شتر سوارهای ایران

غیر از آنها که در صف اول نماز آقای خامنه ای شانه به شانه هم فشار داده و جا برای خود باز کرده بودند (امثال ریشهری، وزیر دفاع، فرمانده نیروی انتظامی، اژه ای، سردار نقدی، سردار قالیباف، برادران لاریجانی، عزیز جعفری فرمانده سپاه، احمدی نژاد و احمد خاتمی و … که در عین حال هر کدام رقیب هم و تشنه به خود یکدیگراند) و صف های مهندسی شده نماز در پشت میله ها آهنی و سنگرهای فلزی، اینهائی که درعکس می بینید را هم به نماز جمعه رهبر برده بودند. همیشه در صحنه هائی که گاه برای جمع شدن مقابل یکی از سفارتخانه ها اعزام می شوند، گاه برای پرچم آتش زدن و عکس مبارک به هوا بلند کردن و بموقع نیز با چماق و دشنه و اسپری گاز خردل ترک موتور سیکلت ها نشسته و به جان مردم می افتند. همان هائی هستند که معروف به لباس شخصی اند و فدائی ولایت. البته تا زمانی که باد سپاه در پرچم مقام عظمای فرزانه است. باد که از این پرچم افتاد، آنها در رکاب قدرت بعدی چماق می کشند و تیراندازی می کنند و اسپری افشانی می کنند! شبیه همانهائی نیستند که حسنی مبارک با شتر و اسب و الاغ به میدان التحریر فرستاد؟