فکر من، بدن من، انتخاب من روز پنج شنبه 20 دسامبر2012 علیا الماجده المهدی در حالیکه روی بدن کاملا عریانش نوشته بود: "شریعت قانون اساسی نیست" بهمراه چند نفر از گروه فمن در حمایت از مردم معترض مصر و علیه محمد مرسی، علیه اخوان المسلمین و علیه دولت اسلامگرای مصر در مقابل سفارت مصر، به نشانه اعتراض کاملا برهنه شدند و کتابهای قرآن، انجیل و تورات را به عنوان سمبل جریانات مرتجع مذهبی جلوی آلت جنسی خود گرفتند. این حرکت که به جریانات مذهبی علی الخصوص جریانات اسلامی حمله کرده یک رویداد عظیم را نمایندگی می کند و آن چیزی نیست جز وجه و انعکاسی از "انقلاب زنانه". "انقلاب زنانه" انقلابی است که هدف آن به رسمیت شناختن زنان با هویت انسانی و برابر و آزاد و مستقل است، نه یک کالا و نه یک برده جنسی، بلکه دارای برابری بی قید و شرط در همه عرصه است. این انقلاب جایی شکل میگیرد که زن قربانی و محصور دو پدیده دین و سرمایه میشود. در این انقلاب چیزی که پس زده میشود این دو مقوله مذکور است. چرا که در طول تاریخ همواره دین وسیله ای برای کنترل و سرکوب زن بوده است. همه ادیان هر کدام به اشکال مختلف در ترویج مردسالاری و بردگی زن نقش بزرگی داشته اند. هیچ دینی زن را برابر با مرد ندانسته و حقوق برابر برای زن در مقایسه با مرد به رسمیت نشناخته است. در واقع هیچ انسانیتی در قوانین دینی و مذهبی وجود ندارد. هر آنچه که آزادی انتخاب زن را میگیرد، آزادی فکر کردن زنان و آزادی حق اختیار و انتخاب را از زنان میگیرد، بدن زنان را تابو اعلام میکند. حتی اجازه رقص و گوش دادن به موسیقی را نمی دهد، در کل مخالف انسانیت است. بصورت کلی تر و اساسی تر و همراه با مذاهب،نظام سرمایه داری سیستم و مقوله ای است که چیدمان و اساس آن بر تملک بر زن است. در سیستم سرمایه زن هویت مستقل و انسانی ندارد زنان و بدن زنان در نظام سرمایه پدیده ای است که در قالب برده گی جنسی و کالایی میتوان بر آن تملک داشت و از آن سود کسب کرد. در واقع هم دین و هم سرمایه دو مقوله ای هستند که همواره زنان را قربانی و تبدیل به برده ای کرده اند که بتوانند جهت بهره کشی و سود به عناوین مختلف سرکوب کنند. در همه جای تاریخ دین و سرمایه با یاری هم شتافتند تا بردگی زن را حفظ کنند. علی الخصوص که دین و مذهب به طور مضاعف ابزارهای کارامدی برای سرمایه داری بوده اند. اما تاریخ قدم به دوره جدیدی گذاشته است. دوره ای که در آن به هیچ بهانه ای نمیتوان زنان را نادیده گرفت و عقب راند و سرکوب کرد. انقلاب زنانه و انقلاب جنسی جاری در گوشه گوشه دنیا میخواهد برابری بی قید و شرط زن و مرد را جاری کند. و یکی از سلاح های قوی این انقلاب "برهنگی زنان" است که قلب نیروهای مذهبی و ارتجاعی را هدف قرار داده است تا جلوی قدرت گرفتن آنها را در عرصه سیاسی و غیر سیاسی بگیرد. لذا نیروهایی مانند محمد مرسی و اخوان المسلمین از این حمله مستثنی نخواهند بود.تشکیل گروه فمن و برهنه شدن اعضا آن در موقعیت هائی که بک گراند مذهبی داشته، اعم از کلیسا و نیز بریدن صلیبهای چوبی با اره برقی، برهنه شدن علیا ماجده المهدی در قلب خاورمیانه- مهد اسلام و اسلامیت- ، برهنه شدن مریم نمازی و نیز گلشیفته فراهانی زنانی از خاورمیانه، و بسیاری زنان دیگر همه در بطن یک انقلاب عظیم زنانه و فراتر از آن انقلابی علیه سیستم موجود یعنی علیه مذهب، مردسالاری و سرمایه داری خواهد بود واقدامات فعالین این جنبش در جهت نابودی مذهب این بختک سیاه افتاده بر زندگی زنان و انسانها و جلوگیری از هر گونه دست اندازی این مقوله کثیف ضد زن بر بدن و روان زنان است. "برهنگی" این سلاح قدرتمند و گویا در این انقلاب فریاد می زند: " فکر من، بدن من، انتخاب من".

