شلیک آقای سرکوهی از تریبون بی بی سی
اجماع شرمگینانه، برای حفظ احمدی نژاد
انتشار مقاله‌‌ای از آقای فرج سرکوهی در سایت بی‌بی‌سی که در آن به طور آشکاری از‌هاشمی رفسنجانی انتقاد و به شکلی ناشیانه از احمدی نژاد پشتیبانی شده بود، با واکنش جناح راست و باصطلاح "اصولگرا" روبرو شد. آنها این پرسش را مطرح کردند که چرا "اپوزیسیون خارج نشین" از آقای احمدی نژاد پشتیبانی می‌کند و او را وسیله بی دردسری برای سرنگونی علی خامنه‌‌ای می‌پندارد.
ماجرای این مقاله و بازتاب آن دو بخش دارد. بخش نخست و مهم‌‌تر، عبارت از پیدایش نشانه‌های عقب نشینی حاکمیت و موقعیت ظاهرا تازه‌‌ای است که‌هاشمی رفسنجانی بدست آورده است. واکنش تند "اصولگرایان" به مقاله فرج سرکوهی در بی‌بی‌سی هم برای دفاع از این موقعیت تازه است و هم نشانه این نگرانی که سیاست‌های جهانی و دولت انگلستان نیز پشتیبان احمدی نژاد است و او را وسیله‌‌ای برای کشاندن ایران به جنگ داخلی و فروپاشی جمهوری اسلامی می‌بیند. یعنی همان چیزی که در سوریه و با به تاخیر انداختن انجام اصلاحات می‌روند که در ان موفق شوند.
بخش دوم موقعیت متضاد و دشواری است که بخشی از نیروهایی که خود را منتسب به اپوزیسیون خارج کشور می‌کنند در آن گیر کرده‌اند. اینان از یکسو مدعی هستند که جمهوری اسلامی هرگز حاضر به عقب نشینی نیست و به همین دلیل هیچگونه اصلاحاتی در جمهوری اسلامی ممکن نیست و به این عنوان خود را مخالف جنبش اصلاحات معرفی می‌کنند. از سوی دیگر به محض آشکار شدن نشانه‌های عقب نشینی وحشت می‌کنند و برای جلوگیری از این عقب نشینی یا وارونه جلوه دادن آن خود را به آب و اتش می‌زنند. برخوردهایی که در هفته‌های اخیر با محمد خاتمی و اکنون با هاشمی رفسنجانی آغاز شده در واقع بازتاب این ترس و نگرانی از پیدایش چشم انداز عقب نشینی حاکمیت است. ترسی که در داخل با فحاشی امثال شریعتمداری و شماری از فرماندهان نظامی و فاسدترین بخش حکومتی به خاتمی و رفسنجانی بازتاب یافته و در بیرون کشور نیز ناامید‌‌ترین یا آلوده‌‌ترین بخش اپوزیسیون با آن همراهی می‌کند.
هم بخشی از حکومت و هم بخشی از اپوزیسیون می‌کوشند تا عقب نشینی حکومتی را، عقب نشینی جنبش سبز و اصلاحات جا بزند و بدینسان از تبدیل شدن این عقب نشینی به یک نیروی امید برای مردم جلوگیری کنند. باید دید که آیا شکل و سرعت عقب نشینی اجازه چنین مانوورهایی را به بخش ارتجاعی حکومتی و بخش برانداز اپوزیسیون خواهد داد یا نه؟
اجماع شرمگینانه، برای حفظ احمدی نژاد
انتشار مقاله‌‌ای از آقای فرج سرکوهی در سایت بی‌بی‌سی که در آن به طور آشکاری از‌هاشمی رفسنجانی انتقاد و به شکلی ناشیانه از احمدی نژاد پشتیبانی شده بود، با واکنش جناح راست و باصطلاح "اصولگرا" روبرو شد. آنها این پرسش را مطرح کردند که چرا "اپوزیسیون خارج نشین" از آقای احمدی نژاد پشتیبانی می‌کند و او را وسیله بی دردسری برای سرنگونی علی خامنه‌‌ای می‌پندارد.
ماجرای این مقاله و بازتاب آن دو بخش دارد. بخش نخست و مهم‌‌تر، عبارت از پیدایش نشانه‌های عقب نشینی حاکمیت و موقعیت ظاهرا تازه‌‌ای است که‌هاشمی رفسنجانی بدست آورده است. واکنش تند "اصولگرایان" به مقاله فرج سرکوهی در بی‌بی‌سی هم برای دفاع از این موقعیت تازه است و هم نشانه این نگرانی که سیاست‌های جهانی و دولت انگلستان نیز پشتیبان احمدی نژاد است و او را وسیله‌‌ای برای کشاندن ایران به جنگ داخلی و فروپاشی جمهوری اسلامی می‌بیند. یعنی همان چیزی که در سوریه و با به تاخیر انداختن انجام اصلاحات می‌روند که در ان موفق شوند.
بخش دوم موقعیت متضاد و دشواری است که بخشی از نیروهایی که خود را منتسب به اپوزیسیون خارج کشور می‌کنند در آن گیر کرده‌اند. اینان از یکسو مدعی هستند که جمهوری اسلامی هرگز حاضر به عقب نشینی نیست و به همین دلیل هیچگونه اصلاحاتی در جمهوری اسلامی ممکن نیست و به این عنوان خود را مخالف جنبش اصلاحات معرفی می‌کنند. از سوی دیگر به محض آشکار شدن نشانه‌های عقب نشینی وحشت می‌کنند و برای جلوگیری از این عقب نشینی یا وارونه جلوه دادن آن خود را به آب و اتش می‌زنند. برخوردهایی که در هفته‌های اخیر با محمد خاتمی و اکنون با هاشمی رفسنجانی آغاز شده در واقع بازتاب این ترس و نگرانی از پیدایش چشم انداز عقب نشینی حاکمیت است. ترسی که در داخل با فحاشی امثال شریعتمداری و شماری از فرماندهان نظامی و فاسدترین بخش حکومتی به خاتمی و رفسنجانی بازتاب یافته و در بیرون کشور نیز ناامید‌‌ترین یا آلوده‌‌ترین بخش اپوزیسیون با آن همراهی می‌کند.
هم بخشی از حکومت و هم بخشی از اپوزیسیون می‌کوشند تا عقب نشینی حکومتی را، عقب نشینی جنبش سبز و اصلاحات جا بزند و بدینسان از تبدیل شدن این عقب نشینی به یک نیروی امید برای مردم جلوگیری کنند. باید دید که آیا شکل و سرعت عقب نشینی اجازه چنین مانوورهایی را به بخش ارتجاعی حکومتی و بخش برانداز اپوزیسیون خواهد داد یا نه؟
No comments:
Post a Comment