شمارش معکوس برای حمله نظامی به سوریه ریانووستی ــ گزینش و ترجمه رضا نافعی «گیدو وستروله»، وزیر خارجه آلمان روز جمعه در مصاحبه ای با روزنامه آلمانی «ولت » از روسیه خواست تا در موضع خود نسبت به سوریه تجدید نظر کند. وزیر خارجه آلمان تاکید کرد که «روسیه و روش آن دولت در برابر رژیم اسد در سوریه نقشی کلیدی ایفاء می کند». وستروله گفت: «روسیه باید تشخیص دهد که ما می خواهیم به خشونت در سوریه پایان دهیم و کاری خلاف علائق استراتژیک روسیه نمی کنیم «. وستروله اظهار داشت که دخالت نظامی در سوریه را نمی توان وسیله ای مطمئن و سریع برای حل بحران سیاسی در سوریه دانست. «تلاشهای سیاسی و دیپلماتیک علیرغم دشواری آن ها باید ادامه پیدا کنند «. وی گفت طرح کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب، کماکان بهترین پایه برای حل سیاسی مسئله است. روسیه و چین که هر دو دارای حق وتو هستند در اکتبر 2011 و 4 فوریه 2012 با رای مخالف خود مانع تصویب قطعنامه سازمان ملل علیه مقامات سوریه شدند. همچنین بنا به نوشته روزنامه «برلینر اوم شاو « جنگ ناتو علیه سوریه احتمالا طبق نقشه های تمرین شده صورت خواهد گرفت: غرب نخست فضای پرواز را در سوریه ممنوع خواهد کرد، پس از آن حملات هوائی ناتو آغاز خواهد شد و پس از آن نیروی زمینی شبه نظامیان مخالفان دولت وارد میدان خواهند شد. اینها سخنان ژنرال آمریکائی Merrill Mc Peak در باره سیر جنگ احتمالی علیه سوریه است. این ژنرال 76 ساله می داند در باره چه سخن می گوید ــ او کسی است که در سال 1995 پرواز در آسمان بوزنین را ممنوع اعلام کرد. و بعید نیست که این ژنرال بلند پایه از مذاکرات درونی در باره جنگ علیه سوریه با اطلاع باشد. مراحل جنگ علیه سوریه چنین خواهد بود: نخست هواپیماهای بی سرنشین و هواپیماهای نامرئی نیروی ضد هوائی سوریه را که نسبتا نیرومند و پیرامون شهرهای بزرگ متمرکز است فلج خواهند کرد. مک پیک معتقد که این کار فقط چند روز بطول خواهد انجامید. پس از آن نیروی هوائی ناتو بالگردان ها و تانک های سوریه را مورد حمله قرار خواهد داد. مک پیک می گوید: «بمحض آنکه تسلط بلامنازع بر آسمان سوریه قطعی شد آنوقت سربازان سوریه هوای دشمن را استنشاق خواهند کرد. تناسب قدرت در زمین تغییر خواهد کرد.» مسیر جنگ با سوریه حمله به افغانستان در سال 2001 و حمله به لیبی در سال 2011 را در یاد ها زنده خواهد کرد. در هندوکش نخست ارتش آمریکا بمباران کرد و اندک زمانی پس از آن حمله نیروی زمینی ناتو آغاز گشت. در لیبی هواپیماهای جنگی ناتو گروههای شورشی در بنغازی را » نجات » دادند. پس از کشتار در شهر حوله سوریه در پایان هفته گذشته، بحث در باره سوریه دوباره جدی شد. دولت سوریه و مخالفان آن هر دو متقابلا یکدیگر را مسئول کشتار بیش از صد نفر ـ از جمله تعدادی زن و بچه ـ می دانند. ولی این دو خود در جنگ سهیم هستند و تاکنون بررسی بی طرفانه این رویداد ممکن نشده است. با وجود این غرب فورا به حمایت از شورشیان پرداخت. اولاند رئیس جمهور جدید فرانسه نیز فعالانه خواستار جنگ علیه سوریه است. ناگفته نماند که پس ازسال 1919 حق سرپرستی سوریه به فرانسه داده شد، و در واقع سوریه تبدیل به مستعمره فرانسه گشت. بصورت رسمی اولاند قصد دارد با کسب اجازه از سازمان ملل جنگ با سوریه را آغاز کند، ولی چین و روسیه تاکنون با این حمله موافقت نکرده اند. روزنامه یونگه ولت نیز در مقاله ای با عنوان :»پوتین هشدار می دهد» در همین مورد می نویسد : روز جمعه ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، در میان سفری به بلاروس و فرانسه، در برلن هم توقف کرد . صدراعظم مرکل پس از دیدار با او گفت :» ما هر دو تصریح کردیم که خواستار راه حل سیاسی هستیم». احتمالا تفاوت هائی در مورد راه حل ها وجود خواهد داشت. او تاکید کرد که » برای پیشگیری از یک جنگ داخلی از هیچ اقدامی نباید فروگذار کرد «. هر دو آنها از نقشه صلح کوفی عنان حمایت می کنند. ولی قبلا گیدو وستروله وزیر خارجه آلمان طی مصاحبه ای مسیر سیاست آلمان را در جهت » تغییر رژیم » در سوریه تصریح کرد ه بود:» برغم تمام دشواریهائی که می بینیم در یمن هم قدرت در اختیار یک رئیس جمهور موقت قرار گرفت که باید آغازی نو را سازمان دهد. » وستر وله تاکید کرد که اولاند رئیس جمهور فرانسه اشاره به جنگ را منوط به موافقت سازمان ملل کرده است. ولی در حال حاضر» ما » ( این سخن وزیرخارجه آلمان است ) باید بنا را براین بگذاریم که » چنین ماموریتی از سوی سازمان ملل داده نخواهد شد». پوتین در برابر این » نیمچه » موافقت با دخالت نظامی هشدار ی روشن می دهد و می گوید :» برای هیچ کاری نباید به زور متوسل شد «. برغم آن که روسیه از دهها سال پیش با رهبری دمشق مناسبات نزدیک دارد ، ولی در تنازعات جاری در روسیه نه جانب دولت را گرفت و نه جانب مخالفان دولت را. او بااشاره ای ضمنی به اخراج سفیران سوریه از کشورهای غربی گفت مسکو ارتباط خود را با رهبری سوریه حفظ خواهد کرد. افزون بر این روسیه سلاح هائی در اختیار سوریه قرار نمی دهد که بتواند در درگیری با مخالفان دولت مورد استفاده قرار گیرد. رسیدن به یک راه حل سیاسی » ممکن » است ولی » صبر » می طلبد. اما صبر در پایتخت های کشورهای غربی خریداری ندارد. روز پنجشنبه کلینتون وزیرخارجه آمریکا، که قبلا با صراحت در باره امکان بکار بردن قدرت نظامی علیه دولت سوریه سخن گفته بود، روسیه را نیز از جمله مسئولان تنش ها دانسته بود. او در آغاز سفری به دانمارک در کپنهاگ گفت :» روسیه می گوید کسی خواستار جنگ داخلی در سوریه نیست، من میگویم که سیاست شما به جنگ داخلی کمک خواهد کرد.» ژنرال مارتین دمپسی سرفرمانده ارتش آمریکا نقشه برای حمله نظامی به سوریه را تایید کرده است. سوزان رایس ، نماینده آمریکا در سازمان ملل خواستار آن شد که بدون توجه به شورای امنیت باید دست بکار شد. روز جمعه خبرگزاری آلمان گزارش داد که الیزابت شِروود ـ راندال یکی از همکاران مهم بارک اوباما گفته است :» ما به تلاش خود برای یافتن راهی جهت همراه ساختن روسیه در شورای امنیت ادامه خواهیم داد .» او در عین حال اشاره به این کرد که این تلاش به چه صورت و به کجا می تواند بیانجامد :» ترکیه عضو ناتو است و طبق ماده 5 قرارداد ناتو همه ما امنیت این کشور را تضمین کرده ایم .» به این ترتیب هدف واشنگتن این است که برای بکار بردن قدرت نظامی علیه سوریه به یک اتحاد گسترده ـ از جمله با شرکت آلمان تکیه کند. ژ نرال آمریکائی مک پیک ، که در سال 1995 تحریم پرواز در آسمان بوزنین را سازمان داد در مصاحبه با روزنامه بیلد گفت :» ایجاد یک منطقه ممنوع پرواز و حمله به نیروی زمینی اسد تقریبا هیچ خطری در بر ندارد». ویتالی چیکوف نماینده روسیه در سازمان ملل گفت وقتی روسیه بیاد سال 1999 می افتد که غرب بدون داشتن ماموریتی از سوی سازمان ملل یوگوسلاوی را بمباران کرد احساسی » نامطبوع » دارد. در هفته آینده پوتین به پکن سفر خواهد کرد. او دو روز در آنجا خواهد ماند.

