خواسته های سه تشکل کارگری ایران از شورای حقوق بشر سازمان ملل

راديو فردا : سه تشکل مستقل کارگری ايران در نامه ای به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار آن شدند که مطالبات کارگران ايران برای داشتن يک زندگی انسانی و شرافتمندانه و به دور از هر گونه سرکوب و رعب و وحشت در اجلاس ادواری آن نهاد مورد بررسی قرار گيرد.

قرار است در هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، در روزهای ۱۵ تا ۱۷ فوريه در مقر اين سازمان در ژنو، وضعيت حقوق بشر در ايران مورد بررسی قرار گيرد.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و اتحاديه آزاد کارگران ايران در اين نامه به اعمال فشارهايی که جمهوری اسلامی ايران در ساليان اخير بر کارگران و فعالان کارگری آورده است، اعتراض کرده اند.

اين سه تشکل مستقل کارگری در مورد بازداشت بازداشت کارگران و فعالان سنديکايی نوشته اند: « مسئولان امنيتی اعلام کرده اند که جمهوری اسلامی علی رغم پذيرش مقاوله نامه های بين المللی فعلا مصلحت نمی داند که سنديکا در ايران تشکيل شود و چنانچه کسی اقدام به فعاليت سنديکايی کند، مخالف نظام جمهوری اسلامی شناخته و محاکمه خواهد شد.»

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و اتحاديه آزاد کارگران ايران در نامه خود اعلام کرده اند که شرايط زندگی طبقه کارگر ايران در طول ۳۰ سال گذشته و برخلاف مطالبات پايه ای انقلاب ۵۷، بدتر شده و روزبه روز بر ابعاد فقر، فلاکت و بی حقوقی آنان افزوده شده است.

در اين نامه با اشاره به اينکه حداقل دستمزد کارگران چهار برابر زير خط فقر است، افزوده شده است: « ميليون ها خانواده کارگری در نتيجه عدم پرداخت به موقع دستمزدهای نان آوران شان، بطور دائمی در غير انسانی ترين شرايط برای زنده ماندن خود دست و پا می زنند.»

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و اتحاديه آزاد کارگران ايران همچنين گفته اند که « موج عظيم بيکاری و خطر بيکارسازی کارگران شاغل، زندگی را بر آنان و خانواده های شان به جهنمی غير قابل تصور تبديل کرده است و تنها راه برون رفت از اين شرايط غير انسانی، نياز به يک تغييرات اساسی در تمام سطوح اقتصادی و اجتماعی را می طلبد.»

به گفته اين سه تشکل، شرايط دشوار کنونی کارگران در شرايطی است که « در طول ۳۰ سال گذشته، طبقه کارگر ايران از تمامی حقوق به رسميت شناخته شده بين المللی خود محروم بوده و هر گونه اعتصاب و اعتراض کارگران و تشکل خواهی آنان با سرکوب، تهديد، بيکاری، زندان و اتهامات امنيتی مواجه شده است.»

در ساليان اخير، همراه با تشديد مشکلات اقتصادی، اعتراض ها و اعتصاب های کارگری بسياری در مناطق گوناگون ايران به وقوع پيوسته اند که با برخوردهای امنيتی و قضايی جمهوری اسلامی ايران مواجه شده است.

در اين برخوردها، فعالان کارگری از جمله متهم به اقدام عليه امنيت ملی شده اند؛ اتهامی که از سوی اين فعالان و نيز تشکل های مستقل کارگری رد شده است.

اين سه تشکل در نامه به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اشاره کرده اند که نشست ادواری اين نهاد در شرايطی برگزار می‌شود که منصور اسانلو و ابراهيم مددی؛ رئيس و نايب رئيس سنديکای واحد، علی نجاتی، رهبر سنديکای نيشکر هفت تپه و چند تن ديگر از اعضای اين تشکل، عليرضا ثقفی و برخی ديگر از فعالين کارگری در زندان به سر می برند.

سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، سنديکای کارگران نيشکر هفت تپه و اتحاديه آزاد کارگران ايران با برشمردن برخی خواسته ‌ها خواستار بررسی آنها در هفتمين اجلاس بررسی ادواری جهانی حقوق بشر شده اند.


