نسرین ستوده، حقوقدان و وکیل دادگستری، از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به قضاوت پیرعباسی به ۱۱ سال حبس تعزیری، ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور و ۲۰ سال محرومیت از وکالت محکوم شد.
همسر وی، رضا خندان دراینباره به کمیته گزارشگران حقوق بشر گفت: «این حکم به وکیل ایشان، نسیم غنوی ابلاغ شده و برای درخواست تجدیدنظر، ۲۰ روز فرصت خواهیم داشت.»
این حکم درحالی صادر شده که به گفتهی همسر ستوده، وی در آخرین ملاقات حضوری صدور حکم «سبکتری» را پیشبینی کرده بود و در وضعیت روحی «بسیار مناسبی» قرار داشت.
خندان، در ادامه با اشاره به این نکته که در رابطه با تمامی اتهامات، سنگینترین میزان حبس برای همسرش صادر شده، اضافه کرد: «برای یک اتهام، (تبلیغ علیه نظام) یک سال حبس و برای دو اتهام دیگر، (اقدام علیه امنیت ملی و عدم رعایت حجاب اسلامی در فیلم سخنرانی) هر یک پنج سال حبس صادر شده است.»
از سوی دیگر، گزارشها حاکی از احضار کتبی نسیم غنوی، وکیل و رضا خندان، همسر نسرین ستوده به دادگاه انقلاب است. همسر نسرین ستوده در اینباره ابراز داشت: «بنده باید به شعبه اول دادگاه انقلاب مراجعه کنم و در احضاریه کتبی، دقیقا واژهی متهم در مورد من ذکر شده است. البته یکبار هم ۱۰ الی ۱۲ روز پس از بازداشت خانم ستوده احضار شدم و تذکراتی در مورد مصاحبه با رسانهها دریافت کردم.»
نسرین ستوده از روز سیزدهم شهریورماه در سلول انفرادی زندان اوین در بازداشت است. دادگاه او ۲۴ آبان ماه، در شعبه ٢۶ دادگاه انقلاب، به ریاست قاضی پیرعباسی و با تفهیم اتهامات «اقدام علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» برگزار شد. وی در ادامه به اتهام دیگری در رابطه با «عدم رعایت حجاب رسمی در فیلم سخنرانی» متهم شد. ستوده مدت زیادی از زمان بازداشت خود را در اعتصاب غذا بهسر برده است.
این حقوقدان، وکیل دادگستری و برنده جایزه حقوق بشر “سازمان حقوق بشر بینالملل”، ضمن عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر، کمپین یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، و انجمن حمایت از کودکان، وکالت پروندههای بسیاری از فعالان حقوق بشر، فعالان حقوق زنان، کودکان قربانیِ کودک آزاری و کودکان در معرض اعدام را برعهده داشتهاست. ستوده در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۸م) برنده جایزه حقوق بشر «سازمان حقوق بشر بینالملل» شد. او پیش از بازداشت، بارها بهخاطر فعالیتهای حقوقیاش مورد تهدید قرار گرفته بود و به وی هشدار داده بودند که از وکالت شیرین عبادی دست بردارد
No comments:
Post a Comment