خبرگزاری ایسنا به نقل از فیسبوک حسین دهباشی : حمایت هاشمی از روحانی در دومین فیلم مستند انتخاباتی خبرگزاری ایسنا، روز گذشته این خبر کوتاه را منتشر کرد: "حسین دهباشی" سازنده فیلم انتخاباتی حسن روحانی، روز گذشته در صفحه شخصی خود روی فیسبوک از حمایت رسمی هاشمی رفسنجانی از حسن روحانی در مقابل دوربین خبر داد. دهباشی نوشت: خبر خوب: قرار است خورشید که بالا آمد برویم نزد آقای هاشمی و ایشان در برابر دوربین دومین مستند ما از کاندیداتوری رفیقمان که در اصل رفیق شفیق و همفکر چهل ساله خودش است، اعلام حمایت کند.

خبرگزاری ایسنا به نقل از فیسبوک حسین دهباشی : حمایت هاشمی از روحانی در دومین فیلم مستند انتخاباتی
خبرگزاری ایسنا، روز گذشته این خبر کوتاه را منتشر کرد: "حسین دهباشی" سازنده فیلم انتخاباتی حسن روحانی، روز گذشته در صفحه شخصی خود روی فیسبوک از حمایت رسمی هاشمی رفسنجانی از حسن روحانی در مقابل دوربین خبر داد. دهباشی نوشت: خبر خوب: قرار است خورشید که بالا آمد برویم نزد آقای هاشمی و ایشان در برابر دوربین دومین مستند ما از کاندیداتوری رفیقمان که در اصل رفیق شفیق و همفکر چهل ساله خودش است، اعلام حمایت کند.

نخواستم بیش از این دهان باز کنم! حسن روحانی هنگام بازگشت از مناظره انتخاباتی: درمناظره تلویزیونی خطاب به قالیباف و محسن رضائی، خیلی چیزها را میدانستم و می توانستم بگویم، اما شرط مروت نبود که دهان باز کنم.

نخواستم بیش از این دهان باز کنم!

حسن روحانی هنگام بازگشت از مناظره انتخاباتی: درمناظره تلویزیونی خطاب به قالیباف و محسن رضائی، خیلی چیزها را میدانستم و می توانستم بگویم، اما شرط مروت نبود که دهان باز کنم.

نخواستم بیش از این دهان باز کنم! حسن روحانی هنگام بازگشت از مناظره انتخاباتی: درمناظره تلویزیونی خطاب به قالیباف و محسن رضائی، خیلی چیزها را میدانستم و می توانستم بگویم، اما شرط مروت نبود که دهان باز کنم.

نخواستم بیش از این دهان باز کنم!

حسن روحانی هنگام بازگشت از مناظره انتخاباتی: درمناظره تلویزیونی خطاب به قالیباف و محسن رضائی، خیلی چیزها را میدانستم و می توانستم بگویم، اما شرط مروت نبود که دهان باز کنم.

