شبیه به یک چمدان معمولی است ولی با چمدان تفاوت فراوانی دارد. داخل آن یک لپ تاپ، یک آنتن کوچک بدون سیم، فلاش دیسک و چندین سی دی وجود دارد. با مجموعه این ابزارها می توان در هر نقطه ای یک شبکه اینترنت درسایه و مستقل برقرار کرد.به عنوان مثال درکشورهایی که با وقوع بحران یا اعتراضات، حکومت شاهراههای اینترنت را مسدود می کنند.
به گزارش آخرین نیوز، موسسات دست اندرکار امریکایی برای راه اندازی پروژه چمدان اینترنتی از ارایه اولین نسخه این پروژه تا 8 ماه دیگر خبر دادند این در حالی است که وزیر اطلاعات در واکنش به اجرای این طرح امریکایی از آمادگی نهادهای امنیتی در برخورد با این تهدید خبر داد.
شبیه به یک چمدان معمولی است ولی با چمدان تفاوت فراوانی دارد. داخل آن یک لپ تاپ، یک آنتن کوچک بدون سیم، فلاش دیسک و چندین سی دی وجود دارد. با مجموعه این ابزارها می توان در هر نقطه ای یک شبکه اینترنت درسایه و مستقل برقرار کرد.به عنوان مثال درکشورهایی که با وقوع بحران یا اعتراضات، حکومت شاهراههای اینترنت را مسدود می کنند.
![]()
این طرح که « اینترنت در چمدان » نام گرفته با بودجه وزارت خارجه آمریکا و توسط گروهی از کارشناسان در بنیاد پژوهشی « نیو امریکن» عملی شده است.دولت آمریکا درصدد راه‌اندازی نسل جدیدی از شبکه اینترنت است که نیاز به عبور از دروازه مخابراتی کشورها ندارد. بدون شک این پروژه، فاز دیگری از جنگ نرم سایبری آمریکا علیه کشورهای مخالف به شمار می‌رود.
با بودجه‌ای معادل 2 میلیون دلار که توسط وزارت خارجه آمریکا اختصاص داده شده است، چمدان مزبور می‌تواند از هر مرزی عبور کرده و در اسرع وقت تبدیل به شبکه بی‌سیمی با پوشش منطقه‌ای نسبتا وسیعی شود که به شبکه اینترنت وصل می‌شود.این تلاش‌های آمریکا از خلال مصاحبه‌ها، اسناد طبقه‌بندی‌شده و مدارکی که به دست نیویورک تایمز رسیده بر ملا شده است.وزارت خارجه به‌عنوان مثال در حال تأمین بودجه شبکه‌های بی‌سیم غیرقابل رد‌گیری است که به فعالین اجازه می‌دهد تا درخارج از قلمرو کنترل شده توسط دولت، در کشورهایی نظیر ایران، با خارج تماس بگیرند.
روزنامه نیویورک تایمز نخستین روزنامه‌ای بود که از طرح آمریکا موسوم به اینترنت چمدانی پرده برداشت. طبق گزارش این روزنامه آمریکایی، دولت اوباما در حال هدایت تلاش‌های جهانی برای ایجاد یک اینترنت و شبکه تلفن همراه «در سایه» است تا مخالفین در کشورهای مختلف، بتوانند از آن استفاده کنند.
این تلاش‌ها شامل پروژه‌های محرمانه‌ای است که در برگیرنده ایجاد شبکه تلفن در داخل یک کشور و همچنین عملیات شبه جاسوسی است که در یکی از خیابان‌های واشنگتن، توسط گروهی جوان بازسازی می‌شود. اینها که بیشتر شبیه یک گروه موسیقی هستند، درحال کارگذاشتن وسایلی در یک چمدان هستند که نمونه‌ای از یک اینترنت چمدانی است.
رامین مهمان‌پرست در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر اینکه موضع وزارت امور خارجه ایران درخصوص برنامه اینترنتی وزارت خارجه آمریکا برای کشورهای سوریه، ایران و لیبی با عنوان «اینترنت در چمدان» چیست، افزود: «آمریکایی‌ها و دیگر کشورهای غربی تلاش زیادی کرده‌اند تا با عزم و اراده ملت ما و دیگر ملت‌های مستقل منطقه مقابله کنند. حرکت برخلاف حقوق ملت‌ها، پاسخ دندان‌شکنی خواهد داشت.»
