کسی را به عنوان سرپرست نفت منصوب کرده اند که حتی صلاحیت های استخدامی یک کارمند را هم ندارد"
عصر ایران :
1 - وقتی وزارت نفت ، کارمند و کارشناس معمولی برای فلان شهرستان استخدام می کند ، هزار تا شرط و شروط می گذارد: فارغ التحصیل فلان دانشگاه باشی ، رتبه کنکورت این طوری باشد ، معدلت آن طور باشد ، در آزمون این نمره را بیاوری و ... .
اتفاقاً خیلی هم خوب است و در جایی مثل نفت که زندگی 75 میلیون ایرانی بدان وابسته است حتماً باید آدم های متخصص و کاربلد بر سر کارباشند.
حالا برای وزارت نفت ، کسی را به عنوان سرپرست منصوب کرده اند که حتی صلاحیت های استخدامی یک کارمند و مهندس معمولی در نفت را ندارد.
یعنی اگر همین آقای علی آبادی ، با شرایط موجودش (منهای سن که طبیعتا از زمان استخدامش گذشته) به عنوان یک آدم عادی برای استخدام به وزارت نفت می رفت ،حتما! عکس ها و کپی شناسنامه اش که برای استخدام داده بود ، هدر می شد!
2 - علی آبادی که همه افتخارش این است که در کل عمر مدیریتی اش در شهرداری و دولت ، میلیون ها متر مربع بنای اداری و ورزشی و ... ساخته ، چرا در تخصص خودش که عمران است به کار گرفته نمی شود؟ حتماً باید بیاید جایی که هم خودش را خراب کند هم مجموعه را؟ نفت که ساختمان سازی و بنایی نیست.
3 - به نظر می رسد حالگیری از منتقدان به یکی از مولفه های ثابت رئیس جمهور در انتصاب مقامات دولتی تبدیل شده است. مثلاً اگر منتقدان ، رحیمی را فرد مناسبی برای عضویت در کابینه نمی دانند ، او را معاون اول می کند ، اگر بقایی را حتی برای سازمان گردشگری مناسب نمی دانند ، او را به معاونت اجرایی رئیس جمهور ارتقا می دهد ، اگر می گویند احمد زاده کرمانی را از استانداری بردار ، می گوید باشد ، بر می دارم ولی معاون رئیس جمهور می کنم و اخیراً هم که علی آبادی را به عنوان سرپرست وزارت نفت معرفی کرده است ، کسی که نه در افکار عمومی جایگاه مناسبی دارد و نه مجلس او را برای وزارت می پسندد و حتی یک بار هم در جریان معرفی او به عنوان وزیر نیرو ، مجلس به او رأی اعتماد نداد.
احتمالاً آقای رئیس جمهور این با این گزاره موافق است که شایسته سالاری در انتصاب ها بهتر است حالگیری های سیاسی است.
No comments:
Post a Comment