مافیای صدا و سیما

ایتالیا
مافیای صدا و سیما
در کانون قدیمی مافیای جهان


این یادداشت را كه یكی از دوستان در ایران نوشته و برای من در بلغارستان ارسال كرده، برای شما ارسال می كنم وبا اینكه مطمئن به اعتبار آن هستم، مطمئن به انتشار آن از جانب شما نیستم. چون با شما ارتباط و ارسال یادداشت نداردو هم اینكه برای شما شناخته شده نیست زیرا از ذكر نامش پرهیز دارد.بنابراین چندان امید ندارم كه آن را منتشر كنید مگر احساس مسئولیتتان..

دو رخداد مهم در نه ماه اخیرموجب شده است كه نزد افكار عمومی و كارشناسان فن چهره سازمان رسانه ای و فرهنگی صدا و سیما مبدل به سازمانی اطلاعاتی و امنیتی بشود. نخست ظاهر شدن صدا و سیما در لباس اتهام زنی و جریان سازی و تحریك كننده علیه جنبش اعتراضی سبز مردم. این رویکرد در خارج از کشور هم چهره ای داشته که تاکنون پنهان بوده است که با دستگیری خبرنگار این سازمان درایتالیا افشاء شد.



حمید معصومی نژاد خبرنگار صدا و سیما در ایتالیا كه هفته گذشته به اتهام قاچاق اسلحه بازداشت شد، نزدیك 25 سال در این كشور زندگی می كرد. او جزو آن كسانی بود كه در دهه 1360 به قصد تحصیل به این كشور سفر كرد، اما در این امر ناكام ماند. از این رو به ارتباط با نهادهای ایرانی در آن كشور رو آورد ونخستین نهاد را خبرگزاری ایرنا یافت. از مجرای همین ارتباط با سفارت، سرانجام به مرد اول پشت پرده سفارت ایران در ایتالیا تبدیل شد. این اتفاق به دو دلیل رخ داد. نخست ارتباط او بادستگاه های امنیتی ایران و ارائه سرویس های مختلف اطلاعاتی به آنها در پوشش خبرنگاری كه به هرجا سرك می كشید یا در پوشش كارمند ایران ایر(كه چندسالی به این كار اشتغال داشت) از هر سوراخ و سنبه ای جای حساسی مثل فرودگاه رم اطلاع داشت. دوم نفوذ دادن همسرش در سفارت ایران و در یكی از مشاغل حساس، یعنی مترجم رسمی و اصلی سفیر كه در سفر مقامات ارشد ایران به ایتالیا این نقش را داشت و نیز منشی مخصوص سفیر بود. همسر او بیشتر از 15 سال در چنین سمتی است. او را مخزن اسرار سفارت ایران در ایتالیا می دانند. چنین رتبه ای برای همسر معصومی نژاد جایگاه او را بیشتر تثبیت و تقویت كرد. بخصوص كه خود وهمسرش به دلیل سالهای طولانی اقامت در ایتالیا همواره طرف كسب اطلاعات و مشورت اعضای سفارت قرارمی گرفتند .

چنین موقعیتی البته ویژگی خاص دیگری به معصومی نژاد بخشید و آن تلاش برای ارتباط عمومی و هضم درجامعه ایتالیا بود. او برخلاف دیگر كاركنان نهادهای ایرانی كه تابوها و منعیات شرعی و قانونی داشتند به هیچیك از آنها تن نمی داد. مثلا با زن های ایتالیایی روبوسی می كرد، به آنها دست می داد و حتی مشروب هم می نوشید.

همه اینها باعث شد كه برخی ایتالیایی ها و ایرانی های مقیم ایتالیا از خبر بازداشت او در حیرت باشند. درصورتی كه اینچننین نیست. او به خوبی توانسته بود ازاصل عادی سازی و هضم در جامعه هدف و ارتباط عمومی برقرار كردن استفاده كند.

همین موجب شده بود كه برخی ها او را یك فرد دوجانبه (كاربرای ایران و ایتالیا) و حتی متمایل به ایتالیا بدانند. بنابراین چنین فردی هیچگاه در صدد ایجاد حساسیت دولت ایتالیا در مورد خودش نبود. پس چگونه می توان این ادعای عابدینی مدیركل اخبار خارجی صدا و سیما كه خود نیز از رانت سپاهی بودن به این سمت رسیده، باور كرد كه علت دستگیری او را انتشار خبری درمورد سفر برلوسكونی نخست وزیر ایتالیا به اسرئیل اعلام كرد.

هیچكس كه نداند حداقل بچه های صدا و سیما می دانند كه معصومی نژاد خبرنگار اجتماعی بود و بندرت آن هم به سفارش و تاكید مسوولان صداو سیما خبر سیاسی به تهران ارسال می كرد. همین راحت كردن و آسان گرفتن كار موجب شده بود كه عده ای ازخبرنگاران صدا و سیما معترض باشند كه این همه هزینه چرا صرف خبرهای بی مصرف می شود. آنها بی خبر بودند كه به دلیل حمایت مراكز حساس كشور از او، معصومی نژاد باید در ایتالیا بماند و امكان تغییر او نیست. تا اینكه در سال 1388 در اوج رسوایی و بی اعتباری صدا و سیما، بازداشت شود. سرنوشتی كه برای كامران نجف زاده همان رانت خواری كه با ظاهرالصلاحی و جلب مخاطب، بیشترین اتهامات و سخن پراكنی و جنگ روانی را از برنامه 20 و 30 علیه اصلاح طلبان به راه انداخت و با این خوش خدمتی مسوول یكی از مهمترین دفاتر صدا و سیما شد.