تاریخ انتشار در وبلاگ: یکشنبه ۲۱ اکتبر ۲۰۱۲ - چهار روز بعد از آغاز اعتصاب غذای نسرین ستوده:
امروز قصد بنده این نیست درباره فعالیت‌های ایشان مطلب بنویسم امروز می خواهم از ایشان به عنوان یک مادر چشم انتظار دیدن فرزندان خود درون زندان بنویسم .خانم نسرین ستوده بعداز ۲۶ ماه زندان بدون مرخصی، الان مدت ۶ ماه است که ازحق طبیعی یک زندانی محروم است، ا
یشان از حق طبیعی یک زندانی که داشتن مرخصی است محروم است و حتی از ملاقات حضوری با خانواده خویش، آنقدر این نظام خصومت خود را با این بانوی ایرانی به نهایت رسانده که ملاقات کابینی ایشان را در روزهایی تعیین کرده که خانواده زندانی دیگر ملاقات ندارند و نوعی ملاقات کابینی ایشان درفضای سوت وکور انجام میشود!
نظام با این عمل خود قصد دارد ایشان وخانواده ایشان را در فشار روحی بیشتر قرار دهد تا ازمواضع خود کوتاه بیاید و برای این نظام فاسد توبه نامه به نگارش درآورد. خانم نسرین ستوده بخاطر اعاده حق خود و در آغوش کشیدن فرزندانش امروزازتاریخ۲۶آبان ماه دست به اعتصاب غذا زده ، فعالین و آزادیخواهان تصم
یم برآن دارند که در یک حرکت هماهنگ در فضای مجازی دست به انجام فعالیتی همگانی برای دفاع از ایشان بزنند و با تغییر عکس پروفایل خود برای مدتی با ایشان ابراز همدردی کنند. بنده به عنوان یک ایرانی این کار را بسیار ارزنده وشایسته می دانم وبنده هم با نوشتن مطلب خود قصد دارم سهم کوچکی در این فعالیت هماهنگ داشته باشم، از همه فعالین در این عرصه تشکر می کنم، اما کاش این حرکت‌ها را به جای فضای مجازی می توانستیم با اتحاد و یک پارچگی در هر کوی و برزن و هر شهر و استان در سرتا سر دنیا انجام دهیم.
اکنون یک بانوی ایرانی بخاطر احقاق حق خود، رساندن صدای خود وبسیاری از زندانیان همچون خود دست به اعتصاب غذا زده است که شاید در دل سنگ این سران ستمگر کارگر اُفتد، شاید وجدان نداشته ویا به خواب رفته این سران را تلنگری برای بیدار شدن زده باشد. لحظه‌ای خود را نه به به جای ایشان بگذاریم احساس مادر بودن وپدر بودن کنیم ببینیم چگونه این امر قابل تحمل است؟ چه شور و اشتیاقی یک مادر و یا یک پدر در زندان دروجود خود دارد برای دیدن و درآغوش کشیدن فرزندان خویش؟ حتی پدر ومادر اگر نیستیم احساس این را احساس کنیم که فرزندان یک پدرومادر چقدر تشنه دیدار مادر وپدر خود هستند؟ اصلا مسئله پدرو مادر بودن را به کناری می گذاریم. آیا انسان هستیم؟ وجدان وغیرت درون ما هست یا نه ؟ انسانیت چه حکم می کند سکوت یا فریادی از خشم بر سر دجالان نظام؟ خانم نسرین ستوده نمونه‌ای از هزاران زندانی در زندان است که با بدترین شرایط روحی وجسمی روزگار سر می کنندو حتی بسیاری ازآنان سالها است از حق تلفن زدن ودیدن خانواده خود محروم هستند!