ساشا مینراث مسئول این طرح در گفتگو با رادیو فردا درباره جزییات این طرح گفت:این یک طرح بدون محدودیت است به این معنا که هر کسی که بتواند اطلاعات و فن آوری های آن را پیاده کند از همان لحظه قادر خواهد بود از آن استفاده کند. ما به عنوان بنیاد پژوهشی «نیوامریکن» در انتقال و یا کار بست این فن آوری در هیچ نقطه ای از جهان دخالت نداشته ایم.
وی افزود:ما درخواست های بسیاری از نقاط مختلف جهان دریافت کرده ایم. بسیاری از افراد در نقاط بحرانی جهان از وجود چنین فن آوری با خبر شده و در مورد آن پرس و جو می کنند. ما هیچ رابطه مشخصی با آنها برقرار نکرده ایم. ولی طبیعی است که افراد مختلف از تمام کشورهایی که اکنون دستخوش تغییرات سیاسی عمیقی هستند با ما تماس گرفته اند.البته حمل یک چمدان کار دشواری نیست ولی قاعدتا در کشورهایی که حمل این وسایل خطرناک و غیرقانونی است مسلما نمی توان به راحتی آن را حمل کرد و از مرز عبور کرد. در عین حال هر وسیله ای که دارای حافظه کافی باشد، مثلا سی دی، کارت های حافظه ( یو اس بی ) می توانند این نرم افزار را منتقل کنند. و یا این نرم افزار می تواند روی اینترنت قرار گرفته و افراد آن را پیاده کنند. بنابراین اگر بردن ابزارهایی نظیر این و یامثلا تلفن های موبایل با حافظه قوی به هر کشوری امکان پذیر باشد این فن آوری را به سادگی می توان به آنجا منتقل کرد. دقیقا به همین منظور طوری ساخته شده که حمل آن با اکثر وسایل ارتباطی امکان پذیر باشد. به این وسیله ما می خواهیم خطری را که ممکن است به خاطر حمل این تکنولوژی متوجه افراد شود ، کاهش دهیم.
ساشا از عرضه این نسخه در 8ماه آینده خبر داد و درباره امکان ردیابی این تجهیزات از سوی دولت ها گفت :پاسخ کلی به سئوال شما این است که همواره راهها و یا امکانهایی برای ردیابی و یافتن افراد وجود دارد. این فن آوری نیز یک راه حل جادویی برای گریز از تعقیب و ردیابی افراد نیست ولی می توان گفت که ردیابی افرادی که از این فن آوری استفاده می کنند بسیار دشوارتر از ردیابی روشهایی ارتباطی معمول است.دلیل آن این است که امروزه تقریبا تمامی روشهای سانسور و کنترل شبکه اینترنت براساس ساختار و شناسایی برنامه های کامپیوتری کار می کنند.
حال اگر شما یک سیستم یا شبکه کاملا مجزا و مستقل از شبکه معمول در آن کشور را راه اندازی کنید نکته مهم این است که هویت کاربران مشخص نشود. به همین خاطر ما با طراحان سیستم Tor ، سیستمی که به کاربران امکان می دهد به طور ناشناس از شبکه استفاده کنند، همکاری می کنیم.هدف ما این است که امکان پنهان کاری و ناشناس ماندن تک تک کامپیوترهایی را که به یک چنین شبکه مستقلی وصل می شوند را افزایش دهیم.
بنابراین اگر ترافیک تبادل اطلاعات متراکم شده و نقاط متعددی از این تراکم بوجود بیاید، نفود در آن و شناسایی افراد و یا کشف رمزهای ارتباطاتی بسیار دشوار خواهد شد . وقتی که اطلاعات از شبکه های مستقل و پراکنده جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل به یک سیستم مرکزیتی از ارتباطات وارد می شود تشخیص اینکه ارسال کننده پیامها کدام حوزه از شبکه های مستقل بوده و یا ارسال کننده پیام کدام کاربر مشخص بوده بسیار دشوار می شود.
باری دیگر تاکید می کنم که این یک تضمین صد در صد نیست. هر کس که مدعی است که می تواند ناشناس ماندن کامل کاربران را تضمین کند دروغ می گوید. ولی در سیستم ما عامل اول این است که کارتفکیک ترافیک اینترنتی برای سانسورچی ها دشوار می شود. این همان نوع فن اوری است که هم اکنون در عرصه های نظامی و میدان های جنگ مورد استفاده قرار می گیرد.