شمارش معکوس

برای حمله نظامی به سوریه

ریانووستی ــ  گزینش و ترجمه رضا نافعی

«گیدو وستروله»، وزیر خارجه آلمان روز جمعه در مصاحبه ای با  روزنامه آلمانی «ولت » از روسیه خواست تا در موضع خود نسبت به سوریه تجدید نظر کند. وزیر خارجه آلمان تاکید کرد که «روسیه و روش آن دولت در برابر رژیم اسد در سوریه نقشی کلیدی ایفاء می کند». وستروله گفت: «روسیه باید تشخیص دهد که ما می خواهیم به خشونت در سوریه پایان دهیم  و  کاری خلاف علائق استراتژیک روسیه  نمی کنیم «.

وستروله اظهار داشت که  دخالت نظامی در سوریه  را نمی توان وسیله ای  مطمئن  و سریع برای حل بحران سیاسی در سوریه دانست.

«تلاشهای سیاسی و دیپلماتیک  علیرغم دشواری آن ها باید ادامه پیدا کنند «.  وی گفت   طرح کوفی عنان، نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب، کماکان بهترین  پایه برای حل سیاسی مسئله است.

روسیه و چین که هر دو دارای حق وتو هستند در اکتبر 2011  و 4 فوریه 2012 با رای مخالف خود مانع تصویب قطعنامه سازمان ملل علیه مقامات سوریه شدند.

همچنین بنا به نوشته روزنامه  «برلینر اوم شاو «

جنگ ناتو علیه سوریه احتمالا طبق نقشه های تمرین شده  صورت خواهد گرفت: غرب نخست فضای پرواز را در سوریه ممنوع خواهد کرد، پس از آن حملات هوائی ناتو آغاز خواهد شد و پس از آن نیروی زمینی شبه نظامیان مخالفان دولت وارد میدان خواهند شد.

اینها سخنان ژنرال آمریکائی  Merrill Mc Peak   در باره سیر جنگ احتمالی  علیه سوریه است. این ژنرال 76 ساله می داند در باره چه سخن می گوید ــ او کسی است که در سال 1995   پرواز در آسمان بوزنین را ممنوع اعلام کرد. و بعید نیست که  این ژنرال بلند پایه از مذاکرات درونی در باره جنگ علیه سوریه با اطلاع باشد.

مراحل جنگ علیه سوریه چنین خواهد بود:  نخست هواپیماهای بی سرنشین و هواپیماهای نامرئی  نیروی ضد هوائی سوریه را که نسبتا نیرومند و پیرامون شهرهای بزرگ متمرکز است فلج خواهند کرد. مک پیک معتقد که این کار فقط چند روز بطول خواهد انجامید. پس از آن نیروی هوائی ناتو بالگردان ها و تانک های سوریه را مورد حمله قرار خواهد داد.

 مک پیک می گوید: «بمحض آنکه تسلط بلامنازع بر آسمان سوریه قطعی شد آنوقت سربازان سوریه  هوای دشمن را استنشاق خواهند کرد. تناسب قدرت در زمین تغییر خواهد کرد.»

مسیر جنگ  با سوریه حمله به افغانستان  در سال 2001 و حمله به لیبی در سال 2011 را در یاد ها زنده خواهد کرد. در هندوکش نخست ارتش آمریکا بمباران  کرد و اندک زمانی پس از آن  حمله نیروی زمینی ناتو آغاز گشت. در لیبی هواپیماهای جنگی ناتو گروههای شورشی در بنغازی را » نجات » دادند.

پس از کشتار در شهر حوله سوریه در پایان هفته گذشته، بحث در باره سوریه دوباره جدی شد. دولت سوریه و مخالفان آن هر دو متقابلا یکدیگر را مسئول کشتار بیش از صد نفر ـ از جمله تعدادی زن و بچه ـ  می دانند. ولی این دو خود در جنگ سهیم هستند و تاکنون بررسی بی طرفانه این رویداد ممکن نشده است. با وجود این غرب فورا  به حمایت از شورشیان پرداخت.

اولاند رئیس جمهور جدید فرانسه نیز فعالانه  خواستار جنگ علیه سوریه است. ناگفته نماند که  پس ازسال 1919  حق سرپرستی  سوریه به فرانسه داده شد، و در واقع سوریه تبدیل به مستعمره فرانسه گشت. بصورت رسمی اولاند قصد دارد با کسب اجازه از  سازمان ملل جنگ با سوریه را آغاز کند، ولی چین و روسیه تاکنون با این حمله موافقت نکرده اند.

