فرازهائی از مصاحبه رفسنجانی با جمهوری اسلامی

فرازهائی از مصاحبه رفسنجانی با جمهوری اسلامی


باید بپذیریم که بالاخره

بخشی از مردم ناراضی اند!







وضع منطقه دچار یک تحول جدی شده است . تعریف منطقه متفاوت شده است. حتی در کشورهای پیشرفته اروپایی هم دارد اتفاق می‌افتد. آنجا هم مردمش بعد از این مشکلی که برای اقتصاد دنیا پیش آمد، دارند شرایط جدیدی پیدا می‌کنند. علائمی به چشم می‌خورد که مردمشان ناراضی هستند. در آینده کشورهای اروپایی هم با مسائلی مواجه خواهند شد. اینها بی‌ارتباط با هم نیستند.



مردم اروپا هم ناراضی اند و تظاهرات می کنند. الان تقریبا همه دنیا دارد اینطور می‌شود. ظروف مرتبطه شده است. اخبار حوادث و انقلابات به سرعت به همه جا می‌رسد. سمعی و بصری. رسانه‌ها فعال هستند. در مجموع به نظر می‌رسد یک تحرک مردمی در دنیا دارد اتفاق می‌افتد. حالا این اتفاق در کشورهای پیشرفته مردم خودشان حکومت‌های‌شان را انتخاب می‌کنند، که نمی‌شود به آنجاها گفت دیکتاتوری به صورت دیکتاتوری‌های جهان سوم یک طور و در آنجاها هم که یک نوع دیکتاتوری مخفی هست طور دیگر. کشورهای منطقه ما حقیقتا دیکتاتوری بوده، حقیقتا انحصاری بوده. طبقه حاکم شبه موروثی بوده و هست. این‌ها مسائل جدید ماست. در اروپامسائل دیگری دارند.



همین‌جوری نگوئیم این انقلاب اسلامی است که آنها دارند تکرار می‌کنند. یا اینکه بگوییم هیچ تاثیری ما نداشتیم. نمی‌شود سیاه و سفید دید. مسأله را باید با ابعاد مختلف دید.



مردم ایران آمدند در صحنه و بدون سلاح، بدون کودتا، بدون هیچ عامل دیگری و شاه فرار کرد. این الان به نظر می‌رسد که دارد تکرار می‌شود. مثل اتفاقی که در تونس افتاد. نه کودتا بود و نه چیز دیگری. مردم آمدند در خیابان‌ها و بن علی فرار کرد. چیزی که الان هم در مصر دارد اتفاق می‌افتد مشابه همان است.



در تونس، در مصر، در یمن و در اردن تا حدودی انگیزه‌های شبیه به دوران ما هست. نوعا کشورهایی که این حوادث را دارند، مثل ایران دوره شاه هستند. یعنی یک حکومت موروثی شکل سلطنت یا جمهوری دارند. حکومت شبه موروثی دارند. یک دیکتاتوری شبیه زمان شاه وجود دارد. مردمشان هم مسلمان هستند. البته شیعه کمتر دارند. انگیزه‌های دینی هم قطعا در آنجا وجود دارد. به اندازه‌ ایران اگر انگیزه اصلی شان اسلامی نباشد، نقش اسلامیشان حتما هست. شبیه ماهست. اما آنها مایل نیستند خودشان از ترسی که دارند بگویند ما شبیه ایران هستیم. غربی‌ها خیلی نگران هستند. آنها نمی‌خواهند نگرانی غربی‌ها را تحریک کنند. در این مرحله هستند.



فکر می‌کنم حضور مردم در آینده در همه جا جدی‌تر می‌شود. بخصوص جوان‌ها که خیلی هم محتاط نیستند. این اتفاق همه جا خواهد افتاد. مصر الان موقعیت ممتازی دارد. مصر معلم خیلی از کشورهای افریقایی و عرب است.



جان‌مایه اصلی انقلاب اسلامی احترام به حقوق انسان‌ها، آزاداندیشی، حفظ حرمت و کرامت انسانی بود. در سال‌های اخیر این فرهنگ تا حدود زیادی از بین رفته، آن ارزیابی که ما داریم از جامعه این است که بی‌حرمتی خیلی زیاد شده، با قلم‌های مسموم، با زبان‌های مسموم بی‌اخلاقی‌های خیلی زیادی می‌شود. تهمت، دروغ، افترا رشد کرده. یک گروه افراطی سعی می‌کنند برای ماندن خودشان، برای بقای خودشان، هر چیزی به هرکسی بگویند.



من البته در شرایط فعلی تمایلی ندارم که خیلی صریح و وسیع وارد بشوم. اما کلیت قضیه این است که ما آن موقعی که توانستیم انقلاب را به پیروزی برسانیم با اکثریت قاطع مردم بود. مردم راه‌حل را اسلام می‌دانستند. اگر بنا باشد دروغ گفتن، آمار دروغ دادن، وعده دروغ دادن، خلف وعده کردن، تهمت زدن، ضایع کردن حقوق مردم، عدم احترام به آزادی مردم و امثال اینها باشد اینها همه ضداسلامی است .



خیلی بهتر از این می‌شود از ظرفیتی که الان جمهوری اسلامی ایران دارد بهره‌برداری بکنیم. به نظر من ظرفیت ایران در سیاست خارجی بالا است منتها نیاز به یک مدیریت قوی و به روز دارد.





در شرایط حاضر قانون اساسی را کافی می‌دانم برای اداره همین وضع یعنی هم حفظ اسلام و هم حفظ مردم و هم حفظ مصالح جامعه. ممکن است بعد از 10، 15 سال قانون اساسی یک چیزهایی از آن جابجا شود. من فکر می‌کنم اگر اینها را مراعات کنیم خیال‌مان می‌تواند راحت بشود. متاسفانه مشکلات داریم. از نظر اخلاقی، فرهنگی، اقتصادی اسلامی. و خیلی چیزها را نمی‌توانیم بگوییم اسلامی است. از لحاظ مردم هم بالاخره بخشی از مردم ناراضی هستند. به هر دلیلی. حالا یا حق‌شان باشد یا نباشد. باید بهتر از این مردم را در صحنه نگه داریم. قانون اساسی هم باید بهتر از این مراعات بشود.



من به این قشر ناراضی توصیه‌ام این است که بیائید در صحنه. انقلاب مال آنها هم هست. همه بیایند. حتی آنهایی هم که در انقلاب نبودند، سهمی هم نداشتند بیایند. این کشور مال آنها هم هست. ما می‌خواهیم همه بیایند. ما الان آلترناتیوی برای وضع موجود نداریم. همین را باید حفظ بکنیم. با اصلاحات. با ترمیم‌هایی که لازم است انجام بدهیم. نظرم این است اکثریت قاطع مردم طرفدار براندازی در ایران نیستند. نظام جمهوری اسلامی را می‌خواهند بماند. آنهایی که مخالفت می‌کنند اختلاف دارند با ما بر سر بعضی کارهای‌مان. یا آزادی‌ها، یا رسانه‌ها، یا احزاب، یا انتخابات. اصل انقلاب را اکثریت قاطع مردم می‌خواهند.