دانشجویان دانشگاه آزاد با برگزاری تجمعات متوالی در روزهای سه شنبه پیشتاز اعتراضات دانشجویی در سال گذشته بودند. این اعتراضات به حدی شدید بود که نیروهای امنیتی بارها مجبور به استفاده از خشونت در داخل محیط دانشگاه شدند که حمله به دانشگاه‌های آزاد مشهد و تهران مرکز از آن جمله بود.
همچنین گفتنی است «اشکان سهرابی» و «امیر جوادی‌فر» دو تن از جان‌باختگان جنبش سبز از دانشجویان دانشگاه آزاد بوده‌اند.
در این بیانیه که همراه با ویژه نامه ی «کلمه» بین دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز توزیع شده است؛ با اشاره به حمایت و یکپارچگی دانشجویان واحدهای مختلف دانشگاه آزاد در تجمعات اعتراضی سال گذشته ضرورت بهره‌گیری از تجربیات به دست آمده عنوان شده است.
همچنین دانشجویان خواستار خلاقیت و نوآوری در ادامه مبارزه و توجه به راهکار های دیگر مبارزه و مقاومت شده اند. در این بیانیه آمده است: «راه‌های مبارزه و مقاومت بسیار است چه آن‌چه این راه‌ها فقط به حضور در خیابان نباید ختم شود.تمرین وتفکر و رسیدن به راه حلی جمعی و استقامت و از خود گذشتگی می‌تواند موجب اعتماد دانشجویان شود و سبب‌ساز حرکت‌های اثر گذار شود.» در پایان نیز دانشجویان با وعده قرار دادن روز سه شنبه ۱۶ آذر از دیگر همکلاسی‌های خود خواسته‌اند که در مقابل «گام‌های ویران‌گر استبداد» ایستادگی کنند.متن کامل این بیانیه به شرح زیر می باشد:
آذری دیگر فرارسیده است. آذری که یادآور سال‌ها مبارزه دانشجویان این سرزمین با استبداد و خفقان است. آذری که نیمه آن را به نام ما دانشجویان نام‌گذاری کرده اند. آذری که پس از گذشت ۵۷ سال از شهادت یاران دبستانی هنوز تازه است. آذر هر سال تکرار می‌شود و خاطره‌اش هر سال زنده‌تر.
تکرار آذر نه از آن حیث که آخرین ماه پاییز است، بلکه از آن روست که هنوز در این سرزمین دانشجو به مسلخ برده می‌شود. هنوز دانشجو و استادش را به جای کلاس درس به زندان می‌برند. آذر هر ساله تکرار می‌شود و ترکه بیداد و ستم زخمش هر ساله تازه‌تر و هنوز هم به جای مرهم؛ نمک بر زخم‌هایش پاشیده می‌شود.
آذر امسال را در حالی سپری می‌کنیم که بیش از هشتاد تن از دانشجویان و نخبگان این سرزمین، همان‌ها که قرار بود روزی آینده‌سازان این سرزمین باشند، مشق آزادگی و ایستادگی را در کنج کنج دیوارها و سلول‌های زندان تمرین می‌کنند. البته دیر نخواهد بود که اینان همان آینده‌سازان خواهند شد.
بسیارند دانشجویانی که از سال گذشته در سخت‌ترین شرایط در سلول‌های مخوف زندان محبوسند. ما را چه شده؟ و چه بر سر ما آمده است که نه عید و نه بهاری داریم و نه حتی روزی که به اسم خود ماست!!؟ یاران دبستانی ما همچون «اشکان سهرابی» و «امیر جوادی فر» در سینه ایران زمین خفته‌اند و یا همچون «مهدی خدایی» و «علی ملیحی» و «حسن اسدی‌زیدآبادی» در بند هستند!!!
سال گذشته سالی نیست که از خاطر ما دانشجویان برود. ورق دیگری از تاریخ این سرزمین است. آن‌جا که تاریخ از دانشجویان دانشگاه آزاد با افتخار یاد خواهد کرد. آن‌جا که دانشجویان دانشگاه آزاد هم‌دلانه و شجاعانه در صف اول مبارزه قرار گرفتند. آن‌جا که بسیج و مزدوران استبداد در دانشکده فنی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز با هماهنگی با ریاست مزدور دانشگاه با باطوم و زنجیر و گاز اشک آور و ... چندین مرتبه وحشیانه به جان دانشجویان حمله‌ور شدند. آن‌جا که دوستان ما در دیگر واحدهای دانشگاه آزاد از جمله: تهران جنوب، علوم تحقیقات، کرج، قزوین و سایر دانشگاه‌ها به حمایت و یاری ما برخواستند.
در طول جنبش سبز که با یاری دانشجویان پیش رفته و می‌رود در اخلاق پیروز شدیم. در نهادینه‌کردن نفی خشونت، در گفتگوی جمعی، در آگاهی بخشی و شکستن انحصار رسانه ای استبداد پیروز شدیم. در این مدت تجربه‌ها اندوخته شده است که بایستی در ادامه مسیر سرمشق قرار گیرد.
امروز لزوم خلاقیت و نوآوری برای ادامه این راه سبز که برگزیده‌ایم بیش از پیش به چشم می‌خورد. در این رابطه باید به حرکاتی توجه شود که تاثیرگذاری بیشتر و هزینه کمتر داشته باشد. راه های مبارزه و مقاومت بسیار است چه آن‌چه این راه‌ها فقط به حضور در خیابان نباید ختم شود. تمرین و تفکر و رسیدن به راه حلی جمعی و استقامت و از خود گذشتگی می‌تواند موجب اعتماد دانشجویان و سبب‌ساز حرکت‌های اثر گذار شود. ابتکارات فردی و خلاقیت‌های گوناگون همه می‌تواند ادامه داشته باشد. حرکت‌های کوچک فردی، چند نفره و جمعی هیچ یک بی‌ثمر نخواهد بود. استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود و تقویت اخلاق و دوستی‌ها و کمک‌رسانی به هم در کنار آگاهی بخشی عبور از این راه سخت را آسان‌تر خواهد نمود.
اما هیچ‌گاه صدای گام‌های ویران‌گر استبداد را از یاد نخواهیم برد و به رسم یک تاریخ ایستادگی در مقابلش قدم علم کرده و خواهیم کرد. باشد که به یاری فرد فردمان ایرانی سازیم آباد؛ دور از دستان استبداد !
No comments:
Post a Comment