غزه و خرمشهر؛ روایتی مستند از یک تبعیض
- خرمشهر در سال های پس از جنگ ایران و عراق هیچ گاه به آن کیفیتی بازنگشت که در سال های پیش از انقلاب اسلامی از آن برخوردار بود. خرمشهر از بزرگترین صادرکنندگان خرما به جهان بود و بندری بسیار مهم تلقی می شد. شهری که پیش از جنگ پیش از جنگ دارای ۲۲۰ هزار نفر جمعیت، ۱۲ بیمارستان، ۶ سینما، ۱۳ اسکله و ۴۰ هزار واحد مسکونی بود، اکنون صورتی غم زده و حال و هوایی جنگ زده دارد. جنگی که انگار قرار نیست میراث شوم آن هیچ گاه از سیمای خرمشهر حذف شود؛ با وجود اینکه سی سال از جنگ گذشته است.
- در وبسایت «مهر» در سال ۱۳۹۴ گزارشی منتشر شده است که «عزیز ساعدی» - شهردار وقت خرمشهر- در آن از کمبود بودجه این شهر می نالد و می گوید: « من ٣٠ میلیارد تومان پول می‌خواهم که ۴۰ درصد خیابان‌های خرمشهر را آسفالت کنم، اگر بخواهیم روکش همه خیابان‌ها را تا حد قابل‌تحمل آسفالت کنیم ۸۵ میلیارد تومان پول می‌خواهیم. اعتباری که برای من درنظر گرفته شد در‌سال ٩٣ شش میلیاردتومان بوده. امسال اما فقط ٣٨٠میلیون تومان کل اعتبار عمرانی خرمشهر است، چه‌کسی باور می‌کند، من با این ٣٨٠میلیون تومان به کدام درد باید برسم؟»
- در همان سال ۱۳۸۵ بود که گروه حماس پس از سفر «اسماعیل هنیه» - از اعضای برجسته گروه حماس و نخست وزیر وقت تشکیلات خودگران فلسطینی – به تهران که سفری «تاریخی و موفقیت آمیز» قلمداد شده بود، از کمک ۲۵۰ میلیون دلاری جمهوری اسلامی به گروه حماس گفت. در همان سال بود که «علی لاريجانی» - دبير شورای عالی امنيت ملی ايران – در پی دیدار با «خالد مشعل» - رئيس دفتر سياسی حماس – اعلام کرد که جمهوری اسلامی به دولتی که قرار است حماس در سرزمينهای فلسطينی تشکيل دهد کمک مالی خواهد کرد.
- همینجا توقف کنیم و به سخنان «عبدالله سامری» - نماینده خرمشهر در مجلس شورای اسلامی – توجه کنیم که گفته بود: «متاسفانه اعتبارات بازسازی برای شهر خرمشهر از سال ۱۳۸۶ قطع شد در حالیکه خرمشهر هنوز به اینگونه اعتبارات برای رسیدن به توسعه مناسب نیاز دارد. متاسفانه بازسازی مناطق جنگ زده یک پروسه کاملا ناموفق بوده و هیچیک از دولتهای بعد از جنگ در رسیدن به اهداف اصلی خود در بازسازی موفق عمل نکردند». درواقع در همان سال های که به گفته نماینده خرمشهر کمک به بازسازی خرمشهر قطع شد، کمک به گروه حماس آغاز شد!