روزنامه یونگه ولت نیز در مقاله ای با عنوان :»پوتین هشدار می دهد» در همین مورد می نویسد :

  روز جمعه   ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، در میان سفری به  بلاروس و فرانسه، در برلن هم توقف کرد . صدراعظم مرکل پس از دیدار با او  گفت :» ما هر دو تصریح کردیم که خواستار راه حل سیاسی هستیم». احتمالا     تفاوت هائی  در مورد راه حل ها وجود خواهد داشت. او تاکید کرد که   » برای پیشگیری از یک جنگ داخلی از هیچ اقدامی نباید فروگذار کرد «. هر دو آنها از نقشه صلح کوفی عنان حمایت می کنند.

ولی قبلا گیدو وستروله وزیر خارجه آلمان طی مصاحبه ای مسیر سیاست آلمان را در جهت » تغییر رژیم » در سوریه  تصریح کرد ه بود:» برغم تمام دشواریهائی که می بینیم  در یمن هم قدرت در اختیار یک رئیس جمهور موقت قرار گرفت که باید آغازی نو را سازمان دهد. » وستر وله تاکید کرد که اولاند رئیس جمهور  فرانسه  اشاره به جنگ را منوط به موافقت سازمان ملل کرده است. ولی در حال حاضر» ما » ( این سخن وزیرخارجه آلمان است ) باید بنا را براین بگذاریم که » چنین ماموریتی از سوی سازمان ملل داده نخواهد شد».

پوتین در برابر این » نیمچه » موافقت با دخالت نظامی  هشدار ی روشن می دهد و می گوید :» برای هیچ کاری نباید به زور متوسل شد «. برغم آن  که  روسیه از  دهها سال پیش با رهبری دمشق  مناسبات نزدیک دارد ، ولی  در تنازعات جاری در روسیه نه جانب دولت را گرفت و نه جانب  مخالفان دولت را. او بااشاره ای ضمنی به اخراج سفیران سوریه از کشورهای غربی گفت مسکو ارتباط خود را با رهبری سوریه حفظ خواهد کرد. افزون بر این روسیه سلاح هائی در اختیار سوریه قرار نمی دهد که بتواند در درگیری با مخالفان دولت مورد استفاده قرار گیرد.  رسیدن به یک راه حل سیاسی » ممکن » است ولی » صبر » می طلبد.

 اما صبر در پایتخت های کشورهای غربی خریداری ندارد. روز پنجشنبه کلینتون وزیرخارجه آمریکا، که قبلا با صراحت در باره امکان بکار بردن قدرت نظامی علیه دولت سوریه سخن گفته بود، روسیه را نیز  از جمله  مسئولان تنش ها دانسته بود. او در آغاز سفری به دانمارک در کپنهاگ گفت :»  روسیه می گوید   کسی خواستار جنگ داخلی در سوریه نیست، من میگویم که سیاست شما به جنگ داخلی کمک خواهد کرد.»  ژنرال  مارتین دمپسی سرفرمانده ارتش آمریکا نقشه برای حمله نظامی به سوریه را تایید کرده است. سوزان رایس ، نماینده آمریکا در سازمان ملل خواستار آن شد که   بدون توجه به شورای امنیت باید دست بکار شد. روز جمعه خبرگزاری آلمان گزارش داد که الیزابت شِروود ـ راندال  یکی از همکاران مهم بارک اوباما گفته است :» ما به تلاش خود برای یافتن راهی جهت همراه ساختن روسیه  در شورای امنیت ادامه خواهیم داد .»  او در عین حال اشاره به این کرد که این تلاش به چه صورت  و به کجا   می تواند بیانجامد :» ترکیه عضو ناتو است و طبق ماده 5 قرارداد ناتو همه ما امنیت این کشور را تضمین کرده ایم .»  به این ترتیب  هدف واشنگتن این است که برای  بکار بردن  قدرت نظامی علیه سوریه به یک اتحاد گسترده  ـ از جمله با شرکت آلمان تکیه کند. ژ نرال آمریکائی مک پیک ، که در سال 1995 تحریم پرواز در آسمان بوزنین را سازمان داد در مصاحبه با روزنامه بیلد گفت :» ایجاد یک منطقه ممنوع پرواز  و حمله به نیروی زمینی  اسد تقریبا هیچ خطری در بر ندارد».

ویتالی چیکوف نماینده روسیه در سازمان ملل گفت وقتی روسیه بیاد سال 1999 می افتد که غرب بدون داشتن ماموریتی از سوی سازمان ملل یوگوسلاوی را بمباران کرد احساسی » نامطبوع » دارد. در هفته آینده پوتین به پکن سفر خواهد کرد. او دو روز در آنجا خواهد ماند.