رئیس اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی

رئیس اطلاع رسانی ستاد انتخاباتی میرحسین موسوی
عبور موقت
راه حل بحران کشور نیست!



ابوالفضل فاتح رئیس اطلاع رسانی ستاد میرحسین موسوی درانتخابات 22 خرداد بود. او را بنیانگذار خبرگزاری ایسنا می دانند. اندک زمانی پس از کودتای 22 خرداد، توانست از ایران خارج شود که اگر نشده بود، تردید نیست که در جمع اولین دستگیرشدگان از میان همکاران انتخاباتی میرحسین موسوی بود.

دقیق ترین و پرخبرترین مصاحبه بعد از کودتای 22 خرداد را، پیش از آن که از ایران خارج شود کرد و سپس ایران را ترک کرد. این مصاحبه خبری را پیک نت همچنان در ستون "منتخب اخبار" در سمت چپ صفحه اول حفظ کرده است. در این مصاحبه، پیک نت آخرین نامه اعتراضی میرحسین موسوی به علی خامنه ای درجریان شمارش آراء و تدارک اجرای کودتا را مهم ترین وجه خبری آن یافت و برجسته نیز کرد. این نامه را به بیت رهبری می برند و سردار "وحید" آن را دریافت می کند تا به آقا بدهند، اما همزمان به پیام آور می گوید: بی نتیجه و بی تاثیر است! و این یعنی تصمیم بر اعلام پیروزی کودتائی احمدی نژاد است. توصیه می کنیم این مصاحبه را، پس از 8 ماه، یکبار دیگر بخوانید.

فاتح، که علیرغم دراختیار داشتن اطلاعات بسیار، در 8 ماه گذشته بسیار کم سخن گفته و یا مطلبی نوشته، روز گذشته مقاله ای در سایت "کلمه" منتشر کرد، که ما بخش مربوط به سخن با مقامات و مسئولین – اشاره غیر مستقیم به علی خامنه ای- را برگزیده ایم و منتشر می کنیم. او در مقاله خود می نویسد:

برخورد – مسئولان نظام- با منتقدان و معترضان نتیجه ی انتخابات از غم انگیز ترین نوع رویکرد گذر از امروز است. تمامی آبروی انقلاب و نظام و اسلام را به صحنه آوردید تا پاسخ گوی مردم منتقد نباشید و با بدترین روش میلیون ها نفر را منکوب و بزرگانشان را بیگانه و منافق و خارجی خواندید. همراهانشان را به زندان افکنده یا در زندان و خیابان به خون کشیدید و با بیشترین هزینه ی معنوی، عبور موقت از حادثه را بر اصلاح امور کشور ترجیح دادید. چنانکه در دوران دولت دوم خرداد نیز با کارشکنی های رسوایتان یک فرصت تاریخی دیگر را از کشور برای پیشرفت و اصلاح گرفتید.

انتخابات دهم ریاست جمهوری و حوادث پس از آن فرصتی بزرگ برای اصلاح کشور و افزایش هاضمه ی نظام در تحمل منتقد بود، اما شما آن را به بدترین نحو و از بیم خود، تبدیل به شکافی ملی نمودید. حمایت مردم از اساس انقلاب را با حمایت از خود اشتباه گرفته و با نادیده گرفتن میلیون ها منتقد در لابلای بمباران یک سویه ی خبری خود را به خواب زدید. اگر می توانستید و اگر شهدای نخست انقلاب چون بهشتی و مطهری و رجایی زنده بودند امروز به جای فرزندانشان خودشان را محاکمه می کردید تا حسابتان را از گذشته جدا کرده باشید. حسادت و بغض از گذشته به ویژه از دوران امام و اصحاب و اهل بیتش در ادبیات و سلوک شما آشکار و غیر قابل کتمان است، غافل از آن که آینده با شما بهتر از آنچه امروز با مردم خود و با اهل بیت امام و انقلاب و با صحابه ی امام و روسای جمهور و نخست وزیر و وزیران و نمایندگان مجلس های گذشته کرده اید، نخواهد کرد.

هیچ کس در این ماجراها پیروز حقیقی نخواهد بود و تا زمانی که کشور در مسیر اصلاح و پیشرفت نبوده و فضای رعب و نظامی گری و تخطئه و قهر و اتهام و تخریب حاکم باشد همه شکست خورده ایم. مهم آنست که چه بر سر کشور آمد. ای کاش پیشرفت کشور و آبروی نظام را بر خود و عبور موقت از حوادث ترجیح می دادید.

روزی که دیگر کسی به دلیل ترس یا نیاز دلیلی به ظاهر سازی نبیند، زودتر از آنچه فکر می کنید در معرض نقد بی رحمانه خواهید بود. باور کنید اگر عبور موقت از حادثه را همچنان ترجیح دهید چه بسا واقعه ی بعدی بزرگتر و نزدیکتر باشد. همچون فاصله ی دوم خرداد ۷۶ و بیست و دوم خرداد اخیر.