در پایان مطلب خود از تمام فعالین که در این حرکت اعلام آماده گی کردند و دفاع خود را از خانم نسرین ستوده اعلام کرده اند تشکر می کنم. این حرکت نه تنها دفاع از شیر زن دلاور ایرانی خانم نسرین ستوده است بلکه خانم نسرین ستوده سنبل و نمونه ای از هزاران زندانی در بدترین شرایط است، امروز در فضای مجازی متحد می شویم به یاری و همت تمام فعالین سیاسی به زودی در سراسر ایران و دنیا یکپارچه خواستار تغییر این نظام خواهیم بود. امروز همدیگر را می یابیم تا فردا به اتحاد برای سرنگونی این نظام فاسد برسیم.
زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران.
نویسنده ستار
نظام با این عمل خود قصد دارد ایشان وخانواده ایشان را در فشار روحی بیشتر قرار دهد تا ازمواضع خود کوتاه بیاید و برای این نظام فاسد توبه نامه به نگارش درآورد. خانم نسرین ستوده بخاطر اعاده حق خود و در آغوش کشیدن فرزندانش امروزازتاریخ۲۶آبان ماه دست به اعتصاب غذا زده ، فعالین و آزادیخواهان تصم
یم برآن دارند که در یک حرکت هماهنگ در فضای مجازی دست به انجام فعالیتی همگانی برای دفاع از ایشان بزنند و با تغییر عکس پروفایل خود برای مدتی با ایشان ابراز همدردی کنند. بنده به عنوان یک ایرانی این کار را بسیار ارزنده وشایسته می دانم وبنده هم با نوشتن مطلب خود قصد دارم سهم کوچکی در این فعالیت هماهنگ داشته باشم، از همه فعالین در این عرصه تشکر می کنم، اما کاش این حرکت‌ها را به جای فضای مجازی می توانستیم با اتحاد و یک پارچگی در هر کوی و برزن و هر شهر و استان در سرتا سر دنیا انجام دهیم.
اکنون یک بانوی ایرانی بخاطر احقاق حق خود، رساندن صدای خود وبسیاری از زندانیان همچون خود دست به اعتصاب غذا زده است که شاید در دل سنگ این سران ستمگر کارگر اُفتد، شاید وجدان نداشته ویا به خواب رفته این سران را تلنگری برای بیدار شدن زده باشد. لحظه‌ای خود را نه به به جای ایشان بگذاریم احساس مادر بودن وپدر بودن کنیم ببینیم چگونه این امر قابل تحمل است؟ چه شور و اشتیاقی یک مادر و یا یک پدر در زندان دروجود خود دارد برای دیدن و درآغوش کشیدن فرزندان خویش؟ حتی پدر ومادر اگر نیستیم احساس این را احساس کنیم که فرزندان یک پدرومادر چقدر تشنه دیدار مادر وپدر خود هستند؟ اصلا مسئله پدرو مادر بودن را به کناری می گذاریم. آیا انسان هستیم؟ وجدان وغیرت درون ما هست یا نه ؟ انسانیت چه حکم می کند سکوت یا فریادی از خشم بر سر دجالان نظام؟ خانم نسرین ستوده نمونه‌ای از هزاران زندانی در زندان است که با بدترین شرایط روحی وجسمی روزگار سر می کنندو حتی بسیاری ازآنان سالها است از حق تلفن زدن ودیدن خانواده خود محروم هستند!
در پایان مطلب خود از تمام فعالین که در این حرکت اعلام آماده گی کردند و دفاع خود را از خانم نسرین ستوده اعلام کرده اند تشکر می کنم. این حرکت نه تنها دفاع از شیر زن دلاور ایرانی خانم نسرین ستوده است بلکه خانم نسرین ستوده سنبل و نمونه ای از هزاران زندانی در بدترین شرایط است، امروز در فضای مجازی متحد می شویم به یاری و همت تمام فعالین سیاسی به زودی در سراسر ایران و دنیا یکپارچه خواستار تغییر این نظام خواهیم بود. امروز همدیگر را می یابیم تا فردا به اتحاد برای سرنگونی این نظام فاسد برسیم.
زنده وپاینده ایرانی و ایران جانم فدای ایران.
نویسنده ستار
No comments:
Post a Comment