گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت! محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

گزارش نوبخت در مجلس احمدی نژاد رفت و یک تپه آباد باقی نگذاشت!
محمدباقر نوبخت معاون برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور در جلسه علنی روز مجلس گزارشی از عملکرد دولت در اجرای بودجه 92 که مسئولیت نیمی از آن متوجه دولت احمدی نژاد است و نیمه دیگر دولت روحانی ارائه داد. این گزارش که دارای نکات فنی اقتصادی است، چند فراز خبری نیز داشت که آن فرازها را می خوانید: مرحله اول قانون هدفمندی از سال 89 تا پایان سال 92 به طول انجامید. در این مدت 37 مرحله یارانه نقدی بین مردم تقسیم شد. کل منابعی که از افزایش قیمت‌ها از سال 89 تا پایان 92 به خزانه دولت واریز شد، 95 هزار میلیارد تومان بود که طبق قانون هدفمندی باید 50 درصد این مبلغ بین خانوارها تقسیم می‌شد یعنی 47 هزار میلیارد تومان مربوط به یارانه نقدی خانوارها بود و مابقی باید به صورت 30 درصد به تولید و 20 درصد به خزانه برای کمک به طرح‌های دولت واگذار می‌شد. آنچه در عمل اجرا شد، به جای آنکه 47 هزار میلیارد تومان منابع برای پرداخت یارانه نقدی به خانوارها اختصاص پیدا کند، 134 هزار میلیارد تومان یارانه نقدی در این مدت به خانوارها داده شد. با این روش بیش از 37 هزار میلیارد تومان از خزانه عمومی برداشت شده و بین مردم تقسیم شده است. این میزان پول علاوه بر یارانه‌هایی است که به صورت غیرمستقیم بین مردم توزیع می شود. اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها در کنار نکات مثبت 37 هزار میلیارد تومان از طرح‌های عمرانی و مخارج ضروری از خزانه دولت برداشت شد و به مردم داده شد. بنابراین ما اکنون در شرایطی وارد به مرحله دوم هدفمندی می شویم که هنوز برای سال 93 بیش از 11 هزار و 300 میلیارد تومان باید از خزانه عمومی برداشت کنیم و روی آن رقمی که می‌خواهیم ناشی از افزایش قیمت‌ها به دست آوریم، اضافه کنیم و بین مردم و موارد دیگری که در قانون آمده، توزیع کنیم. برای آنکه بتوانیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، یعنی یارانه نقدی به خانوارها داده و بخشی را به بهداشت و درمان و بخش دیگر را به تولید تخصیص دهیم، از دو محل می‌توان منابع را به دست آورد. منبع اصلی که قانون می‌گوید از محل افزایش قیمت‌هاست. با توجه به سیاست‌های دولت در جهت مهار و کاهش تورم و افزایش قدرت خرید مردم، دولت موافق نیست که نسبت به افزایش قیمت حامل‌های انرژی اقدام کند و این اعداد را بالا ببرد. هرچند که افزایش این قیمت‌ها با توجه به محدود کردن مصرف، کاهش آلودگی‌ها و جلوگیری از قاچاق می‌تواند توجیه قانونی داشته باشد، اما دولت معتقد نیست که خدمت به بیمارستان‌ها کمک به تولید و پرداخت نقدی به خانوارها از محل افزایش قیمت‌ها حاصل شود. می‌خواهیم در کنار تعدیل قیمت‌ها منبع دیگری داشته باشیم تا در کنار 11 هزار و 300 میلیارد تومانی که از خانه برداشت کنیم، همه این منابع را برای انجام سه کار مورد نظر اختصاص دهیم. بنابراین این چیزی که به دولت کمک می‌کند، انصراف کسانی است که نیاز به یارانه ندارند.

