کرم فلج کننده

کرم فلج کننده




به جان تاسیسات اتمی ایران افتاده



اشپیگل- ترجمه رضا نافعی







اکنون دیگر تردید نیست که استاکس نت نوعی Undercover-Agent (مامور مخفی، جاسوس ناشناس) بوده که کارش خرابکاری در سانتریفوژهای تاسیسات اتمی ایران در نطنز بوده است.



استاکس نت کاملا هدفمند در کامپیوتر صنعتی ساخت زیمنس در نظنز پنهان شده و شتاب گردش سانتریفوژ ها را بیش از حد مجاز بالا می برده است. تکنیسین های ایرانی نخست متوجه افزایش شتاب نشدند. نتیجه: سانترفوژها، بتذریج، یکی پس از دیگری، از کار می افتند.



کارشناسان و ناظران خیلی زود اتفاق نظر یافتند که در پس این جنگ سایبری اسرائیل و آمریکا قرار دارند. اینک نیویورک تایمز افشاء کرده که این عملیات به چه شکل انجام شده است. اسرائیلی ها نخست در صحرای نگف، محل فعالیت های اتمی خود، سانتزیفوژهائی مانند آنها که در ایران به کار می روند می سازند تا بتوانند کار نرم افزار تخریبی را به دقیق تر سازند. نیویورک تایمز از قول یک کارشناس اتمی که نامش ذکر نشده می نویسد "برای آزمایش" کرم " باید ماشین را شناخت. دلیل موفقیت زیاد "کرم" این بود که اسرائیلی ها آنرا قبلا آزموده بودند ."







ضربه شدید به برنامه اتمی ایران



گرچه امریکائی ها و اسرائیلی ها نمی خواهند در بارۀ محل ساخت استاکس سخنی بگویند، اما غیر مستقیم تاثیر آنرا بعنوان یک موفقیت ارزیابی می کنند. مه ایر داگان، رئیس موساد، که بتازگی باز نشسته شده و هیلاری کلینتون، وزیرخارجه آمریکا، چندی پیش گفتند که بنظر آنها برنامه اتمی ایران چند سالی به عقب انداخته شده است. به گفته داگان، ایران در بهترین حالت در سال 2015 قادر به تولید بمب اتمی خواهد شد. کلینتون نیز در اظهارات خود به تلاشهای آمریکا اشاره کرد که می کوشد تا خرید عناصر مهم برای تولید عنی سازی اورانیوم را، برای ایران، در سراسر جهان، دشوار سازد.



به نوشته نیویورک تایمز Idaho National Labiratory که تحت نظارت وزارت نیروی آمریکا قرار دارد و یکی از کارهایش پژوهش در بارۀ تاسیسات اتمی است نیز در این کار سهیم بوده است. گزارش بطور غیر مستقیم به این نیز اشاره دارد که کارشناسان متوجه می شوند در کامپیوترهای گرداننده سانتریفوژها، کمبودهائی وجود دارد که استاکس بعدا که حمله خود را آغاز کرد توانست از آنها استفاده کند.



کارشناسان سازمان تامین ایمنی Symantec در ماه نوامیر پی بردند که استاکس نت، دستگاه تغییر دهنده فرکانس ها ی سنتریفوژها را مخفیانه تغییر می دهد. دستگاهای تنظیم سرعت سانتریفوژ ها معمولا با سرعت 1210 هرتس کار می کنند. استاکس نت این رقم را تا 1410 هرتس بالا می برد، چند روز بعد سرعت را به 2 هرتس کاهش می دهد و بعد دوباره تا 1064 دور بالا می برد.



کارشناسان سازمان ایمنی سیمانتک حدس می زنند که هدف این عملیات می تواند تولید اوران کم ارزش باشد که برای تولید بمب اتمی نامناسب است. از قرار معلوم یکی دیگر از هدف های این عملیات تخریبی این نیز بوده است که با کم و زیاد کردن سرعت سانتریفوژ ها که بسیار حساس هستند، این دستگاهها تدریجا از کار بیفتند و دیگر قابل استفاده نباشند، کاری که واقعا هم صورت گرفته است. از ماه آگوست 2009 تعداد سانتریفوژهای قابل استفاده بسرعت کاهش یافت. بر اساس گزارش Institut for Since and International Security ( ISIS) استاکس نت تا هزار سانتریفوژ را غیر قابل استفاده کرده است.



بنوشته نیویورک تایمز برنامه حمله سایبری به برنامه اتمی ایران به زمان جورج بوش باز می گردد. پرزیدنت اوباما قبل از شروع کار خود از این برنامه مطلع بوده و بعدا به آن ادامه داده است.



گویا در آغاز سال 2008 کارشناسان وزارت حفاظت میهن و Idaho National Lboratory مشترکا کامپیوتر هدایت کننده زیمنس Process Control System 7 P.C.S.7) ) را برای یافتن مجرای نفوذ در آن مورد بازرسی قرار داده اند. سرانجام کارشناسان اتمی اسرائیل، سانتریفوژهائی را که عبذل القدیر خان، پدر بمب اتمی پاکستان ساخته بود، براه می اندازند. این سانتریفوژها با نام P-1 بطور غیر قانونی به لیبی و کره شمالی و همچنین ایران فروخته شده بودند. به این ترتیب کارشناسان ایمنی تمام عوامل لازم برای ساختن برنامه استاکس نت را در اختیار داشتند.



http://www.spiegel.de/netzwelt/netzpolitik/0,



1518,739764,00.html