم را که از پیش شناسائی کرده و از جزئیات تحرکات آن ها آگاهی دقیق داشته اند، در دو خیابان پر رفت و آمد تهران و در یک فاصله زمانی کوتاه هدف سوءقصد قرار می دهند، که یک تن کشته می شود و دیگری زخمی می گردد.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز امروز به این ناتوانی حکومت در دفاع از افراد خود اعتراف کردند و در طوماری که به امضای 262 نماینده مجلس رسید "از مسؤولان" خواستند "از دانشمندان کشورمان حفاظت بیشتری کنند".
مهدی چمران نیز در سخنان امروز خود گفت: «مسؤولان باید به مقابله با چنین مواردی برخیزند، چرا که نمی توان این مساله را به همین صورت رها کرد».
گروهی که خود را "بسیج دانشجوئی دانشگاه تبریز" می نامد، در بیانیه امروز خود، ضمن آن که تلاش کرد همه کشورها و نهادهای خارجی را از آمریکا و اسرائیل تا سی آی ای و ام – آی -6 و حتی بی بی سی و صدای آمریکا و صدای اسرائیل مسؤول این سوءقصد ها معرفی کند، یاد آور گردید که در سال های نخست انقلاب، مقامات ارشد سیاسی و نظامی حکومت نیز به آسانی ترور می شدند.
یک تحلیلگر در تهران امروز (سه شنبه) به خبرنگار آزاد گفت: در واقع بیشترین دل نگرانی حکومت آن است که ترور دست اندرکاران امور هسته ای، مقدمه ای برای سوءقصد به جان فرماندهان انتظامی حکومت و همچنین مقامات میان پایه و بلندپایه رژیم باشد که به دوام حکومت به شدت آسیب خواهد رساند.
(سپیده دم امروز – سه شنبه – نیز در یک زد و خورد مسلحانه در تهران، یکی از ماموران امنیتی کشته شد که درباره جزئیات آن هنوز خبر مشروحی منتشر نشده است).
برخی گروه های اوپوزیسیون در داخل ایران به گردآوری و انتشارات اطلاعات درباره عوامل سرکوبگر رژیم پرداخته اند و از مردم خواسته اند این گونه افراد را هرچه بیشتر شناسائی کنند و جزئیات آن ها را انتشار دهند، تا بدانند که خشم ملت به زودی گریبان آنان را خواهد گرفت و بهتر است از سرکوب و همکاری با رژیم دست بردارند.