پیش از اولین مراسم تنفیذ فهمیده بودند قبای ریاست جمهوری برای احمدی نژاد بزرگ است! حجت‌الاسلام سید مهدی طباطبایی عضو جامعه روحانیت مبارز است. تشکلی که یک دورانی ناطق نوری رهبری آن را برعهده داشت و اکنون آیت الله مهدوی کنی اسما دبیرکل آنست. وی در گفت‌وگو با "نامه‌نیوز" به نکاتی اشاره کرده است که جنبه خبری دارد و ما از این گفتگو همین جنبه ها را استخراج کرده و منتشر می کنیم: « آقای احمدی‌نژاد را برای اولین بار در شهرداری ملاقات و چند جلسه با ایشان صحبت کردم و متوجه شدم که سبک ایشان خاص است و آنقدر که نشان می‌دهد، عمیق نیست. مطالبی که می‌شنوند بلافاصله جواب می‌دهند و گاهی به صحبت‌ها خوب گوش نمی‌دهند و تا سخن شروع می‌شود، ایشان به فکر جواب دادن هستند. ضمن استماع سخن منتقد، ایشان جواب درست می‌کنند. پس از آنکه آقای احمدی‌نژاد رأی آوردند و رئیس‌جمهور شدند، چند ملاقات قبل از تنفیذ با ایشان صورت گرفت. در این جلسات رفتارهای خاص در گفتار ایشان برای من بسیار عجیب بود؛ ولی باید می‌پذیرفتم که ایشان رئیس‌جمهور هستند؛ بنابراین درصدد برآمدم تا به ایشان کمک کنم. ولی معتقدم بودم که بعضی از اصولگرایان در شیوه حمایت از ایشان اشتباه کردند و در تمام این مدت به اصول‌گرایان می‌گفتم که اشتباه کردیم. آقایان جرأت و شهامت گفتن نداشتند. بسیاری از مردم صحبت‌ها را متوجه می‌شدند ولی جرأت یا شهامت اظهارنظر نداشتند. بنابراین وقتی با آنها محرمانه صحبت می‌کردم، متوجه نظر آنها می‌شدم. این خود یک بیماری بود که که در مسئولان اوج گرفته بود. در جلسات عین این عبارت گفته می‌شد که «الان چاره‌ای جز این نداریم»، هر چند اشتباه می‌کردند. ما نتوانستیم فصای قبل از انتخابات 88 را درست ببینیم و برنامه ‌ریزی غلطی کردیم. در دوران انتخابات 88 تا توانستم از افراد خواستم کاندیدا شوند ولی کسی نمی‌آمد چون زمینه آنقدر نامساعد بود که نمی‌شد کاری انجام داد. گاهی بر اثر حرکات افراد نظام لطمه می‌خورد. به نظرم ادبیات نادرستی در مناظره‌ها بود. حوادث سال 88 را از شروع تبلیغات انتخابات پیش‌بینی کردم و معتقد بودم اگر رفتارهای بعد از انتخابات کنترل می‌شد و با تواضع با مخالفان صبحت می‌شد این اتفاقات نمی‌افتاد. ایشان از کلمه «خس و خاشاک» استفاده کرد و بعد توجیهاتی شد و گفت «من به تعدادی از افراد گفتم». من اولین کسی بودم که به آقای موسوی نامه دادم و در آن هشت ماده آوردم و گفتم که آنها را رعایت کنید ولی ایشان رعایت نکردند. من به ایشان گفتم که اعتراض در ذات جمهوری اسلامی عیبی ندارد ولی شیوه آن بسیار حائز اهمیت است و به ایشان گفتم نتیجه را بپذیر. اگر آقای موسوی در آن تاریخ به نامه من عمل می‌کرد، به نفعش بود. با آقای کروبی هم ملاقات کردم و نظراتم را گفتم و مطرح کردم که شما انقلابی هستید و خواستم شیوه اعتراض خود را تغییر دهد. این روش مناسب نیست و حضور در خیابان‌ها به نفع هیچ‌کس نخواهد بود و اصل نظام آسیب خواهد دید. ایشان هم دلایلی مطرح کرد. گفتند که اگر مردم از خیابان جمع شوند دیگر کسی حرف آنها را نمی‌شنود و معتقد بود که فضا بسیار بسته خواهد شد. ای کاش این اتفاق‌ها نمی‌افتاد. برای ما که انقلاب کردیم و زندان رفتیم و شکنجه دیدیم فضایی بسیار غمناک بود

