vafa: نامه نسرین ستوده خطاب به احمدی نژاد آقای رئیس جمهور سابق یعنی نمیدانید بر ملت چه رفته؟ آقای احمدی نژاد رئیس جمهور سابق ایران! داستان بست نشینی شما و دوستانتان که در زبان مدنی به آن «تحصن» می گویند، حق شماست. فراموش نکنید! بگذارید رنجی را که شما و دوستان تان سال هاست بر ایرانیان روا داشته اید، با اذعان به حق تان آغاز کنم. تحصن کرده اید تا به رفتاری ظالمانه اعتراض کنید. تحصن کرده اید تا به روند غیر قانونی محاکماتی ناعادلانه اعتراض کنید. اما فراموش کرده اید در محاکمات معترضان انتخاباتی تان، بیش از این ها عدالت زیر پا له شد. در آن محاکمات ظلم ها بر معترضان رفت. کاش یک بار، فقط یک بار به یکی از صدها نامه ای که از سوی زندانیان منتشر می شد و روند عجیب و غریب بازداشت نیمه شبانه شان را به تصویر می کشیدند، می دیدید. کاش یک بار یکی از همان نامه ها را پیگیری می کردید و به روند غیر قانونی دادگاه های انقلاب اعتراض می کردید. کاش یک بار جان هایی را که در کهریزک زیر شلاق ظلم جان باختند می دیدید. هنوز هم افرادی هستند که به جرم شک در انتخابات، در زندان اند. راستی شما نمی دانستید که هیچکس جز مجلس، حق قانونگذاری ندارد؟ و به ویژه هیچ کس در هیچ مقامی حق ندارد جرم جدیدی «اختراع» کند؟ اگر دانش این کار را نداشتید چرا از فارغ التحصیلان حقوق مشورت نگرفتید؟ هر دانشجوی حقوقی می توانست شما را راهنمایی کند که «شک در انتخابات» جرم نیست. در آن روزها که مردم دسته دسته به جرم «شک در انتخابات» بدون رعایت قانون به محاکمات نمایشی سپرده می شدند و نمایش آن، شبانه از تلویزیون پخش می شد، شما چگونه آن ظلم عریان را ندیدید؟ همه ی آن دستگاه برای حفظ و حراست از شما برپا شده بود، جای شما بالای همه ی آن دادگاه های اعتراضات انتخاباتی بود. راستی می دانید در آن اشفتگی قضایی چند نفر جان باختند، کهریزک، چوبه ی دار و....؟ احیانا آمار دقیقی از این مسائل بی اهمیت ندارید. آن ها خس و خاشاک بودند که البته مطابق قانون دارای حقوقی برابر با شما و دوستان تان بودند. هنوز سه تن از محصوران با سنین بالای 70 سال در حصرند. شرف جامعه ی وکالت، عبدالفتاح سلطانی به جرم دفاع از حقوق قانونی معترضان به انتخاب شما، (از 88 تا کنون) هنوز در زندان است. خبر دارید او به 10 سال زندان محکوم شده است؟ چرا با جامعه ی وکالت چنان کردید که امروز وکیلی نتواند فارغ از ترس و تهدید از شما دفاع کند؟ کاش ذره ای استقلال برای قوه قضاییه باقی گذاشته بودید. کاش روحی ولو اندک درکالبد فرشته ی عدالت باقی مانده بود، امروز آن ذره استقلال و آن روح اندک به کمک تان می آمد. افسوس!