من، میان

من، میان
بسیجی ها بودم

شیراز- روز 22 بهمن من حدود ساعت 9:10 سوار اتوبوس شدم تا به راهپیمایی بروم. تقریبا تمام مسافران بسیجی بودند که به راهپیمایی می بردندشان. پس از پیاده شدن از اتوبوس از آنها دور شدم تا به من شک نکنند. تمام راه های منتهی به محل راهپیمایی را با اتوبوس بسته بودند. همه جا مامور بود. حدود ساعت 9:35 به فلکه ستاد رسیدم. از این طرف و آن طرف مثل مور و ملخ دسته دسته می آمدند. نکته قابل توجه مردمی بودند که مثل من قاطی جمعیت نمیشدند و فقط ایستاده بودند. خیلی ها معلوم بود مجبور بودند بیایند. پوستر داشتند اما داخل جمع نمی رفتند و شعار نمی دادند. دو- سه تا ماشین آتشنشانی آنجا بود. ماشین های پلیس برای انتقال دستگیر شدگان جلوی چشم همه بود تا کسی صدایش در نیاید.هلیکوپتر نظامی هم در آسمان گشت میزد. این همه نیرو ریخته بودند آنجا و عده ای که آورده شده بودند در امنیت کامل شعار بدهند. همه جمعیتشان فقط فاصله چهار راه پارامونت و فلکه ستاد را پر کرد. این مسیر فقط یک خیابان است که موشیر فاطمی نام دارد و خیابانی با عرض متوسط و نه چندان طولانی. شنیدم ارم هم درگیری بوده، اما خودم آنجا نرفتم.