نظرات خوانندگان
نوشته شده در تاريخ بيست و سوم بهمن ۱۳۸۸ برابر با دوازدهم فوريه ۲۰۱۰ ، 20:53:09 توسط سورنا
ادامه...از نظر این حقیر ملت ایران بسیارناتوانتراز آن است که بتواند حکومت بدتر از مغول حاکم بر ایران رو سرنگون کنه. این حکومت با این ملت وحشتزده و نا آگاه تنها وتنها با دخالت قدرتهای خارجی از جا کن خواهد شد همانطور که صدام و هیتلر و ناپلئون از ریشه بدر آمدند. حریف کفتارلاشخور شیردرنده است آن هم از نوع نرآن. ملت ایران این را بداند که این ددان دون پایه لاشه خور با مماشات و آرامش رفتنی نیستند. همگی ول معطلید. تنها خون وآهن از پس این قبیله بدتر از تاتار بر خواهد آمد. هر مهره ای آچار مخصوص خودش رو میخواد و اینها از آن مهره هایی هستند که باید با پتک کندشان. عزت زیاد

نوشته شده در تاريخ بيست و سوم بهمن ۱۳۸۸ برابر با دوازدهم فوريه ۲۰۱۰ ، 18:25:36 توسط ما رنگارنگ ایم
آقا ما هم راجع به تجمع در ژنو به شما مطالبی ارسال کردیم که متاسفانه در پیک ایران درج نشد. تجمع در مقابل سازمان ملل روز دوشنبه 15 تا چهارشنبه 17 ادامه خواهد داشت. گروهی بزرگ از آمریکا امده اند و شرط انصاف نیست که من و توی داخل سوئیس و یا اطراف آن شرکت نکنیم. بچه های ما زیر شکنجه هستند. شما را به شرفتان بیآئید. همین الآن را تصور کنید که هزاران نفر در زندان هستند که تعداد زیادی از آنان را به شکنجه گاه میبرند و تا صبح تازیانه میزنند. بچه های آمده از آمریکا تا سه روز در آنجا اطراق خواهند کرد. شرم بر من و توی ایرانی ساکن خود سوئیس و یا کشورهای اطراف که امکان آمدنمان باشد و نیآئیم. رنگ ما رنگ همه است؛ یعنی رنگارنگ. همه با همه عقاید و فلسفه و ایدئولوژی فقط به یک چیز میاندیشیم و آن جوانانمان که زیر شکنجه هستند. بیآئید تا هیات مدیره و اعضاء را وادار کنیم تا نماینده ای به زندانهای ایران بفرستد. اگر غیرت به خرج دهیم میتوانیم یک دسته هزار و یا دوهزار نفره را تشکیل دهیم. مرخصی بگیریم؛ از تعطیلاتمان بزنیم و کمی بخاطر ایران وقت هزینه کنیم. موج سوار بعد از پیروزی نباشیم.خود موج آزادی باشیم. درود بر شما

نوشته شده در تاريخ بيست و سوم بهمن ۱۳۸۸ برابر با دوازدهم فوريه ۲۰۱۰ ، 18:10:27 توسط شورا
باجمعبندي كلي از نقاط قوت و ضعف خروش ٢٢ بهمن و به رغم اینکه جمهوری اسلامی در بحران قدرت فرو رفته است، اینکه جمهوری اسلامی هم اکنون در ضعیف ترین موقعیت داخلی و بین المللی خود در سی سال گذشته قرا دارد؛ و باز هم؛ اینکه جنبش انقلابی توده های مردم در هفت ماه گذشته، پیشرفت های چشمگیری داشته است؛ اما واقعیت آن است که هنور توازن قوا در این نبرد به نفع توده ها برهم نخورده است.خارج از اراده و خواسته هاي ما تمام پديده ها از جمله مبارزه قانونمديهاي خاص خود را دارد٠ بدون حضور وسیع توده های طبقه کارگر در این مجموعه کارزار مبارزاتی توده های مردم، خامنه ای و جناح سرکوبگر هنوز بر این باورند که با تکیه بر تشدید سرکوب، دستگیری های گسترده، زندان، شکنجه و گسترش اعدام در درون جامعه، قادر هستند جنبش انقلابی توده ها را مهار سازند. شكستن كمر رژيم سركوب اسلامي منوط است به عمیق‌تر شدن بحران انقلابی و روی آوری طبقه کارگر و توده‌های زحمتکش به اعتصاب عمومی سیاسی است .

نوشته شده در تاريخ بيست و سوم بهمن ۱۳۸۸ برابر با دوازدهم فوريه ۲۰۱۰ ، 17:48:57 توسط شهيدان شهر
حكومتي كه جمج ادعايش صعيغان پودكازش پجايي رسيدج است ككازگزان شزيفش دست په بامن بيگانه ها شوند و اسانلو را در انفزادي پيندازد ننگ پر شما

نوشته شده در تاريخ بيست و سوم بهمن ۱۳۸۸ برابر با دوازدهم فوريه ۲۰۱۰ ، 17:46:33 توسط رنگین , محاربان جهان متحدشوید.
آیا این سه تشکل کارگری بهتر نیست که این خواسته ها را برای اتحادیه های کارگری کشورهای جهان یا ILO اتحادیه جهانی کارگری بفرستند و از آنها تقاضای کمک بکنند. من که چشمم از شورای سازمان ملل آب نمیخورد.