مقامات ایران موجی از خشونت بر علیه تظاهرکنندگان جاری کردند"

مقامات ایران موجی از خشونت بر علیه تظاهرکنندگان جاری کردند"


(25 بهمن 1389) کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران امروز با انتشار بیانیه ای گفت که نیروهای امنیتی ایران می باید به استفاده از زور، ارعاب، و دستگیری های خودسرانه علیه تظاهرکنندگان مسالمت جو خاتمه دهند. جمهوری اسلامی ایران، در حالی که ادعا می کند طرفدار آزادی اجتماعات در مصر است، به صورت آشکار ناقض آزادی اجتماعات در ایران است.



روز گذشته، 25 بهمن 1389، هزاران تظاهرکننده در تهران و سایر شهرهای ایران، به قصد شرکت در یک راهپیمایی که به منظور اعلام همبستگی با مردم مصر و تونس بر پا شده بود بیرون آمدند. اما نیروهای امنیتی ایران تظاهرات سراسر ایران را سرکوب کردند و طبق گزارش های متعدد با گاز اشک آور، گلوله های پینت بال، چوب، باتوم های برقی، و گلوله به مردم حمله کردند.



چندین شاهد به کمپین گفتند که آنها شاهد حمله و متفرق کردن مردم توسط نیروهای امنیتی و لباس شخصی در فاصلۀ بین میادین فردوسی و انقلاب در مرکز تهران بوده اند.



آرون رودز، سخنگوی کمپین گفت: "سرکوب امروز شکی باقی نمی گذارد که دولت ایران مصمم است مخالفان خود را با هر هزینه ای ، از طریق بکارگیری تعداد بسیار زیادی نیروی پلیس، بسیجی های ستیزه جو، و نیروهای مخفی اطلاعاتی، سرکوب کند و مردمی را که می خواهند از حقوق مشروع خود نسبت به اجتماعات استفاده کنند را به شیوۀ خشونت آمیزی ساکت کند."



آرون رودز افزود: "دلیل بیرون آمدن تظاهرکنندگان ایرانی این بود که توسط وقایع مصر و تونس انرژی جدیدی پیدا کرده بودند. اینک دولت ایران، که حسنی مبارک را به دلیل عدم احترام به حقوق تظاهر کنندگان مصری ملامت کرده بود، خود از ارعاب، خشونت، و حبس شهروندان خود استفاده می کند تا از آزادی بیان آنها در خیابانها جلوگیری کند."



یک روزنامه نگار در داخل ایران که در تجمعات نزدیک میدان انقلاب شرکت کرده بود به کمپین گفت: "چنان محو تماشای مردمی که بی محابا شعار سر میدادند شده بودم که متوجه حمله ناگهانی مامورینی که از پشت سرم از سمت چهار راه وصال به طرف میدان انقلاب یورش آورده بودند و مردم از ترس مورد اصابت قرار نگرفتن باطوم های مامورین به سوی میدان انقلاب می دویدند نشدم و با چند تنه زدن مردم در حال فرار نقش خیابان شدم و پشت بند افتادنم احساس سوزش عجیبی روی شانه سمت راستم شدم."



وی افزود: "ابتدا کمان کردم تیر خورده ام ، اما گویی دستی از غیب مرا چون پر کاه از زمین بلند کرد و کشان کشان از زیر دست و پا های مردم وحشت زده نجات داد. نمی دانم چه کسی بود چون بلا فاصله ، صد متر دور تر ، توده ای ابر مانند همه جا را در بر گرفت و چشمانم از سوزش گاز اشک آور بسته شد و امکان دیدن چهره ناجیم نبود. فقط در یک لحظه دیدم جلو درب کتابفروشی جیحون هستم ، چند دختر که آنها هم از سوزش گاز اشک آور جیغ می کشیدند در کنارم بودند و یکی از انها بلند بلند به دوستانش که جیغ می کشیدند فریاد زد نترسید من از خونه یه شیشه سرکه با خودم اوردم ….. کور مال کورمال خودم را به خیابان دانشگاه رساندم صدای نفیر شلیک گلوله های گاز اشک آور و تیر های هوایی فضای خیابان انقلاب را مانند سال های انقلاب ۵۷ کرده بود. دستم را به شانه ی سمت راستم که سوزش درد اوری داشت رساندم و در خیالم بود که با لمس سر شانه ام آثار خون بر دستم خواهد ماند اما وقتی دستم را از سر شانه ام برداشتم و از زیر پیراهنم بیرون کشیدم اثار از خون نبود تازه به خودم آمدم که سوزش سر شانه ام از ضربه مهلک باطوم برقی بود."



