تهران در انتظار

تهران در انتظار

دو لشگر کشی خیابانی





یکسال از لشگرکشی های خیابانی که در واقع وزن کشی سیاسی است، می گذرد. مقام معظم که در اولین نماز جمعه بعد از کودتای 22 خرداد نام تظاهرات چند میلیونی مردم تهران علیه این کودتا در روز 25 خرداد را لشگر کشی بعد از انتخابات گذاشت و با آن مخالفت کرده و فرمان مقابله خونین با ادامه آن را داد، خود در یکسال گذشته مشوق و فرمانده پشت صحنه چند لشگرکشی سازمان یافته بود که سپاه و بسیج ترتیب مامور اجرای آن بودند. تظاهرات 9 دیماه در میدان انقلاب تهران که سخنران آن را از مشهد با هواپیما وارد کردند(امام جمعه مشهد "علم الهدا") تا مردم مخالف کودتا را مشتی گاو و گوسفند خطاب کند؛ و همچنین راهپیمائی فرمایشی 22 بهمن که از شهرها و روستاهای اطراف تهران لشگر موتوریزه را با اتوبوس به میدان آزادی آوردند و ایشان در بیانیه ای آن را "ماشاء الله" لقب داد.

در تمام این دوران نه تنها به مردم اجازه راهپیمائی ندادند، نه تنها مردم به خیابان آمده را به گلوله بستند، بلکه زندان ها را از معترضان به کودتا پر کردند. هم مقام معظم و هم فرماندهان سپاه و نیروی انتظامی، امام جمعه ها و نمایندگان وابسته به کودتا در مجلس و نمایندگان رهبر در سپاه و روسای سازمان امنیت سپاه و وزارت اطلاعات دولت همگی مرگ جنبش سبز، از خواب غفلت بیدار شدن مردم، پایان فتنه و فریب و موفقیت در سرکوب مردم را اعلام کرده و صدا و سیما نیز بی وقفه بر همین طبل کوبیده است.

اکنون رسیده ایم به دو سالگرد، که مطابق سنت اعلام شده از ابتدای جنبش سبز، مردم از این فرصت می خواهند استفاده کننده و به خیابان بیآیند. 14 خرداد که سالگرد درگذشت آیت الله خمینی است و سالگرد قیام 15 خرداد. سپاه و بسیج و بیت مقام معظم این دو سالگرد را مصادره کرده و برای روز جمعه وسیع ترین تدارک را دیده اند. سردار شکنجه "نقدی" مسئول انتقال نیرو از شهرها و استان های کشور به تهران شده تا نماز جمعه ای را که مقام معظم می خواهد بخواند پرجمعیت کند. نوعی نمایش بیعت و تائید کودتا!

اما سالگرد دیگری نیز هفته بعد از 15 خرداد فرا می رسد. 22 خرداد، سالگرد انتخاباتی که علیه نتیجه آن کودتا شد. میرحسین موسوی و مهدی کروبی این بار رسما برای این روز تقاضای مجوز راهپمائی کرده و تقاضانامه خود را نیز برای رفع و دفع هر بهانه ای منتشر کرده اند. هم موسوی و هم کروبی در دیدار روز گذشته خود، طی سخنان کوتاهی که فیلم آن منتشر شد، نسبت به حکومتی کردن دو سالگرد 14 و 15 خرداد اعتراض کرده و گفته اند که با فرمایشی کردن این دو سالگرد، جلوی "خودجوشی" مردم را گرفتند. 14 و 15 خرداد را کودتاچی ها مصادره کرده اند. برای 22 خرداد موسوی و کروبی تقاضای مجوز راهپیمائی کرده اند. لشگرکشی مقام معظم تحت حمایت سپاه و دولت و بسیج و همه امکانات تبلیغاتی صدا و سیما به نمایش در خواهد آمد. آیا جرات دارند، بدون این حمایت ها، مجوز راهپیمائی خود جوش مردم را برای 22 خرداد صادر کنند تا پس از یکسال سرکوب خونین مردم، همگان ببینند، کدام کفه ترازو سنگین تر و کدام لشگر پر شمارتر است؟