مردم تازه می فهمند پشت صحنه چه گذشته خبرهائی که در مناظره از دهان ها بیرون آمد! از دستآوردهای بزرگ مناظره های انتخاباتی – بویژه مناظره سوم- علیرغم همه محدودیت ها و ممنوعیت ها، آگاه شدن مردم از تصمیمات و وقایع بزرگی است که با سرنوشت کشور و مردم در ارتباط بوده، اما در پشت سر آنها اتخاذ شده است. و یا تخریب هائی انجام شده که شاید ناشی از رقابت بوده و یا شاید ناشی از اختلاف نظر و یا شاید همسوئی با محافلی ناشناس در عرصه بین المللی. حسن روحانی در مناظره سوم، بسیار ملایم به یاد سردار قالیباف آورد که طرح محاصره و حمله گازانبری به دانشجویان را به جلسه شورای امنیت ملی برده بود. و یا به یاد محسن رضائی آورد که از رفتن پرونده اتمی ایران به شورای امنیت سازمان ملل دفاع کرده بود. هم قالیباف و هم رضائی دست و پاهائی زدند تا افشاگری حسن روحانی را که خود در آن زمان بعنوان دبیرشورای عالی امنیت شاهد این موضع گیری ها بوده توجیه کنند. بویژه قالیباف که سعی کرد نوار سخنرانی خود برای بسیجی ها و ستایش از خود برای سرکوب دانشجویان را توجیه کند. محسن رضائی هم که سعی می کند کم عمقی و کم دانشی خود را پشت آرام صحبت کردن و آمار و ارقامی که حفظ کرده پنهان کند، به همین دست و پا زدن ها افتاد. اما، افشاگری آگاهانه و یا نا آگاهانه علی اکبر ولایتی حکایت دیگری بود. او با صراحت گفت که علی لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده اتمی، در آغاز ریاست جمهوری احمدی نزاد به تفاهمی در این مذاکرات دست یافته بود که می توانست ایران را از افتادن به چاله شورای امنیت و تحریم هائی که پیاپی صادر شد برهاند، اما در نماز جمعه تهران یک مقام مسئول اجرائی کشور ( بخوانید احمدی نژاد) با یک سخنرانی این تفاهم را بهم زد و "سولانا" مذاکره کننده از سوی حکام اتمی بر مبنای همین سخنرانی، آن تفاهم را لغو کرد. احمدی نژاد پس از این سخنرانی، در راهپیمائی روز قدس نیز این تخریب را ادامه داد و بدنبال آن لاریجانی از دبیری شورای امنیت و مذاکره اتمی کناره گرفت. احمد جنتی از سیاستگذاران نماز جمعه است و سخنرانی احمدی نژاد نیز بعنوان سخنران پیش از نماز جمعه جنتی در آن زمان ایراد شد. بنابراین بر هم زدن آن تفاهم که کشور را در بحران تحریمی و اقتصادی کنونی فرو برده و حتی خطر حمله نظامی به ایران را بوجود آورده، تنها "سخنران" نبوده، بلکه احمدی جنتی هم باندازه احمدی نژاد دراین زمینه مقصر بوده است. اگر حساب و کتابی در کشور وجود داشت، برای هر کدام از این نکاتی که ناخنک به انبار اطلاعات است باید محاکمه ملی تشکیل می شد تا به میلیون ها مردم ایران که چوب این سیاست های پشت پرده را می خورند پاسخ بدهند چرا از روی سر مردم تصمیم گرفتند؟ چرا به وقت خود مردم را درجریان این تصمیمات و کار شکنی ها و تخریب ها نگذاشتند؟ علی خامنه ای که در راس همه این تصمیمات و مهره چینی ها و تعیین سیاست هاست باید به مردمی که به آنها می گفت "تحریم ها یک موهبت است" پاسخ بدهد!

مردم تازه می فهمند پشت صحنه چه گذشته خبرهائی که در مناظره از دهان ها بیرون آمد!
از دستآوردهای بزرگ مناظره های انتخاباتی – بویژه مناظره سوم- علیرغم همه محدودیت ها و ممنوعیت ها، آگاه شدن مردم از تصمیمات و وقایع بزرگی است که با سرنوشت کشور و مردم در ارتباط بوده، اما در پشت سر آنها اتخاذ شده است. و یا تخریب هائی انجام شده که شاید ناشی از رقابت بوده و یا شاید ناشی از اختلاف نظر و یا شاید همسوئی با محافلی ناشناس در عرصه بین المللی. حسن روحانی در مناظره سوم، بسیار ملایم به یاد سردار قالیباف آورد که طرح محاصره و حمله گازانبری به دانشجویان را به جلسه شورای امنیت ملی برده بود. و یا به یاد محسن رضائی آورد که از رفتن پرونده اتمی ایران به شورای امنیت سازمان ملل دفاع کرده بود. هم قالیباف و هم رضائی دست و پاهائی زدند تا افشاگری حسن روحانی را که خود در آن زمان بعنوان دبیرشورای عالی امنیت شاهد این موضع گیری ها بوده توجیه کنند. بویژه قالیباف که سعی کرد نوار سخنرانی خود برای بسیجی ها و ستایش از خود برای سرکوب دانشجویان را توجیه کند. محسن رضائی هم که سعی می کند کم عمقی و کم دانشی خود را پشت آرام صحبت کردن و آمار و ارقامی که حفظ کرده پنهان کند، به همین دست و پا زدن ها افتاد. اما، افشاگری آگاهانه و یا نا آگاهانه علی اکبر ولایتی حکایت دیگری بود. او با صراحت گفت که علی لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده اتمی، در آغاز ریاست جمهوری احمدی نزاد به تفاهمی در این مذاکرات دست یافته بود که می توانست ایران را از افتادن به چاله شورای امنیت و تحریم هائی که پیاپی صادر شد برهاند، اما در نماز جمعه تهران یک مقام مسئول اجرائی کشور ( بخوانید احمدی نژاد) با یک سخنرانی این تفاهم را بهم زد و "سولانا" مذاکره کننده از سوی حکام اتمی بر مبنای همین سخنرانی، آن تفاهم را لغو کرد. احمدی نژاد پس از این سخنرانی، در راهپیمائی روز قدس نیز این تخریب را ادامه داد و بدنبال آن لاریجانی از دبیری شورای امنیت و مذاکره اتمی کناره گرفت. احمد جنتی از سیاستگذاران نماز جمعه است و سخنرانی احمدی نژاد نیز بعنوان سخنران پیش از نماز جمعه جنتی در آن زمان ایراد شد. بنابراین بر هم زدن آن تفاهم که کشور را در بحران تحریمی و اقتصادی کنونی فرو برده و حتی خطر حمله نظامی به ایران را بوجود آورده، تنها "سخنران" نبوده، بلکه احمدی جنتی هم باندازه احمدی نژاد دراین زمینه مقصر بوده است. اگر حساب و کتابی در کشور وجود داشت، برای هر کدام از این نکاتی که ناخنک به انبار اطلاعات است باید محاکمه ملی تشکیل می شد تا به میلیون ها مردم ایران که چوب این سیاست های پشت پرده را می خورند پاسخ بدهند چرا از روی سر مردم تصمیم گرفتند؟ چرا به وقت خود مردم را درجریان این تصمیمات و کار شکنی ها و تخریب ها نگذاشتند؟ علی خامنه ای که در راس همه این تصمیمات و مهره چینی ها و تعیین سیاست هاست باید به مردمی که به آنها می گفت "تحریم ها یک موهبت است" پاسخ بدهد!