پیش از اولین مراسم تنفیذ فهمیده بودند قبای ریاست جمهوری برای احمدی نژاد بزرگ است!
حجت‌الاسلام سید مهدی طباطبایی عضو جامعه روحانیت مبارز است. تشکلی که یک دورانی ناطق نوری رهبری آن را برعهده داشت و اکنون آیت الله مهدوی کنی اسما دبیرکل آنست. وی در گفت‌وگو با "نامه‌نیوز" به نکاتی اشاره کرده است که جنبه خبری دارد و ما از این گفتگو همین جنبه ها را استخراج کرده و منتشر می کنیم: « آقای احمدی‌نژاد را برای اولین بار در شهرداری ملاقات و چند جلسه با ایشان صحبت کردم و متوجه شدم که سبک ایشان خاص است و آنقدر که نشان می‌دهد، عمیق نیست. مطالبی که می‌شنوند بلافاصله جواب می‌دهند و گاهی به صحبت‌ها خوب گوش نمی‌دهند و تا سخن شروع می‌شود، ایشان به فکر جواب دادن هستند. ضمن استماع سخن منتقد، ایشان جواب درست می‌کنند. پس از آنکه آقای احمدی‌نژاد رأی آوردند و رئیس‌جمهور شدند، چند ملاقات قبل از تنفیذ با ایشان صورت گرفت. در این جلسات رفتارهای خاص در گفتار ایشان برای من بسیار عجیب بود؛ ولی باید می‌پذیرفتم که ایشان رئیس‌جمهور هستند؛ بنابراین درصدد برآمدم تا به ایشان کمک کنم. ولی معتقدم بودم که بعضی از اصولگرایان در شیوه حمایت از ایشان اشتباه کردند و در تمام این مدت به اصول‌گرایان می‌گفتم که اشتباه کردیم. آقایان جرأت و شهامت گفتن نداشتند. بسیاری از مردم صحبت‌ها را متوجه می‌شدند ولی جرأت یا شهامت اظهارنظر نداشتند. بنابراین وقتی با آنها محرمانه صحبت می‌کردم، متوجه نظر آنها می‌شدم. این خود یک بیماری بود که که در مسئولان اوج گرفته بود. در جلسات عین این عبارت گفته می‌شد که «الان چاره‌ای جز این نداریم»، هر چند اشتباه می‌کردند. ما نتوانستیم فصای قبل از انتخابات 88 را درست ببینیم و برنامه ‌ریزی غلطی کردیم. در دوران انتخابات 88 تا توانستم از افراد خواستم کاندیدا شوند ولی کسی نمی‌آمد چون زمینه آنقدر نامساعد بود که نمی‌شد کاری انجام داد. گاهی بر اثر حرکات افراد نظام لطمه می‌خورد. به نظرم ادبیات نادرستی در مناظره‌ها بود. حوادث سال 88 را از شروع تبلیغات انتخابات پیش‌بینی کردم و معتقد بودم اگر رفتارهای بعد از انتخابات کنترل می‌شد و با تواضع با مخالفان صبحت می‌شد این اتفاقات نمی‌افتاد. ایشان از کلمه «خس و خاشاک» استفاده کرد و بعد توجیهاتی شد و گفت «من به تعدادی از افراد گفتم». من اولین کسی بودم که به آقای موسوی نامه دادم و در آن هشت ماده آوردم و گفتم که آنها را رعایت کنید ولی ایشان رعایت نکردند. من به ایشان گفتم که اعتراض در ذات جمهوری اسلامی عیبی ندارد ولی شیوه آن بسیار حائز اهمیت است و به ایشان گفتم نتیجه را بپذیر. اگر آقای موسوی در آن تاریخ به نامه من عمل می‌کرد، به نفعش بود. با آقای کروبی هم ملاقات کردم و نظراتم را گفتم و مطرح کردم که شما انقلابی هستید و خواستم شیوه اعتراض خود را تغییر دهد. این روش مناسب نیست و حضور در خیابان‌ها به نفع هیچ‌کس نخواهد بود و اصل نظام آسیب خواهد دید. ایشان هم دلایلی مطرح کرد. گفتند که اگر مردم از خیابان جمع شوند دیگر کسی حرف آنها را نمی‌شنود و معتقد بود که فضا بسیار بسته خواهد شد. ای کاش این اتفاق‌ها نمی‌افتاد. برای ما که انقلاب کردیم و زندان رفتیم و شکنجه دیدیم فضایی بسیار غمناک بود