اکنون در چهارچوب طرح ما به یک ابزار بدون محدودیت برای شهروندان و گروههای مدنی بدل شده است. ما می دانیم که امنیت و جان افراد در کشورهای بحرانی در خطر است ولی با این طرح تلاش کرده ایم که امکان بهره برداری از این فن آوری پیشرفته را برای غیرنظامیان نیز فراهم کنیم.
به گزارش آخرین نیوز، موسسات دست اندرکار امریکایی برای راه اندازی پروژه چمدان اینترنتی از ارایه اولین نسخه این پروژه تا 8 ماه دیگر خبر دادند این در حالی است که وزیر اطلاعات در واکنش به اجرای این طرح امریکایی از آمادگی نهادهای امنیتی در برخورد با این تهدید خبر داد.
شبیه به یک چمدان معمولی است ولی با چمدان تفاوت فراوانی دارد. داخل آن یک لپ تاپ، یک آنتن کوچک بدون سیم، فلاش دیسک و چندین سی دی وجود دارد. با مجموعه این ابزارها می توان در هر نقطه ای یک شبکه اینترنت درسایه و مستقل برقرار کرد.به عنوان مثال درکشورهایی که با وقوع بحران یا اعتراضات، حکومت شاهراههای اینترنت را مسدود می کنند.
این طرح که « اینترنت در چمدان » نام گرفته با بودجه وزارت خارجه آمریکا و توسط گروهی از کارشناسان در بنیاد پژوهشی « نیو امریکن» عملی شده است.دولت آمریکا درصدد راه‌اندازی نسل جدیدی از شبکه اینترنت است که نیاز به عبور از دروازه مخابراتی کشورها ندارد. بدون شک این پروژه، فاز دیگری از جنگ نرم سایبری آمریکا علیه کشورهای مخالف به شمار می‌رود.
با بودجه‌ای معادل 2 میلیون دلار که توسط وزارت خارجه آمریکا اختصاص داده شده است، چمدان مزبور می‌تواند از هر مرزی عبور کرده و در اسرع وقت تبدیل به شبکه بی‌سیمی با پوشش منطقه‌ای نسبتا وسیعی شود که به شبکه اینترنت وصل می‌شود.این تلاش‌های آمریکا از خلال مصاحبه‌ها، اسناد طبقه‌بندی‌شده و مدارکی که به دست نیویورک تایمز رسیده بر ملا شده است.وزارت خارجه به‌عنوان مثال در حال تأمین بودجه شبکه‌های بی‌سیم غیرقابل رد‌گیری است که به فعالین اجازه می‌دهد تا درخارج از قلمرو کنترل شده توسط دولت، در کشورهایی نظیر ایران، با خارج تماس بگیرند.
روزنامه نیویورک تایمز نخستین روزنامه‌ای بود که از طرح آمریکا موسوم به اینترنت چمدانی پرده برداشت. طبق گزارش این روزنامه آمریکایی، دولت اوباما در حال هدایت تلاش‌های جهانی برای ایجاد یک اینترنت و شبکه تلفن همراه «در سایه» است تا مخالفین در کشورهای مختلف، بتوانند از آن استفاده کنند.
این تلاش‌ها شامل پروژه‌های محرمانه‌ای است که در برگیرنده ایجاد شبکه تلفن در داخل یک کشور و همچنین عملیات شبه جاسوسی است که در یکی از خیابان‌های واشنگتن، توسط گروهی جوان بازسازی می‌شود. اینها که بیشتر شبیه یک گروه موسیقی هستند، درحال کارگذاشتن وسایلی در یک چمدان هستند که نمونه‌ای از یک اینترنت چمدانی است.
رامین مهمان‌پرست در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر اینکه موضع وزارت امور خارجه ایران درخصوص برنامه اینترنتی وزارت خارجه آمریکا برای کشورهای سوریه، ایران و لیبی با عنوان «اینترنت در چمدان» چیست، افزود: «آمریکایی‌ها و دیگر کشورهای غربی تلاش زیادی کرده‌اند تا با عزم و اراده ملت ما و دیگر ملت‌های مستقل منطقه مقابله کنند. حرکت برخلاف حقوق ملت‌ها، پاسخ دندان‌شکنی خواهد داشت.»
ساشا مینراث مسئول این طرح در گفتگو با رادیو فردا درباره جزییات این طرح گفت:این یک طرح بدون محدودیت است به این معنا که هر کسی که بتواند اطلاعات و فن آوری های آن را پیاده کند از همان لحظه قادر خواهد بود از آن استفاده کند. ما به عنوان بنیاد پژوهشی «نیوامریکن» در انتقال و یا کار بست این فن آوری در هیچ نقطه ای از جهان دخالت نداشته ایم.
