خانم هارپر، نظيرهمسران نخست وزيران پيشين، می توانست از مسائل و آرمان های بحث انگيز اجتناب کند.
اما مخمصه سکينه آشتيانی محمدی ، زن ايرانی محکوم به مجازات اعدام از طريق سنگسار برای اتهام زنا، او را برآن داشته است که وارد صحنه سياست شود.
خانم هارپر روز سه شنبه در خانه دولتی محل سکونت خانواده نخست وزير ميزبان ميزگردی بود که فعالان جامعه ايرانی مقيم کانادا، کارشناسان حقوق بشر و جمعی از ژورناليست ها اعضای آن بودند.
هيدر رايسمن (Heather Reisman) رئيس بزرگترين کتابفروشی های زنجيره ای کانادا، بنام اينديگو (Indigo) نيز که تابستان گذشته طومار نجات دادن خانم آشتيانی را ترتيب داده بود، در برگزاری اين ميزگرد به خانم هارپر ملحق شد.
اين گروه ۱۴ نفری قريب دو ساعت در باره راههائی بحث و تبادل نظر کردند که بتواند مخمصه خانم آشتيانی را درافکار عمومی زنده نگاه دارد.
تام فلانگان (Tom Flanagan) استاد علوم سياسی در دانشگاه کلگری، که پيشتر رئيس دفتر مخصوص استيفن هارپر نخست وزير کاناد بود، می گويد " مسلما خانم هارپر اين کار را بدون تائيد نخست وزير انجام نداده است.
اين دو زن، اوايل اين ماه هنگامی که بنظر می رسيد اعدام خانم آشتيانی قريب الوقوع است، نامه مشترکی منتشر ساختند که قويا از دولت ايران خواستار آزادی خانم آشتيانی است.
ايران اجرای حکم سنگسار را به تعليق انداخته است و ديوان عالی کشور اکنون پرونده را بازبينی می کند، هرچند که دولت گفته است خانم آشتيانی برای قتل شوهرش کماکان ممکن است به دار آويخته شود.
آنچه که در جلسه روز سه شنبه مطرح شد نامه ای سرگشاده به رئيس جمهوری ايران بود که اين دوزن خواستار منع مجازات بی رحمانه و غير انسانی سنگسار برای هميشه شده اند.
آنها در نامه خود می گويند ما با افزودن صدای خود به خشم و اعتراض بين المللی اميدواريم زنان در ايران نيز از همان حقوق و آزادی هائی برخوردار شوند که ما در کانادا شانس برخورداری از آنها را داريم.
No comments:
Post a Comment