ایران در آینه قرقیزستان

هر سرنوشتی که قیام قرقیزستان پیدا کند، دراین تعبیر هیچ تغییری ایجاد نمی کند که مردم جان به لب رسیده این کشور، پس از هفته تظاهرات و راهپیمائی مسالمت آمیز سرانجام با نیروهای انتظامی و نظامی که دراین مدت با مردم مقابله نظامی می کردند مقابله به مثل کرده و دست به قیام زدند. صحنه هائی که از این قیام مخابره شده هم شباهت بسیار به حوادث پس از کودتای 22 خرداد در ایران دارد و هم شبیه قیام 22 بهمن 57 است. تنها تفاوتی که میان قیام قرقیزستان و جنبش سبز وجود دارد، همانا روحیه پرهیز از خشونت مردم ایران و پافشاری آنها بر یک تحول مدنی و مسالمت آمیز است، والا به شهادت تمام عکس ها و فیلم هائی که بارها به نمایش درآمده، میان نیروهای انتظامی و نظامی جمهوری اسلامی درجریان مقابله با جنبش سبز و پلیس و ارتش زمان شاه با تظاهرات مردم که سرانجام به قیام و سرنگونی شاه انجامید تفاوتی نیست.

کوتاه ترین خبر درباره قیام قرقیزستان آنست که مردم کاخ ریاست جمهوری را گرفتند. رئیس جمهور فرار کرد و یک زن که وی را در همین شماره پیک نت معرفی کرده ایم، نه تنها بعنوان رهبر قیام، بلکه بعنوان رهبر دولت جدید شناخته شده است. او اعلام کرده که تا 6 ماه دیگر یک انتخابات در قرقیزستان برگزار خواهد کرد تا اراده مردم حاکم شود. شمار کشته شدگان قیام نیز نزدیک به یکصد تن مخابره شده است.

صدا و سیمای جمهوری اسلامی تصاویر این قیام را پخش نکرده و اخباری که درباره آن پخش کرده عمدتا موضع گیری بسیار محتاطانه مقامات وزارت خارجه است که ابراز امیدواری کرده اند کار با آرامش به پایان برسد!

عکس ها مربوط به صحنه های از قیام مردم است و تصویر زنی که تظاهر کنندگان با خود حمل می کنند، تصویر "رزا اوتانبایوآ" است که بعنوان رهبر قیام و رئیس دولت موقت اعلام شده است.