نماینده شهرکرد: نیمی از وعده‌های دولت هنوز اجرایی نشده است

نماینده شهرکرد: نیمی از وعده‌های دولت هنوز اجرایی نشده است


*وضعیت نامشخص و بلاتکلیف تقی رحمانی، پژوهشگر و مشاور مهدی کروبی

نماینده شهرکرد: نیمی از وعده‌های دولت هنوز اجرایی نشده است



نماینده شهرکرد با بیان این که ۵۰ درصد پروژهای عمرانی در شهرکرد اجرایی نشده است، اظهار امیدواری کرد که هیئت دولت هر جه سریع‌تر اعتبارهای لازم را برای اجرایی شدن، پروژه‌ها در نظر بگیرد.

به گزارش خانه ملت، نصرالله ترابی قهفرخی افزود: مشکل کم آبی در شهرکرد تبدیل به یک بحران شده این بحران باعث شده که نزدیک به ۵۰۰ خانوار از نعمت آب آشامیدنی محروم باشند، به ناچار شهروندانمان مجبور هستند از آب چاه استفاده کنند؛ که این امر سلامت شهروندانمان را به خطر می اندازد.

وی درباره وضعیت بهداشتی و امکانات پزشکی شهرکرد اظهار کرد: بیمارستان شهرکرد احداث شده است، ولی با کمبود امکانات تجهزات پزشکی روبه‌رو است این امر شهروندانمان را مجبور می کند؛ به شهرهای مجاور بروند.

عضو کمیسیون اجتماعی مجلس ادامه داد: بیماران دیالیزی ما مجبور هستند، در صف های طولانی دیالیز منتظر باشند که این امر سلامت بیمارانمان را به خطر می‌ا‌ندازد.



وضعیت نامشخص و بلاتکلیف تقی رحمانی، پژوهشگر و مشاور مهدی کروبی



با گذشت بیش از پنجاه روز از بازداشت تقی رحمانی از فعالان ملی مذهبی و مشاور مهدی کروبی، همچنان از وضعیت و سرنوشت این فعال سیاسی و پژوهشگر، خبری در دست نمی باشد.

به گزارش جرس، رحمانی که شامگاه بیستم بهمن ماه ٨٩، و در پی فراخوان راهبران جنبش سبز برای خیزش ٢۵ بهمن در تهران بازداشت شده بود، همچنان در وضعیت نامشخص و بلاتکلیف به سر می برد.

بر اساس این گزارش، ارتباط این فعال سیاسی از یک هفته پیش از سال جدید با خانواده اش قطع شده و حتی اجازه تلفن یا ملاقات عید را نیافته است. این مسئله موجب نگرانی خانواده وی شده و مراجعات آنها به مراجع قانونی و زندان اوین، تاکنون بی پاسخ مانده است.

گقتنی است در پی بازداشت تقی رحمانی، همسر وی نرگس محمدی بنا به تشخیص پزشکان معالج و جهت کنترل آثار فشارعصبی مجددی که بر او وارد شده بود، بعد از چند روز در بیمارستان بستری شد. این فعال حقوق بشری، قبل از بستری شدن در بیمارستان، نامه ای سرگشاده خطاب به دادستان تهران نوشته و با شرح آنچه بر خانواده اش طی یورش نیمه شب ماموران لباس شخصی گذشت، خاطرنشان ساخته بود “…احساس کردم سرزمین مادری‌ام به تاراج رفته و من بی‌پناه در سرزمینی غریب و بیگانه‌ام… احساس می‌کنم دیگر مرگ ما را سزاوار است و بس.”