نگاهِ روز/ دولت مستعجل بست نشینی احمدی‌نژادی‌ها
نزدیکان محمود احمدی نژاد که در هفته‌های گذشته آماج احضارهای قضائی و برخورد‌های شبه امنیتی بودند، بعد از مسدود شدن راهکارهای رسمی و رایزنی‌های پشت پرده با حضور در حرم شاه عبدالعظیم در جنوب تهران اعتراض عملی را شروع کردند تا با خلق فشار سیاسی فرایند پیگرد قضائی را به نفع خود متاثر سازند.احمدی نژاد نیز با حضور در جمع آنها حملات شدیدی به قوه قضائیه نموده و رسما اعلام کرد که با برادران لاریجانی مشکل دارد. همچنین وی مدعی شد که مردم ایران بزرگ‌تر از روسای مجلس و قوه قضائیه را سر جای‌شان نشانده‌اند.
این اظهارات بی‌سابقه از سوی کسی که ۸ سال رئیس جمهور بوده و اینک نیز عضو منصوب رهبری در مجمع تشخیص مصلحت نظام است در کنار سمت گیری‌های سیاسی و نمایشی مشایی و بقایی باعث شد تا فصل جدیدی در روابط نظام سیاسی و بخصوص نهاد ولایت فقیه با حلقه یاران احمدی نژاد شکل بگیرد. تا پیش از این نظام ترجیح می‌داد که احمدی نژاد به شکل ضعیف شده در مجموعه نظام حفظ شود و مجاری ارتباطی با رهبری نیز به گونه‌ای نه چندان گرم برقرار باشد. اما اینک حرکت تهاجمی احمدی نژاد در واکنش به برخورد دستگاه قضائی با همراهانش تداوم سیاست کنونی را با دشواری مواجه ساخته است. حضورلباس شخصی‌ها که معلوم نیست حرکتی از پیش تعیین شده برای اخراج بست نشینان بوده یا صرفا کاری ایذائی با هدف هشدار و تهدید بوده است، طلیعه تغییر سیاست نظام را آشکار می‌سازد. از این‌رو توقف سریع و غیر منتظره بست‌نشینی بقایی و مشایی را نیز می‌توان در این چارچوب تحلیل کرد که احمدی نژادی‌ها با فهم این مسئله واطلاع از پایین آمدن آستانه تحمل نظام خطر را درک کرده و دستکم در ظاهر عقب نشینی کرده‌اند.
حرکت اعتراضی بست نشینی حلقه یاران احمدی نژاد نافرجام تمام شد و حتی می‌تواند به نتیجه‌ای معکوس منجر شود. واکنش تند و تحقیر آمیز خبرگزاری قوه قضائیه که آنها را " فرقه زنبیلیه" نامیده و با گروه‌های برانداز مقایسه کرد، نشان می‌دهد اگر اتفاق اخیر پرونده جدیدی را برای منسوبان به رئیس دولت‌های نهم و دهم باز نکند، روند کنونی محاکمه بقایی و پیگرد قضایی مشایی ادامه پیدا خواهد کرد و می‌توان انتظار داشت که احکام حبس برای آنها صادر شود. از منظر اجتماعی نیز احمدی نژادی‌ها دستاوردی کسب نکردند.
حال احمدی نژاد در دو راهی قرار گرفته که تصمیم گیری را برای او دشوار ساخته است. از یک طرف سکوت و عدم اقدام موثر باعث می شود تا مشایی و بقایی نیز سرنوشتی مشابه محمد رضا رحیمی و عبدالرضاداوری پیدا کنند. از سوی دیگر او برگ‌های قابل اعتنایی برای بازدارندگی در برابر اقدامات قوه قضائیه و نهادهای امنیتی ندارد و در صورت تداوم حملات به قوای سه گانه عملا به مرز خروج و یا اخراج از نظام نزدیک می‌شود. هر تصمیمی که وی بگیرد بعید است که پیامد آن منجر به تشکیل یک جریان سیاسی قوی و متمایز شود و وی به نوعی محکوم به حاشیه نشینی سیاسی است.
نویسنده: علی افشاری- منبع: رادیو فردا- تخلیص: فیسبوک "روز"
No comments:
Post a Comment