برخی این سیاست را بی ارتباط با سیاست های آخر الزمانی احمدی نژاد نمی دانند؛به ویژه اینکه از سال 85 کار گروهی تحت عنوان "فراهم سازی مقدمات ظهور امام زمان" در مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری به ریاست ذاکر اصفهانی تشکیل شده است.یکی از مهم ترین مباحث این کار گروه ازدیاد جمیعت شیعیان جهان بخصوص در ایران است.بنا بر نوشته هفته نامه یالثارات، ذاکر اصفهانی در یکی از نشست های این گروه در مسجد جامع جمهوری در مرداد 85گفته بود: "کنترل جمیعت شیعیان ترس استکبار از ازدیاد شیعیان در زمان ظهور حضرت است."
به گزارش فارس، محمود احمدی نژاد، چهارشنبه ۱۸ فروردین ماه ضمن اعلام مختصات این طرح در ارومیه گفته بود: "دولت پیش بینی کرده که از اول سال ۸۹ هر فرزندی که در ایران به دنیا می‌آید برای اینکه آینده آن کودک تامین شود دولت در صندوقی به نام صندوق آتیه فرزندان ایران زمین برای آن کودک یک حساب باز می‌کند و به دلیل اینکه نوع حساب آن سرمایه گذاری است سالانه سود تعلق خواهد گرفت."
بنا بر این گزارش رییس دولت از پدر و مادرها خواست آنها نیز ماهیانه حداقل ۲۰ هزار تومان به این حساب اضافه کنند تا وقتی فرزندشان بزرگ شد این صندوق ۱۲۰ میلیون تومان برای اشتغال، مسکن و ازدواج در اختیار او بگذارد.
احمدی نژاد در سخناني که شامگاه سه شنبه ۲۴ فروردین هم از تلویزیون جمهوری اسلامی پخش شد برای دومین بار در سال جاری، طرح اختصاص یک میلیون تومان به نوزادان متولد سال ۸۹ در ایران را مطرح کرد و گفت که یکی از هدف هایش از این طرح افزایش جمعیت است.
این گفته ها همان موقع با انتقاد مجلسیان مواجه شد، چرا که اجرای این طرح را مستلزم تصویب مجلس و در عین حال بار مالی آن را برای دولت بسیار سنگین میدانستند.اما رئیس دولت توجهی به این سخنان نکرد.
جمعیت ایران، بر اساس آخرین سرشماری که سه سال پیش انجام شد، بیش از ۷۰ میلیون نفر است، اما احمدی نژاد، چندین بار گفته: "در ایران ۱۵۰ میلیون نفر می توانند در رفاه زندگی کنند، این درحالی است که جمعیت ما نصف این رقم است."
سیاست کنترل جمعیت در سال های نخستین پس از انقلاب سال ۵۷ در ایران متوقف شد و پیامد آن رشد سریع جمعیت در دهه ۶۰ بود. مدرسه های چند شیفته یکی از نمونه های عواقب این موضوع در آن سال ها بود.
اما در بیست سال گذشته، دولت ها در ایران به طور رسمی ودر قالب سیاست های کلی نظام، برنامه های کنترل جمعیت را دنبال می کردند واینک اظهارات احمدی نژاد، تغییر سیاست رسمی در قبال این مساله تلقی می شود.
