این دنیا کار کنید- آن دنیا مزدتان را بگیرید!
بمناسبت اول ماه مه، یعنی روز جهانی کارگر، نمایش های کارگرنوازی توسط حکومت به اجرا در آمد. کارگران نمونه را برای احمدی نژاد جمع کردند که شکم های برآمده و ته ریش بازاری شان خود بی نیاز از توصیف بیگانگی آنها با کار و کارگری است. برای رهبر هم یک نمایش مشابه ترتیب دادند و کسانی را که خوب خورده و پروار شده اند را بعنوان کارگر برای ایشان به صف کردند. لباس و صورت بشاش و زلف های تاب داده همه شان حکایت از شکم سیر و بی خبری از شکم گرسنه میلیون های کارگر ایرانی در صدها واحد تولیدی ویران شده کشور دارد، که اغلب ماه ها حقوق نگرفته اند، اجازه خانه نمی توانند بدهند، کارخانه هایشان بسته شده، تصفیه و اخراج شده اند و... از عسلویه تا نساجی مازندران،. ازتراکتورسازی تبریز تا ذوب آهن اصفهان... حساب کارگاه های تولیدی کوچک هم که خود حساب جداگانه ای است که درکنار کودکان کار باید به آن نیز پرداخت. مقام معظم، که نگرانی اش از تظاهرات و راهپیمائی مردم در هر سخنرانی مشهود است، برای باصطلاح کارگرانی که برایش به صف کرده بودند فرمود:
«اسلام، کارگر را یک مجاهد فی سبیل الله می داند.( یعنی این دنیا کار کن، مزدت را آن دنیا بگیر!) تلاش دشمنان از اول انقلاب برای استفاده از قشر کارگر و مسائل کارگری به عنوان اهرم فشار سیاسی بر ضد نظام اسلامی بود.(نگرانی از اعتراضات کارگری)، این موضوع در سی سال گذشته در دستور کار دشمنان نظام اسلامی قرار داشته است. اما ارتباط صمیمی میان کارگر و نظام اسلامی که ناشی از پایه مستحکم ایمانی نظام است به بدخواهان اجازه نخواهد داد بتوانند اخلالی در آن بوجود آورند.»
یکی نگفت: حرف نان را بزن، خربزه آب است. جلوی 70 میلیارد دلار واردات به کشور را بگیر، ارتباط صمیمی که حقوق و مزد و اجاره خانه نمی شود.
No comments:
Post a Comment