اختلاس 3 میلیارد دلاری یک گوشه کوچک از کارنامه نظامی است که باید نام آن را به "نظام کلاهبرداری" تغییر داد. فساد و دزدی و کلاهبرداری چنان تا مغز استخوان نظامی که آقای خامنه ای آن را کشتی استوار تشبیه کرده و سکان آن را دراختیار دارد رخنه و رسوخ کرده، که تا بزرگترین تغییرات در ساختار نظام بوجود نیآید، علاج آن ناممکن است. به چند نمونه ای که روز گذشته از ایران برای پیک نت ارسال داشته اند تا منتشر شود مراجعه کنید و آن را با دقت بخوانید تا معلوم شود چرا کشتی نظام سوراخ سوراخ است و آب تا مچ پای سکاندار آن به داخل کشتی رسوخ کرده است.
گزارش دریافتی:
«در ماه های اخیر محصولاتی با مارک "اوه" در بازار توزیع می شود. مدت ها در تلویزیون ادعا می شد که این نام تحت لیسانس شرکت Peter & George انگلستان است تا اینکه معلوم شد که این شرکت Peter & George یک شرکت سوری است که فردی به نام مهدی فضلی، یکی از سهامداران و مدیران شرکت گلرنگ در انگلستان ثبت کرده است. به این ترتیب این شرکت در انگلستان وجود خارجی ندارد و در واقع هیچ کارخانه ای در کار نیست و تولیدی ندارد و فقط یک شرکت ثبت شده در انگلستان و در نتیجه یک نام تجاری می باشد که محصولات شرکت پاکشو (واقع در کیلومتر 10 جاده قدیم کرج) مثلا تحت لیسانس این شرکت محصول تولید می کند.
در رابطه با شرکت گلرنگ، علاوه بر مارک "اوه" نام های جعلی دیگری را نیز می توان اعلام کرد، از جمله سافتلن، مریت، مرسی، نانسی، اسپیف، هوم پلاس، اکتیو و از همه مهم تر کرم های My که با ادعای تحت لیسانس "کهل اند کوهل" آلمان توزیع می شوند که در واقع در منطقه ی سلفچگان قم تولید می گردند (کهل اند کوهل نیز یک شرکت جعلی است که توسط مهدی فضلی به ثبت رسیده است).
بعلاوه نمایندگی های تفال فرانسه (ظروف آشپزخانه) مدتی ناپدید و بسیاری از آنها جای خود را به "دسینی" دادند. بازاری های عمده می گویند که تفال تولیدات خود در ایران را متوقف کرده است و فقط محصولات فرانسه را می توان تهیه کرد. بعد از جست و جو در اینترنت معلوم شد که تنها یک سایت با این عنوان وجود دارد و آن هم فاقد هرگونه آدرس و شماره تلفن از سازنده می باشد. از طرفی با گزارش گرفتن از ثبت کننده ی دامنه ی این سایت متوجه می شویم که توسط یک ایرانی به نام آرامی غریبی ثبت شده است که در واقع نماینده ی شرکتی بوده است که این دامنه را برای دسینی خریداری کرده است (اصطلاحا به آنRegistrar می گوییم). با اندکی جستجوی بیشتر متوجه می شویم که یک نام تجاری با همین عنوان در دبی ثبت شده است و هیچ تولید کننده یا کارخانه یا آدرس خاصی نیز به آن تعلق ندارد. انتهای قضیه اینست که فردی بنام "جورابی" که در تقاطع خیابان کارگر و جمهوری یک دفتر اداری دارد، زمانی توزیع انحصاری محصولات تفال را از شرکت پرکیش (نمایندگی رسمی این محصولات) دریافت می کند، اما رفته رفته اقدام به ثبت نام دسینی در دوبی می نمایند و کم کم محصولات دسینی را به جای تفال وارد کانال توزیع می کند و خریداران نیز به خیال آنکه این برند متعلق و در واقع زیر مجموعه ای از مارک تجاری تفال است، آنها را خریداری می کنند. درحالیکه تمام این اجناس چینی هستند و با رنگ و لعاب و کلاه برداری و دادن رشوه وارد کشور می شوند.»
| 
No comments:
Post a Comment