طرح برنامه‌های کنترل جمعیت در ایران از سال ۱۳۳۷ آغاز شد و از سال ۱۳۴۸ به صورت مدون و متمرکز ادامه یافت و واحد بهداشت و تنظیم خانواده به عنوان نخستین متولی این طرح در ایران در وزارت بهداری وقت راه‌اندازی شد. در آن سال‌ها نرخ رشد جمعیت حدود ۳٫۱ درصد بود که در دهه ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۵ به حدود ۲٫۷ درصد کاهش یافت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی اجرای برنامه‌های کنترل جمعیت متوقف شد و سپس با ورود مشوق‌های متعدد، نرخ رشد جمعیت در دوران جنگ به حدود ۲٫۴ تا ۳٫۲ درصد افزایش یافت.پس از خاتمه جنگ در تابستان ۱۳۶۷ کارشناسان سازمان برنامه و بودجه وقت، مرکز آمار ایران، سازمان ثبت احوال و وزارت بهداشت و درمان در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس جمع شدند تا سیاست واحدی برای تنظیم رشد جمعیت اتخاذ کنند. در آن نشست ها، مشکلاتی مانند بیکاری، کمبود فضای آموزشی، آلودگی زیست‌محیطی و تخریب منابع طبیعی، رشد مهاجرت‌ها (بخصوص افاغنه) و … به عنوان تبعات رشد جمعیت اعلام و تصمیم گرفته شد برنامه‌های تنظیم خانواده به صورت جامع اجرا شود. همین امر باعث شد رشد جمعیت در نیمه دهه ۷۰ و نیمه دهه ۸۰ به آرامی کاهش یابد و به ۱٫۴ و سپس ۱٫۲ درصد برسد.سیاست افزایش جمعیت اما در سال 89 سر بر نیاورد وپیشینه آن به سال 85 میرسد. در سال 85 محمود احمدی نژاد از رسیدن جمعیت 120 میلیون در ایران سخن گفته و علیرضا ذاکر اصفهانی، استاندار کنونی اصفهان و رییس سابق مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری، با اشاره به جدی بودن سخنان رییس دولت درباره نیازمند بودن ایران به جمعیت 120 میلیونی با گلایه شدید از منتقدان گفته بود: "چرا موضوع به این مهمی را به شوخی انداخته‌اند؟ این مساله جدی است. خیلی نباید با سادگی با آن برخورد كرد. موضوعی با این عنوان به تیمی در مركز سپرده شده است كه روی آن كار كنند".
ذاكر اصفهانی در سال 1385 با تاكید بر اینكه "این طرح هم‌اكنون در مركز بررسی‌های استراتژیك نهاد ریاست جمهوری در حال بررسی است"، گفته بود: "باید راجع به زوایای كار بحث و بررسی شود كه با این درصد رشد جمعیت در 20 سال آینده به كجا می‌رسیم؟ رییس‌جمهور راجع به این موضوع به دیدگاه تاریخی اعتقاد دارند كه از طریق نفوس، می‌توان قدرتمند شد."
از نظر منتقدان این طرح، مهم ترین مشکل این طرح غیر قانونی بودن آن است. قانون اساسی کشور در اصول 52، 53 و 55 خود اشعار می دارد که طرح های ملی و بزرگ در کشور نیازمند اخذ مجوز از مجلس است. این در حالی است که رییس دولت بدون ارائه این طرح به مجلس از اجرای ان سخن گفت واز دیروز آن را اجرایی کرد.از سوی دیگر بر اساس آمار مرکز آمار ایران، در سال 1388 بیش از یک میلیون و سیصد و پنجاه هزار موالید داشته ایم و تخمین زده می شود در صورتی که چنین طرح تشویقی به اجرا در آید، آمار موالید از این رقم هم بالاتر برود؛ و در صورتی که در سال جاری حدود 1 میلیون و پانصد هزار موالید داشته باشیم ( که مورد انتظار است ) اجرای این طرح بیش از 1500 میلیارد تومان بودجه می خواهد. با توجه به اینکه مجلس چنین بودجه ای را تصویب نکرده و دولت نیز با بدهی های هزاران میلیارد تومانی دست و پنجه نرم می کند مشخص نیست که دولت بودجه مورد نیاز برای اجرای این طرح را از کجا تامین خواهد کرد؟ این در حالی است که سایت های همراه دولت از تخصیص 500میلیارد تومانی برای این طرح خبر میدهند.
No comments:
Post a Comment