کنت پولاک، کارشناش شناخته شده حوزه ایران از بنیاد بروکینز دیروز گفت که «مهم‌ترین تلاش ایالات متحده در طول ۳۰ سال گذشته، ایجاد محدودیت برای ایران بوده است». این مساله باعث شده بسیاری از مشکلات ایران در محدوده مرزهای‌اش باقی بماند. ایالات متحده با ایجاد محدودیت‌های بسیاری برای کشورهای اروپای شرقی توانست به فروپاشی درونی بلوک شرق کمک کند.
پتریک کلاوسن از موسسه تحقیقات واشنگتن در امور خاور نزدیک در نشست دوم به بحث در باره کارکرد تحریم‌ها پرداخت. کلاوسون تاکید کرد که بیشترین تحریم‌های اعمال شده به ایران برای مهار برنامه هسته‌ای حکومت تهران بوده است اما تحریم‌های دیگری نیز به خاطر حمایت جمهوری اسلامی از «تروریسم» از قبل وجود داشته و حتی با رفع تحریم‌های هسته‌ای، سرجای خودشان باقی خواهند ماند. رفع این دو نوع تحریم نیازمند همان کاری است که قذافی انجام داد، که هم از پروژه‌های هسته‌ای دست کشید و هم دست از حمایت از تروریسم برداشت.
کلاوسن گفت که نشانه‌ای از اینکه ایران دست از حمایت از گروه‌هایی مثل حزب‌الله بردارد نمی‌بیند. او پیشبینی کرد که این تحریم‌ها تا زمان وجود حکومت جمهوری اسلامی پابرجا خواهد بود.
کلاوسن در باره هدف تحریم‌های هسته‌ای، آنرا بلندپروازانه دانست و گفت که بعید است این تحریم‌ها که بتواند ایران را از موضعش عقب براند و مطابق برنامه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رفتار کند. شاید اگر هدف، کندتر کردن برنامه‌های هسته‌ای است، منطقی‌تر باشد. به گفته کلاوسون، ایران به مدت ۲۲ سال توافق‌ها را نقض کرده است.
کلاوسون معتقد است که همین ایجاد تاخیر در برنامه‌های هسته‌ای ایران خود یک موفقیت محسوب می‌شود.
عضو دیگر پنل یعنی داو زک‌هایم، معاون پیشین دفاع آمریکا در دوران بوش و یکی از کارشناسان ارشد دفاعی آمریکا، به بررسی حمله احتمالی نظامی به ایران پرداخت و در موفقیت‌آمیز بودن آن شک و تردیدهایی را به خاطر کمبودهای اطلاعاتی و بزرگی کشور ابراز داشت.
زک‌هایم گفت که کار سیاسی و برنامه‌ریزی برای یک حمله نظامی ممکن است مهم‌تر از خود آن باشد. آمریکا امکانات لازم برای یک حمله را دارد، اما میزان اثرگذاری چندان معلوم نیست. از یک سو، فاصله زیاد میان سایت‌های هسته‌ای ایران مشکل‌ساز است، از طرف دیگر بسیاری از این مراکز هنوز اعلام نشده‌اند.
حتی حمله هوایی به این مراکز مشکلات خودش را دارد. جنگنده‌های کوچک نیاز به سوخت‌گیری خواهند داشت و به خاطر فاصله زیاد تا این مراکز، قدرت مانور گرفته خواهد شد. از سوی دیگر، اگر آمریکا بخواهد از کشورهای منطقه حمله کند، کدام کشور فرودگاه‌هایش را در اختیار آمریکا قرار خواهد داد؟
حتی استفاده از سیستم‌های هوشمند مشکل است. بررسی موفقیت آمیز حمله به این مراکز عملا بوسیله ماهواره‌ها امکان‌پذیر خواهد بود. از داخل کشور هم نمی‌توان انتظار حمایت داشت، چون بسیاری از ایرانی‌ها طرفدار برنامه هسته‌ای هستند.
زک‌هایم به یکی از دانشمندان فیزیکدان ایرانی اشاره کرد که در سال گذشته ترور شد و در عین حال طرفدار جنبش اعتراضی بوده است.
به گفته این کارشناس نظامی، عدم شناسایی همه اهداف هسته‌ای یک مشکل بزرگ است. از سوی دیگر، در صورت حمله به همه این سایت‌ها، بررسی نتیجه کارخسارت‌های وارده غیر ممکن است.
زک‌هایم افزود که حتی آوردن ناوهای هواپیمابر در وضعیت فعلی از نقاط مختلف مثل آسیای شرقی و اقیانوس آرام به خاطر درگیری اخیر در شبه قاره کره غیر ممکن است. حمله با موشک‌های کروز به مراکز هسته‌ای هم به این راحتی نیست، چون همه مراکز شناخته شده نیست و نیز نمی‌توان میزان خسارت‌های وارده را دقیقا بررسی کرد و هیچ نهادی به کمک ایالات متحده نمی‌آید. کشورهای دیگر هم به این راحتی همراهی نخواهند کرد.
زک‌هایم همچنین افزود که حمله نظامی به ایران می‌تواند باعث اتحاد مسلمانانی شود که پیش از این راهپیمایی اعتراضی هم نکرده‌اند.
دیگر شرکت کننده این نشست، جیمز دابینز، از موسسه رند و سفیر پیشین آمریکا در اتحادیه اروپا بود که درباره دشواری‌های برقراری رابطه با ایران صحبت کرد. دابینز در بهار امسال در یادداشتی برای واشینگتن پست نوشته بود که عدم گفتگو را باید متوقف کرد.
No comments:
Post a Comment