وی افزود:ما درخواست های بسیاری از نقاط مختلف جهان دریافت کرده ایم. بسیاری از افراد در نقاط بحرانی جهان از وجود چنین فن آوری با خبر شده و در مورد آن پرس و جو می کنند. ما هیچ رابطه مشخصی با آنها برقرار نکرده ایم. ولی طبیعی است که افراد مختلف از تمام کشورهایی که اکنون دستخوش تغییرات سیاسی عمیقی هستند با ما تماس گرفته اند.البته حمل یک چمدان کار دشواری نیست ولی قاعدتا در کشورهایی که حمل این وسایل خطرناک و غیرقانونی است مسلما نمی توان به راحتی آن را حمل کرد و از مرز عبور کرد. در عین حال هر وسیله ای که دارای حافظه کافی باشد، مثلا سی دی، کارت های حافظه ( یو اس بی ) می توانند این نرم افزار را منتقل کنند. و یا این نرم افزار می تواند روی اینترنت قرار گرفته و افراد آن را پیاده کنند. بنابراین اگر بردن ابزارهایی نظیر این و یامثلا تلفن های موبایل با حافظه قوی به هر کشوری امکان پذیر باشد این فن آوری را به سادگی می توان به آنجا منتقل کرد. دقیقا به همین منظور طوری ساخته شده که حمل آن با اکثر وسایل ارتباطی امکان پذیر باشد. به این وسیله ما می خواهیم خطری را که ممکن است به خاطر حمل این تکنولوژی متوجه افراد شود ، کاهش دهیم.
ساشا از عرضه این نسخه در 8ماه آینده خبر داد و درباره امکان ردیابی این تجهیزات از سوی دولت ها گفت :پاسخ کلی به سئوال شما این است که همواره راهها و یا امکانهایی برای ردیابی و یافتن افراد وجود دارد. این فن آوری نیز یک راه حل جادویی برای گریز از تعقیب و ردیابی افراد نیست ولی می توان گفت که ردیابی افرادی که از این فن آوری استفاده می کنند بسیار دشوارتر از ردیابی روشهایی ارتباطی معمول است.دلیل آن این است که امروزه تقریبا تمامی روشهای سانسور و کنترل شبکه اینترنت براساس ساختار و شناسایی برنامه های کامپیوتری کار می کنند.
حال اگر شما یک سیستم یا شبکه کاملا مجزا و مستقل از شبکه معمول در آن کشور را راه اندازی کنید نکته مهم این است که هویت کاربران مشخص نشود. به همین خاطر ما با طراحان سیستم Tor ، سیستمی که به کاربران امکان می دهد به طور ناشناس از شبکه استفاده کنند، همکاری می کنیم.هدف ما این است که امکان پنهان کاری و ناشناس ماندن تک تک کامپیوترهایی را که به یک چنین شبکه مستقلی وصل می شوند را افزایش دهیم.
بنابراین اگر ترافیک تبادل اطلاعات متراکم شده و نقاط متعددی از این تراکم بوجود بیاید، نفود در آن و شناسایی افراد و یا کشف رمزهای ارتباطاتی بسیار دشوار خواهد شد . وقتی که اطلاعات از شبکه های مستقل و پراکنده جمع آوری شده و برای تجزیه و تحلیل به یک سیستم مرکزیتی از ارتباطات وارد می شود تشخیص اینکه ارسال کننده پیامها کدام حوزه از شبکه های مستقل بوده و یا ارسال کننده پیام کدام کاربر مشخص بوده بسیار دشوار می شود.
باری دیگر تاکید می کنم که این یک تضمین صد در صد نیست. هر کس که مدعی است که می تواند ناشناس ماندن کامل کاربران را تضمین کند دروغ می گوید. ولی در سیستم ما عامل اول این است که کارتفکیک ترافیک اینترنتی برای سانسورچی ها دشوار می شود. این همان نوع فن اوری است که هم اکنون در عرصه های نظامی و میدان های جنگ مورد استفاده قرار می گیرد.
اکنون در چهارچوب طرح ما به یک ابزار بدون محدودیت برای شهروندان و گروههای مدنی بدل شده است. ما می دانیم که امنیت و جان افراد در کشورهای بحرانی در خطر است ولی با این طرح تلاش کرده ایم که امکان بهره برداری از این فن آوری پیشرفته را برای غیرنظامیان نیز فراهم کنیم.
No comments:
Post a Comment