فکر من، بدن من، انتخاب من

روز پنج شنبه 20 دسامبر2012 علیا الماجده المهدی در حالیکه روی بدن کاملا عریانش نوشته بود: "شریعت قانون اساسی نیست" بهمراه چند نفر از گروه فمن در حمایت از مردم معترض مصر و علیه محمد مرسی، علیه اخوان المسلمین و علیه دولت اسلامگرای مصر در مقابل سفارت مصر، به نشانه اعتراض کاملا برهنه شدند و کتابهای قرآن، انجیل و تورات را به عنوان سمبل جریانات مرتجع مذهبی جلوی آلت جنسی خود گرفتند. این حرکت که به جریانات مذهبی علی الخصوص جریانات اسلامی حمله کرده یک رویداد عظیم را نمایندگی می کند و آن چیزی نیست جز وجه و انعکاسی از "انقلاب زنانه".

"انقلاب زنانه" انقلابی است که هدف آن به رسمیت شناختن زنان با هویت انسانی و برابر و آزاد و مستقل است، نه یک کالا و نه یک برده جنسی، بلکه دارای برابری بی قید و شرط در همه عرصه است. این انقلاب جایی شکل میگیرد که زن قربانی و محصور دو پدیده دین و سرمایه میشود. در این انقلاب چیزی که پس زده میشود این دو مقوله مذکور است. چرا که در طول تاریخ همواره دین وسیله ای برای کنترل و سرکوب زن بوده است. همه ادیان هر کدام به اشکال مختلف در ترویج مردسالاری و بردگی زن نقش بزرگی داشته اند. هیچ دینی زن را برابر با مرد ندانسته و حقوق برابر برای زن در مقایسه با مرد به رسمیت نشناخته است. در واقع هیچ انسانیتی در قوانین دینی و مذهبی وجود ندارد. هر آنچه که آزادی انتخاب زن را میگیرد، آزادی فکر کردن زنان و آزادی حق اختیار و انتخاب را از زنان میگیرد، بدن زنان را تابو اعلام میکند. حتی اجازه رقص و گوش دادن به موسیقی را نمی دهد، در کل مخالف انسانیت است. بصورت کلی تر و اساسی تر و همراه با مذاهب،نظام سرمایه داری سیستم و مقوله ای است که چیدمان و اساس آن بر تملک بر زن است. در سیستم سرمایه زن هویت مستقل و انسانی ندارد

زنان و بدن زنان در نظام سرمایه پدیده ای است که در قالب برده گی جنسی و کالایی میتوان بر آن تملک داشت و از آن سود کسب کرد. در واقع هم دین و هم سرمایه دو مقوله ای هستند که همواره زنان را قربانی و تبدیل به برده ای کرده اند که بتوانند جهت بهره کشی و سود به عناوین مختلف سرکوب کنند. در همه جای تاریخ دین و سرمایه با یاری هم شتافتند تا بردگی زن را حفظ کنند. علی الخصوص که دین و مذهب به طور مضاعف ابزارهای کارامدی برای سرمایه داری بوده اند.

اما تاریخ قدم به دوره جدیدی گذاشته است. دوره ای که در آن به هیچ بهانه ای نمیتوان زنان را نادیده گرفت و عقب راند و سرکوب کرد. انقلاب زنانه و انقلاب جنسی جاری در گوشه گوشه دنیا میخواهد برابری بی قید و شرط زن و مرد را جاری کند. و یکی از سلاح های قوی این انقلاب "برهنگی زنان" است که قلب نیروهای مذهبی و ارتجاعی را هدف قرار داده است تا جلوی قدرت گرفتن آنها را در عرصه سیاسی و غیر سیاسی بگیرد. لذا نیروهایی مانند محمد مرسی و اخوان المسلمین از این حمله مستثنی نخواهند بود.تشکیل گروه فمن و برهنه شدن اعضا آن در موقعیت هائی که بک گراند مذهبی داشته، اعم از کلیسا و نیز بریدن صلیبهای چوبی با اره برقی، برهنه شدن علیا ماجده المهدی در قلب خاورمیانه- مهد اسلام و اسلامیت- ، برهنه شدن مریم نمازی و نیز گلشیفته فراهانی زنانی از خاورمیانه، و بسیاری زنان دیگر همه در بطن یک انقلاب عظیم زنانه و فراتر از آن انقلابی علیه سیستم موجود یعنی علیه مذهب، مردسالاری و سرمایه داری خواهد بود واقدامات فعالین این جنبش در جهت نابودی مذهب این بختک سیاه افتاده بر زندگی زنان و انسانها و جلوگیری از هر گونه دست اندازی این مقوله کثیف ضد زن بر بدن و روان زنان است. "برهنگی" این سلاح قدرتمند و گویا در این انقلاب فریاد می زند: " فکر من، بدن من، انتخاب من".