یک منبع دیگر به کمپین گفت که دو فعال اینترنتی در تهران که به بسیج کردن تظاهرات کمک کرده بودند به دلیل کتک خوردن از ماموران امنیتی به بیمارستان منتقل شدند، اما ادعا می شود که بعدا ناپدید شده اند. شاهدان عینی همچنین به آسوشیتد پرس گفتند که بعضی افراد به دلیل جراحات عمیق ناشی از اصابت گلوله به بیمارستان منتقل شدند.



در تلاشی آشکار که به قصد تضعیف فعالیت های تظاهرکنندگان صورت گرفته بود، گزارش می شود نیروهای امنیتی در شهرهای بزرگ ایران چندین فعال و تظاهرکننده را دستگیر نموده اند. مقامات همچنین دو فعال دانشجویی به نامهای محسن برزگر و حسین ضامن ضرابی را در بابل دستگیر نموده و به محل نامعلومی منتقل کرده اند. وب سایت کلمه همچنین گزارش می دهد که در شب 25 بهمن، ماموران امنیتی به منازل علی باقری، عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین اسلامی و عبدالله ناصری، عضو دیگر سازمان و رییس سابق خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در دولت محمد خاتمی، حمله کرده و این دو را دستگیر نموده اند. این اقدامات در ادامۀ سرکوب مخالفان دولت است که از چند روز قبل از تظاهرات امروز آغاز شده بود.



مقامات جمهوری اسلامی، قبلا از صدور مجوز برای این راهپیمایی خودداری کرده بودند. کمپین از دولت ایران خواسته بود که به حق تجمعات مسالمت آمیز احترام بگذارد و دستگیری های خودسرانه در آستانۀ 25 بهمن را متوقف کند.



روز گذشته، ماموران امنیتی منازل چند سیاستمدار اصلاح طلب را تحت محاصره قرار دادند. رییس جمهور سابق ایران محمد خاتمی و وزیر کشور سابق ایران عبدالله نوری، به دلیل این محاصره نتوانستند منازل خود را ترک کنند.



از پنجشنبۀ گذشته، نیروهای امنیتی منزل مهدی کروبی، رییس سابق مجلس ایران را محاصره کرده اند. گزارش می شود امروز صبح، دوربین های مداربستۀ اطراف منزل آقای کروبی را از کار انداخته اند. مقامات تمام خیابانهایی که به منازل رهبران مخالفان میر حسین موسوی و مهدی کروبی ختم می شوند را با اتوموبیل های نیروی انتظامی و نیروهای لباس شخصی بسته اند و خطوط تلفن منازل آنها را قطع کرده اند. مهدی کروبی و میرحسین موسوی و همسران آنان اجازه نیافتند تا منازلشان را ترک کنند و به تظاهرات بپیوندند.



کمی قبل از آغاز تظاهرات در ساعت 3 بعد از ظهر روز گذشته، وب سایت های کلمه، نزدیک به میر حسین موسوی، و سهام نیوز، نزدیک به مهدی کروبی، از دسترس خارج شدند. همچنین بالاترین، وبسایتی که معمولا اخبار اعتراضات در آن قرار می گیرد، چندین بار از دسترس خارج شد.



تجمعات 25 بهمن محدود به تهران نبودند. تظاهرکنندگان در شهرهای اصفهان، شیراز، کرمانشاه و شهرهای استان گیلان به تعداد زیاد حضور داشتند. در تهران گروه های بسیار بزرگی از تظاهر کنندگان در خیابان آزادی، میدان امام حسین، خیابان انقلاب، خیابان ولی عصر، میدان صادقیه، چهارراه کالج، و میدان فردوسی حاضر شدند. برخوردهایی بین تظاهرکنندگان و ماموران لباس شخصی و نیروهای گارد ویژه در آن نقاط صورت گرفت. با وجود حضور گستردۀ نیروهای لباس شخصی و پلیس ضد شورش و استفادۀ آنان از خشونت، تظاهرات تا شب به طول انجامید.



آرون رودز گفت: "عدم تحمل دولت ایران برای تظاهرات مستقل عمومی شوکه کننده است. مقامات بایستی فورا به سرکوب این تظاهرات خاتمه بدهند و دوستان ایران نیز باید بر احترام بر حقوق بشر در ایران، همانگونه که برای مصر می خواستند، اصرار بورزند."