مردم تازه می فهمند پشت صحنه چه گذشته خبرهائی که در مناظره از دهان ها بیرون آمد! از دستآوردهای بزرگ مناظره های انتخاباتی – بویژه مناظره سوم- علیرغم همه محدودیت ها و ممنوعیت ها، آگاه شدن مردم از تصمیمات و وقایع بزرگی است که با سرنوشت کشور و مردم در ارتباط بوده، اما در پشت سر آنها اتخاذ شده است. و یا تخریب هائی انجام شده که شاید ناشی از رقابت بوده و یا شاید ناشی از اختلاف نظر و یا شاید همسوئی با محافلی ناشناس در عرصه بین المللی. حسن روحانی در مناظره سوم، بسیار ملایم به یاد سردار قالیباف آورد که طرح محاصره و حمله گازانبری به دانشجویان را به جلسه شورای امنیت ملی برده بود. و یا به یاد محسن رضائی آورد که از رفتن پرونده اتمی ایران به شورای امنیت سازمان ملل دفاع کرده بود. هم قالیباف و هم رضائی دست و پاهائی زدند تا افشاگری حسن روحانی را که خود در آن زمان بعنوان دبیرشورای عالی امنیت شاهد این موضع گیری ها بوده توجیه کنند. بویژه قالیباف که سعی کرد نوار سخنرانی خود برای بسیجی ها و ستایش از خود برای سرکوب دانشجویان را توجیه کند. محسن رضائی هم که سعی می کند کم عمقی و کم دانشی خود را پشت آرام صحبت کردن و آمار و ارقامی که حفظ کرده پنهان کند، به همین دست و پا زدن ها افتاد. اما، افشاگری آگاهانه و یا نا آگاهانه علی اکبر ولایتی حکایت دیگری بود. او با صراحت گفت که علی لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده اتمی، در آغاز ریاست جمهوری احمدی نزاد به تفاهمی در این مذاکرات دست یافته بود که می توانست ایران را از افتادن به چاله شورای امنیت و تحریم هائی که پیاپی صادر شد برهاند، اما در نماز جمعه تهران یک مقام مسئول اجرائی کشور ( بخوانید احمدی نژاد) با یک سخنرانی این تفاهم را بهم زد و "سولانا" مذاکره کننده از سوی حکام اتمی بر مبنای همین سخنرانی، آن تفاهم را لغو کرد. احمدی نژاد پس از این سخنرانی، در راهپیمائی روز قدس نیز این تخریب را ادامه داد و بدنبال آن لاریجانی از دبیری شورای امنیت و مذاکره اتمی کناره گرفت. احمد جنتی از سیاستگذاران نماز جمعه است و سخنرانی احمدی نژاد نیز بعنوان سخنران پیش از نماز جمعه جنتی در آن زمان ایراد شد. بنابراین بر هم زدن آن تفاهم که کشور را در بحران تحریمی و اقتصادی کنونی فرو برده و حتی خطر حمله نظامی به ایران را بوجود آورده، تنها "سخنران" نبوده، بلکه احمدی جنتی هم باندازه احمدی نژاد دراین زمینه مقصر بوده است. اگر حساب و کتابی در کشور وجود داشت، برای هر کدام از این نکاتی که ناخنک به انبار اطلاعات است باید محاکمه ملی تشکیل می شد تا به میلیون ها مردم ایران که چوب این سیاست های پشت پرده را می خورند پاسخ بدهند چرا از روی سر مردم تصمیم گرفتند؟ چرا به وقت خود مردم را درجریان این تصمیمات و کار شکنی ها و تخریب ها نگذاشتند؟ علی خامنه ای که در راس همه این تصمیمات و مهره چینی ها و تعیین سیاست هاست باید به مردمی که به آنها می گفت "تحریم ها یک موهبت است" پاسخ بدهد!