بابک زنجانی از زندان اجازه فروش باشگاه راه آهن را داد بابک زنجانی، عامل بزرگترین غارت در شبکه دور زدن تحریم ها که در بازداشت است، اما همچنان از حمایت سپاه برخوردار، از داخل زندان اجازه داد باشگاه راه آهن که به مالکیت وی در آمده بود فروخته شود! دادستان کل کشور "محسنی اژه ای" زمینه این اعلام موافق را فراهم کرد. مذاکره برای فروش این باشگاه با دو خریداری که نامشان اعلام نشده آغاز شده و قرار پس از بازی با استقلال خوزستان معامله جوش بخورد! البته در صورتی که با قیمت فروش بابک رنجانی از داخل زندان موافقت کند. این باشگاه بدهی یازده میلیاردی دارد که متاسفانه خبرگزاری های داخلی و مدیرعامل این باشگاه که این معامله را اعلام کرده مشخص نساخته که این رقم به ریال است و یا تومان!

بابک زنجانی از زندان اجازه فروش باشگاه راه آهن را داد
بابک زنجانی، عامل بزرگترین غارت در شبکه دور زدن تحریم ها که در بازداشت است، اما همچنان از حمایت سپاه برخوردار، از داخل زندان اجازه داد باشگاه راه آهن که به مالکیت وی در آمده بود فروخته شود! دادستان کل کشور "محسنی اژه ای" زمینه این اعلام موافق را فراهم کرد. مذاکره برای فروش این باشگاه با دو خریداری که نامشان اعلام نشده آغاز شده و قرار پس از بازی با استقلال خوزستان معامله جوش بخورد! البته در صورتی که با قیمت فروش بابک رنجانی از داخل زندان موافقت کند. این باشگاه بدهی یازده میلیاردی دارد که متاسفانه خبرگزاری های داخلی و مدیرعامل این باشگاه که این معامله را اعلام کرده مشخص نساخته که این رقم به ریال است و یا تومان!

بابک زنجانی از زندان اجازه فروش باشگاه راه آهن را داد بابک زنجانی، عامل بزرگترین غارت در شبکه دور زدن تحریم ها که در بازداشت است، اما همچنان از حمایت سپاه برخوردار، از داخل زندان اجازه داد باشگاه راه آهن که به مالکیت وی در آمده بود فروخته شود! دادستان کل کشور "محسنی اژه ای" زمینه این اعلام موافق را فراهم کرد. مذاکره برای فروش این باشگاه با دو خریداری که نامشان اعلام نشده آغاز شده و قرار پس از بازی با استقلال خوزستان معامله جوش بخورد! البته در صورتی که با قیمت فروش بابک رنجانی از داخل زندان موافقت کند. این باشگاه بدهی یازده میلیاردی دارد که متاسفانه خبرگزاری های داخلی و مدیرعامل این باشگاه که این معامله را اعلام کرده مشخص نساخته که این رقم به ریال است و یا تومان!

بابک زنجانی از زندان اجازه فروش باشگاه راه آهن را داد
بابک زنجانی، عامل بزرگترین غارت در شبکه دور زدن تحریم ها که در بازداشت است، اما همچنان از حمایت سپاه برخوردار، از داخل زندان اجازه داد باشگاه راه آهن که به مالکیت وی در آمده بود فروخته شود! دادستان کل کشور "محسنی اژه ای" زمینه این اعلام موافق را فراهم کرد. مذاکره برای فروش این باشگاه با دو خریداری که نامشان اعلام نشده آغاز شده و قرار پس از بازی با استقلال خوزستان معامله جوش بخورد! البته در صورتی که با قیمت فروش بابک رنجانی از داخل زندان موافقت کند. این باشگاه بدهی یازده میلیاردی دارد که متاسفانه خبرگزاری های داخلی و مدیرعامل این باشگاه که این معامله را اعلام کرده مشخص نساخته که این رقم به ریال است و یا تومان!

