تدابیر پرهزینه سانسور و فیلترینگ بر باد خواهد رفت
اینترنت چمدانی
با سرعت صاعقه به ایران می رسد
اینترنت در چمدان، به بزرگترین نگرانی حکومت و وحشت از بر آب شدن تمام تدابیری که با صرف هزینه ای سنگین برای سانسور، فیلترینگ و پارازیت در ایران دیده بودند تبدیل شده و آن را از حمله نظامی به ایران مهم تر ارزیابی کرده اند.
این سیستم بر اساس ترکیبی از شبکه های به هم تنیده (mesh) هستند. مقدمات به کار گرفتن این سیستم در فضای ایران فراهم شده است. ایده به این ترتیب است که هر وسیله موجود می تواند اطلاعات را با وسیله کناری خود تقسیم کند. به این ترتیب واحدی که در مرزهای ایران (مثلا در عربستان یا عراق) است، یا حتی در پایگاه های نظامی است می تواند از این طریق به شبکه اینترنت متصل شود.
بعلاوه در کنار اینترنت در چمدان، طرحی بنام "اینترنت سایه" نیز در دست اجراست که بسیاری از روزنامه ها در اخبار خود به اشتباه آن را با اینترنت در چمدان یکسان معرفی می کنند. اما هدایت کنندگان ارتش سایبری سپاه اکنون با وحشت، درآخرین گزارش خود به مقامات دولتی از طرح TECHsys که نسبت به طرح اینترنت در چمدان از پیچیدگی، قدرت و ظرافت بسیار بالاتری برخوردار است نام برده اند. تکنولوژی مورد استفاده در طرح اینترنت در چمدان به 5 سال پیش باز می گردد و تقریبا قدیمی حساب می شود که ابتدا در مرزهای سواحل دریایی کارائیب آزمایش شد.
طرح دیگری نیز در افغانستان به صورت پایلوت انجام شده بود. پس از حمله ی طالبان به دکل های مخابراتی و ایجاد اختلال در برقراری ارتباطات، آمریکائی ها با سرمایه ای حدود 70 میلیون دلار، بصورت آزمایشی یک شبکه ی نسل 3 را بصورت مستقل تاسیس کردند. این پروژه تا درصد بسیار بالایی موفق بوده است. اکنون بحث و وحشت اساسی در بالاترین نهادهای جمهوری اسلامی از اجرای همین طرح در وسعت های بزرگتر و در کنار طرح هایی همچون اینترنت در چمدان و TECHsys است.
اینترنت چمدانی
با سرعت صاعقه به ایران می رسد
اینترنت در چمدان، به بزرگترین نگرانی حکومت و وحشت از بر آب شدن تمام تدابیری که با صرف هزینه ای سنگین برای سانسور، فیلترینگ و پارازیت در ایران دیده بودند تبدیل شده و آن را از حمله نظامی به ایران مهم تر ارزیابی کرده اند.
این سیستم بر اساس ترکیبی از شبکه های به هم تنیده (mesh) هستند. مقدمات به کار گرفتن این سیستم در فضای ایران فراهم شده است. ایده به این ترتیب است که هر وسیله موجود می تواند اطلاعات را با وسیله کناری خود تقسیم کند. به این ترتیب واحدی که در مرزهای ایران (مثلا در عربستان یا عراق) است، یا حتی در پایگاه های نظامی است می تواند از این طریق به شبکه اینترنت متصل شود.
بعلاوه در کنار اینترنت در چمدان، طرحی بنام "اینترنت سایه" نیز در دست اجراست که بسیاری از روزنامه ها در اخبار خود به اشتباه آن را با اینترنت در چمدان یکسان معرفی می کنند. اما هدایت کنندگان ارتش سایبری سپاه اکنون با وحشت، درآخرین گزارش خود به مقامات دولتی از طرح TECHsys که نسبت به طرح اینترنت در چمدان از پیچیدگی، قدرت و ظرافت بسیار بالاتری برخوردار است نام برده اند. تکنولوژی مورد استفاده در طرح اینترنت در چمدان به 5 سال پیش باز می گردد و تقریبا قدیمی حساب می شود که ابتدا در مرزهای سواحل دریایی کارائیب آزمایش شد.
طرح دیگری نیز در افغانستان به صورت پایلوت انجام شده بود. پس از حمله ی طالبان به دکل های مخابراتی و ایجاد اختلال در برقراری ارتباطات، آمریکائی ها با سرمایه ای حدود 70 میلیون دلار، بصورت آزمایشی یک شبکه ی نسل 3 را بصورت مستقل تاسیس کردند. این پروژه تا درصد بسیار بالایی موفق بوده است. اکنون بحث و وحشت اساسی در بالاترین نهادهای جمهوری اسلامی از اجرای همین طرح در وسعت های بزرگتر و در کنار طرح هایی همچون اینترنت در چمدان و TECHsys است.