مردم تازه می فهمند پشت صحنه چه گذشته خبرهائی که در مناظره از دهان ها بیرون آمد!
از دستآوردهای بزرگ مناظره های انتخاباتی – بویژه مناظره سوم- علیرغم همه محدودیت ها و ممنوعیت ها، آگاه شدن مردم از تصمیمات و وقایع بزرگی است که با سرنوشت کشور و مردم در ارتباط بوده، اما در پشت سر آنها اتخاذ شده است. و یا تخریب هائی انجام شده که شاید ناشی از رقابت بوده و یا شاید ناشی از اختلاف نظر و یا شاید همسوئی با محافلی ناشناس در عرصه بین المللی. حسن روحانی در مناظره سوم، بسیار ملایم به یاد سردار قالیباف آورد که طرح محاصره و حمله گازانبری به دانشجویان را به جلسه شورای امنیت ملی برده بود. و یا به یاد محسن رضائی آورد که از رفتن پرونده اتمی ایران به شورای امنیت سازمان ملل دفاع کرده بود. هم قالیباف و هم رضائی دست و پاهائی زدند تا افشاگری حسن روحانی را که خود در آن زمان بعنوان دبیرشورای عالی امنیت شاهد این موضع گیری ها بوده توجیه کنند. بویژه قالیباف که سعی کرد نوار سخنرانی خود برای بسیجی ها و ستایش از خود برای سرکوب دانشجویان را توجیه کند. محسن رضائی هم که سعی می کند کم عمقی و کم دانشی خود را پشت آرام صحبت کردن و آمار و ارقامی که حفظ کرده پنهان کند، به همین دست و پا زدن ها افتاد. اما، افشاگری آگاهانه و یا نا آگاهانه علی اکبر ولایتی حکایت دیگری بود. او با صراحت گفت که علی لاریجانی دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و مذاکره کننده اتمی، در آغاز ریاست جمهوری احمدی نزاد به تفاهمی در این مذاکرات دست یافته بود که می توانست ایران را از افتادن به چاله شورای امنیت و تحریم هائی که پیاپی صادر شد برهاند، اما در نماز جمعه تهران یک مقام مسئول اجرائی کشور ( بخوانید احمدی نژاد) با یک سخنرانی این تفاهم را بهم زد و "سولانا" مذاکره کننده از سوی حکام اتمی بر مبنای همین سخنرانی، آن تفاهم را لغو کرد. احمدی نژاد پس از این سخنرانی، در راهپیمائی روز قدس نیز این تخریب را ادامه داد و بدنبال آن لاریجانی از دبیری شورای امنیت و مذاکره اتمی کناره گرفت. احمد جنتی از سیاستگذاران نماز جمعه است و سخنرانی احمدی نژاد نیز بعنوان سخنران پیش از نماز جمعه جنتی در آن زمان ایراد شد. بنابراین بر هم زدن آن تفاهم که کشور را در بحران تحریمی و اقتصادی کنونی فرو برده و حتی خطر حمله نظامی به ایران را بوجود آورده، تنها "سخنران" نبوده، بلکه احمدی جنتی هم باندازه احمدی نژاد دراین زمینه مقصر بوده است. اگر حساب و کتابی در کشور وجود داشت، برای هر کدام از این نکاتی که ناخنک به انبار اطلاعات است باید محاکمه ملی تشکیل می شد تا به میلیون ها مردم ایران که چوب این سیاست های پشت پرده را می خورند پاسخ بدهند چرا از روی سر مردم تصمیم گرفتند؟ چرا به وقت خود مردم را درجریان این تصمیمات و کار شکنی ها و تخریب ها نگذاشتند؟ علی خامنه ای که در راس همه این تصمیمات و مهره چینی ها و تعیین سیاست هاست باید به مردمی که به آنها می گفت "تحریم ها یک موهبت است" پاسخ بدهد!