حسن کسایی نوازنده برجسته ساز نی در سن ۸۳ سالگی در اصفهان درگذشت.
این چهره ماندگار موسیقی ایران چند ماه گذشته را در کما سپری کرده بود.
آلبوم‌های "دختر گلفروش" و "نی و تار" از آخرین آثار وی بود.
به گزارش خبرگزاری ایسنا حسن کسایی روز پنجشنبه ۲۵ خرداد (۱۴ژوئن) در حالی
که چند ماه آخر عمر خود را در کما به سر می‌برد و امکان صحبت کردن و غذا
خوردن را نداشت در زادگاهش اصفهان درگذشت. کسایی در سال‌های اخیر به بیماری
سرطان مبتلا بود.
حسن کسایی آواز و گوشه‌های موسیقی ایران را نزد استاد تاج اصفهانی و ادیب خوانساری و نواختن نی را نزد مهدی نوایی فرا گرفت. وی همچنین بر اثر همنشینی با ابوالحسن صبا نواندگی سه تار را آموخت.
کسایی در ۲۰ سالگی نخستین اجرای تک نوازی خود را در دستگاه همایون در شهر اصفهان اجرا کرد. یک سال بعد نیز قطعه معروف "سلام" را در دستگاه چهارگاه ساخت که مورد توجه بسیار قرار گرفت.
حسین علیزاده بعدها در آلبوم "صبحگاهی" با سازبندی و ارکستراسیونی حجیم این قطعه را بازسازی کرد. کسایی در سال ۱۳۲۹ با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را آغاز کرد.
استاد کسایی در سال‌های بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، محمد میرنقیبی و همایون خرم فعالیت کرد. او در سال ۱۳۳۵ به برنامه گل‌ها راه یافت و تا سال ۱۳۵۷ با این برنامه همکاری داشت.
از بی مهری حکومت تا نشان لیاقت
کسایی سال ۱۳۶۱ و در سال‌های فشار به هنرمندان و خصوصا نوازندگان از صدا و سیما اخراج شد. وی آخرین برنامه رسمی خود در رادیو ایران را با همکاری جلیل شهناز، محمدرضا شجریان و جهانگیر ملک اجرا کرد.
کسایی در دهه‌ی ۶۰ خورشیدی به اروپا سفر کرد و در کشورهای مختلف به اجرای برنامه پرداخت. در سال ۱۳۶۹ نیز تندیس وی در گالری مفاخر هنری جهان در لندن نصب شد.
این هنرمند اصفهانی در سال ۱۳۷۰ در جشنواره نی نوازان شرکت کرد و این به نوعی فضای فعالیت وی در ایران را فراهم ساخت. صدا و سیمای جمهوری اسلامی نیز از سال ۱۳۷۴ حقوق مستمری وی را پرداخت کرد.
در دوره وزارت عطاء الله مهاجرانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۷۸، نشان درجه یک فرهنگ و هنر به کسایی اعطا شد. او در سال ۱۳۸۱ نیز به عنوان چهره‌ی ماندگار موسیقی ایران انتخاب شد و مورد تقدیر قرار گرفت.
از کارهای اخیر حسن کسائی، می‌توان به آلبوم "دختر گلفروش" با تنظیم مهرداد یزدانی و آواز علی جهاندار و "گفت‌وگوی نی و تار" اشاره کرد که حاصل هم‌نوازی وی با شهرام میرجلالی است. از شاگردان وی می‌توان به حسین عمومی، حسن ناهید، محمد موسوی، عباس نوروزی و منوچهر غیوری اشاره کرد.
حسن کسایی آواز و گوشه‌های موسیقی ایران را نزد استاد تاج اصفهانی و ادیب خوانساری و نواختن نی را نزد مهدی نوایی فرا گرفت. وی همچنین بر اثر همنشینی با ابوالحسن صبا نواندگی سه تار را آموخت.
کسایی در ۲۰ سالگی نخستین اجرای تک نوازی خود را در دستگاه همایون در شهر اصفهان اجرا کرد. یک سال بعد نیز قطعه معروف "سلام" را در دستگاه چهارگاه ساخت که مورد توجه بسیار قرار گرفت.
حسین علیزاده بعدها در آلبوم "صبحگاهی" با سازبندی و ارکستراسیونی حجیم این قطعه را بازسازی کرد. کسایی در سال ۱۳۲۹ با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را آغاز کرد.
استاد کسایی در سال‌های بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون ابوالحسن صبا، حسین یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، محمد میرنقیبی و همایون خرم فعالیت کرد. او در سال ۱۳۳۵ به برنامه گل‌ها راه یافت و تا سال ۱۳۵۷ با این برنامه همکاری داشت.
از بی مهری حکومت تا نشان لیاقت
کسایی سال ۱۳۶۱ و در سال‌های فشار به هنرمندان و خصوصا نوازندگان از صدا و سیما اخراج شد. وی آخرین برنامه رسمی خود در رادیو ایران را با همکاری جلیل شهناز، محمدرضا شجریان و جهانگیر ملک اجرا کرد.
کسایی در دهه‌ی ۶۰ خورشیدی به اروپا سفر کرد و در کشورهای مختلف به اجرای برنامه پرداخت. در سال ۱۳۶۹ نیز تندیس وی در گالری مفاخر هنری جهان در لندن نصب شد.
این هنرمند اصفهانی در سال ۱۳۷۰ در جشنواره نی نوازان شرکت کرد و این به نوعی فضای فعالیت وی در ایران را فراهم ساخت. صدا و سیمای جمهوری اسلامی نیز از سال ۱۳۷۴ حقوق مستمری وی را پرداخت کرد.
در دوره وزارت عطاء الله مهاجرانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۱۳۷۸، نشان درجه یک فرهنگ و هنر به کسایی اعطا شد. او در سال ۱۳۸۱ نیز به عنوان چهره‌ی ماندگار موسیقی ایران انتخاب شد و مورد تقدیر قرار گرفت.
از کارهای اخیر حسن کسائی، می‌توان به آلبوم "دختر گلفروش" با تنظیم مهرداد یزدانی و آواز علی جهاندار و "گفت‌وگوی نی و تار" اشاره کرد که حاصل هم‌نوازی وی با شهرام میرجلالی است. از شاگردان وی می‌توان به حسین عمومی، حسن ناهید، محمد موسوی، عباس نوروزی و منوچهر غیوری اشاره کرد.
No comments:
Post a Comment