رابطه جنسی با این کودکان عامل انتقال شده کودکان خیابانی در ایران عاملین گسترش ایدز شده اند آمار ایدذ در میان کودکان کار رو به فزونی است. این کودکان در شبکه های پنهان به خدمت گرفته می شود تا آشغال جمع‌ می کنند و از سطل‌های زباله پس مانده های مواد غدائی را جمع کنند و یا بصورت گدا در مسیرهای پر رفت و آمد ظاهر شوند. حتی بچه‌های خردسال مانند ابزار اجاره داده می‌شوند. اینها بچه های کارند! درصد شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 4.5 درصد است. معاون وزیر بهداشت می گوید چندی پیش از گزارشی که بر روی هزار کودک خیابانی در دو سال گذشته انجام شده بود، خبر دادند. 4.6 درصد گفته اند تزریق می‌کنند. این آمار روی کودکان 11 ساله تا نوجوانان 18 ساله انجام شده است. در صد قابل توجهی از نو جوان های خیابانی 15 تا 18 سال درصد اعلام کرده اند رابطه جنسی داشتند و حتی تعدادی از این افراد گفته‌اند که چند شریک جنسی داشته‌اند. کودکان کار و خیابانی، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی دارند، ایدز را گسترش می‌دهند. رئیس مرکز تحقیقات ایدز اعلام کرد، آماری که از آزمایش بر روی ۱۰۰۰ کودک کار در تهران بدست آمده هولناک است. اما وی ارقام را اعلام نکرده است.

رابطه جنسی با این کودکان عامل انتقال شده کودکان خیابانی در ایران عاملین گسترش ایدز شده اند
آمار ایدذ در میان کودکان کار رو به فزونی است. این کودکان در شبکه های پنهان به خدمت گرفته می شود تا آشغال جمع‌ می کنند و از سطل‌هایزباله پس مانده های مواد غدائی را جمع کنند و یا بصورت گدا در مسیرهای پر رفت و آمد ظاهر شوند. حتی بچه‌های خردسال مانند ابزار اجاره داده می‌شوند. اینها بچه های کارند! درصد شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 4.5 درصد است. معاون وزیر بهداشت می گوید چندی پیش از گزارشی که بر روی هزار کودک خیابانی در دو سال گذشته انجام شده بود، خبر دادند. 4.6 درصد گفته اند تزریق می‌کنند. این آمار روی کودکان 11 ساله تا نوجوانان 18 ساله انجام شده است. در صد قابل توجهی از نو جوان های خیابانی 15 تا 18 سال درصد اعلام کرده اند رابطه جنسی داشتند و حتی تعدادی از این افراد گفته‌اند که چند شریک جنسی داشته‌اند. کودکان کار و خیابانی، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی دارند، ایدز را گسترش می‌دهند. رئیس مرکز تحقیقات ایدز اعلام کرد، آماری که از آزمایش بر روی۱۰۰۰ کودک کار در تهران بدست آمده هولناک است. اما وی ارقام را اعلام نکرده است.

رابطه جنسی با این کودکان عامل انتقال شده کودکان خیابانی در ایران عاملین گسترش ایدز شده اند آمار ایدذ در میان کودکان کار رو به فزونی است. این کودکان در شبکه های پنهان به خدمت گرفته می شود تا آشغال جمع‌ می کنند و از سطل‌های زباله پس مانده های مواد غدائی را جمع کنند و یا بصورت گدا در مسیرهای پر رفت و آمد ظاهر شوند. حتی بچه‌های خردسال مانند ابزار اجاره داده می‌شوند. اینها بچه های کارند! درصد شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 4.5 درصد است. معاون وزیر بهداشت می گوید چندی پیش از گزارشی که بر روی هزار کودک خیابانی در دو سال گذشته انجام شده بود، خبر دادند. 4.6 درصد گفته اند تزریق می‌کنند. این آمار روی کودکان 11 ساله تا نوجوانان 18 ساله انجام شده است. در صد قابل توجهی از نو جوان های خیابانی 15 تا 18 سال درصد اعلام کرده اند رابطه جنسی داشتند و حتی تعدادی از این افراد گفته‌اند که چند شریک جنسی داشته‌اند. کودکان کار و خیابانی، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی دارند، ایدز را گسترش می‌دهند. رئیس مرکز تحقیقات ایدز اعلام کرد، آماری که از آزمایش بر روی ۱۰۰۰ کودک کار در تهران بدست آمده هولناک است. اما وی ارقام را اعلام نکرده است.

