عبور روحانی و دولت او از سدهای خاکی مخالفان از برجسته ترین مانورهای روحانی و دولت او، حفظ خونسردی و عبور از سدهای خاکی توام با جنجالی است که جناح راست بازنده انتخابات 92 در برابر او ایجاد می کند. در تازه ترین نمونه این عبورها و جاخالی دادن ها، ماجرای شرق شناس امریکائی است که وصیت کرده جنازه اش در کنار زاینده رود به خاک سپرده شود و کفن پوشان حرفه ای در اصفهان علیه اجرای این وصیت بسیج شدند و 8 نماینده اصفهان در مجلس هم اخطار به جنجال سازی کردند. علی جنتی وزیر ارشاد روز گذشته با خونسردی کامل در جمع خبرنگاران اعلام کرد: دولت «وصی» ریچارد فرای نیست. هر کس «وصی» این ایران‌شناس است برود و به وصیت ایشان عمل کند. کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی که سابقه زندان و مبارزات سیاسی او از همه مذهبیون حاضر در جمهوری اسلامی بیشتر است وصی ریچارد فرای است. حمله به زندانیان بند 305 زندان اوین توسط سازمان اطلاعات سپاه نیز حادثه دیگری بود که در آخرین روز هفته گذشته سازمان دادند. وزیر اطلاعات بی آنکه دولت را درگیر این ماجرا کند، تهدید کرد که در این باره اطلاعیه ای خواهد داد که معنای آن افشای جزئیات ماجرا بود. فرود یک هواپیمای امریکائی در تهران نیز در اولین روز هفته ای که در آن هستیم می رفت تا به جنجال دیگری تبدیل شود که دولت وابستگی این هواپیما، مسیر و هویت سرنشینان آن را اعلام داشت و از این سد نیز به آسانی عبور کرد. جبهه پهلوئی دیگری که جناح راست در همین هفته باز کرد، اعلام ضرورت پیگیری دارائی های بابک زنجانی در خارج از کشور توسط وزارت خارجه دولت است. یعنی وزارت خارجه همه کارهایش را بگذارد زمین و دنبال توپی بدود که بانیان اصلی غارت مملکت و حامیان اصلی بابک زنجانی در سپاه پاسداران و بیت رهبری شوت کرده اند. در حالیکه اگر کسی اندک انگیزه واقعی برای پیگیری غارت کشور توسط مافیای "دور زدن تحریم ها" را داشته باشد باید از دولت و قوه قضائیه بخواهد که رهبران شبکه ای را به مردم معرفی کند که بابک زنجانی بقول معاون ارشد روحانی "ترکان" کارگزار آنها بوده است! شاید روحانی در سخنرانی خود بمناسبت روز ارتش از گفتن این جمله که "ارتش هرگز از دولت باج خواهی نکرده" منظورش باج خواهی های فرماندهان سپاه نبود، اما تقریبا تمام مطبوعات غیر وابسته به جناح راست جمهوری اسلامی این جمله او را عنوان بزرگ خود کردند. چنان که گوئی روحانی به در گفت که دیوار بشنود!

عبور روحانی و دولت او از سدهای خاکی مخالفان

از برجسته ترین مانورهای روحانی و دولت او، حفظ خونسردی و عبور از سدهای خاکی توام با جنجالی است که جناح راست بازنده انتخابات 92 در برابر او ایجاد می کند. در تازه ترین نمونه این عبورها و جاخالی دادن ها، ماجرای شرق شناس امریکائی است که وصیت کرده جنازه اش در کنار زاینده رود به خاک سپرده شود و کفن پوشان حرفه ای در اصفهان علیه اجرای این وصیت بسیج شدند و 8 نماینده اصفهان در مجلس هم اخطار به جنجال سازی کردند. علی جنتی وزیر ارشاد روز گذشته با خونسردی کامل در جمع خبرنگاران اعلام کرد: دولت «وصی» ریچارد فرای نیست. هر کس «وصی» این ایران‌شناس است برود و به وصیت ایشان عمل کند. کاظم موسوی بجنوردی، رئیس مرکز دائره‌المعارف بزرگ اسلامی که سابقه زندان و مبارزات سیاسی او از همه مذهبیون حاضر در جمهوری اسلامی بیشتر است وصی ریچارد فرای است. حمله به زندانیان بند 305 زندان اوین توسط سازمان اطلاعات سپاه نیز حادثه دیگری بود که در آخرین روز هفته گذشته سازمان دادند. وزیر اطلاعات بی آنکه دولت را درگیر این ماجرا کند، تهدید کرد که در این باره اطلاعیه ای خواهد داد که معنای آن افشای جزئیات ماجرا بود. فرود یک هواپیمای امریکائی در تهران نیز در اولین روز هفته ای که در آن هستیم می رفت تا به جنجال دیگری تبدیل شود که دولت وابستگی این هواپیما، مسیر و هویت سرنشینان آن را اعلام داشت و از این سد نیز به آسانی عبور کرد. جبهه پهلوئی دیگری که جناح راست در همین هفته باز کرد، اعلام ضرورت پیگیری دارائی های بابک زنجانی در خارج از کشور توسط وزارت خارجه دولت است. یعنی وزارت خارجه همه کارهایش را بگذارد زمین و دنبال توپی بدود که بانیان اصلی غارت مملکت و حامیان اصلی بابک زنجانی در سپاه پاسداران و بیت رهبری شوت کرده اند. در حالیکه اگر کسی اندک انگیزه واقعی برای پیگیری غارت کشور توسط مافیای "دور زدن تحریم ها" را داشته باشد باید از دولت و قوه قضائیه بخواهد که رهبران شبکه ای را به مردم معرفی کند که بابک زنجانی بقول معاون ارشد روحانی "ترکان" کارگزار آنها بوده است! شاید روحانی در سخنرانی خود بمناسبت روز ارتش از گفتن این جمله که "ارتش هرگز از دولت باج خواهی نکرده" منظورش باج خواهی های فرماندهان سپاه نبود، اما تقریبا تمام مطبوعات غیر وابسته به جناح راست جمهوری اسلامی این جمله او را عنوان بزرگ خود کردند. چنان که گوئی روحانی به در گفت که دیوار بشنود!