رابطه جنسی با این کودکان عامل انتقال شده کودکان خیابانی در ایران عاملین گسترش ایدز شده اند
آمار ایدذ در میان کودکان کار رو به فزونی است. این کودکان در شبکه های پنهان به خدمت گرفته می شود تا آشغال جمع‌ می کنند و از سطل‌هایزباله پس مانده های مواد غدائی را جمع کنند و یا بصورت گدا در مسیرهای پر رفت و آمد ظاهر شوند. حتی بچه‌های خردسال مانند ابزار اجاره داده می‌شوند. اینها بچه های کارند! درصد شیوع ایدز در بین کودکان خیابانی 4.5 درصد است. معاون وزیر بهداشت می گوید چندی پیش از گزارشی که بر روی هزار کودک خیابانی در دو سال گذشته انجام شده بود، خبر دادند. 4.6 درصد گفته اند تزریق می‌کنند. این آمار روی کودکان 11 ساله تا نوجوانان 18 ساله انجام شده است. در صد قابل توجهی از نو جوان های خیابانی 15 تا 18 سال درصد اعلام کرده اند رابطه جنسی داشتند و حتی تعدادی از این افراد گفته‌اند که چند شریک جنسی داشته‌اند. کودکان کار و خیابانی، معتادان تزریقی و افرادی که روابط جنسی دارند، ایدز را گسترش می‌دهند. رئیس مرکز تحقیقات ایدز اعلام کرد، آماری که از آزمایش بر روی۱۰۰۰ کودک کار در تهران بدست آمده هولناک است. اما وی ارقام را اعلام نکرده است.

نان به اصطلاح "فتنه" زیر دندان عده ای مزه کرده! فرازهائی از مصاحبه علی مطهری با "نامه نیوز" که بخش های مفصل تر از آن را در شماره امروز پیک نت می خوانید: 1- بودجه مسکن مهر که احمد نژاد مبتکر آن شد، از راه غیرقانونی و با استقراض از بانک مرکزی تأمین شد و پایه پولی کشور آسیب ‌دید. همچنین در اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها باید نیمی از درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل‌های انرژی به خانواده‌ها پرداخت می‌شد و بقیه به بخش تولید و بخش دولتی تعلق می‌گرفت اما تمام این درآمد به علاوه مبالغی که از بخش‌هایی مانند شرکت نفت و وزارت نیرو برداشت ‌شد به خانواده‌ها تعلق گرفت که همه این عوامل، تورم‌زا بود. دولت طبق قانون به هر فرد فقط می‌توانست 15000 تومان پرداخت کند اما برای خودشیرینی 45500 تومان پرداخت کرد که این مشکلات را به وجود آورد. دولت گذشته بیشتر به دنبال تبلیغات بود. 2- درباره رد صلاحت هاشمی رفسنجانی در انتخابات 93 اگر بخواهیم خوش‌بین باشیم، باید بگوییم که به دلیل کهولت سن بود. اما اگر بد‌بین یا واقع‌بین باشیم باید بگوییم که ترسیدند آقای هاشمی بیاید و بسیاری از رشته‌های آنها در این هشت سال پنبه شود و حقایق و اسراری آشکار شود. 3- درباره عملکرد آقای خاتمی در انتخابات 88 به نظرم عملکرد ایشان طبیعی بود. ایشان کاندیدا شد و بعد از آن کنار رفت و به نحوه برگزاری انتخابات و رفتاری که با معترضان شد اعتراض و انتقاد داشت. افراد زیادی نسبت به رفتار آقای احمدی‌نژاد در یکی از مناظره‌ها و عدم عکس‌العمل مقامات عالی کشور نسبت به آن و رفتارها و حملاتی که در روز انتخابات نسبت به ستادهای دو تن از کاندیداها(موسوی و کروبی) صورت گرفت و به نحوه اعلام نتیجه انتخابات اعتراض داشتند، ایشان نیز مانند بقیه اعتراض داشتند. من ندیدم ایشان تحریک به آشوب کرده باشند. 4- آقای خاتمی برای ارتباط با غرب مناسب هستند، خوب است که ایشان به عنوان نماینده جمهوری اسلامی در بعضی از مأموریت‌ها شرکت کنند و از آقای هاشمی رفسنجانی نیز می‌توان برای بهبود روابط با کشورهای عربی استفاده کرد. اخیرا آقای روحانی آقای خاتمی را مأمور کرد که از طرف ایران در مراسم تشییع جنازه ماندلا شرکت کند ولی به ایشان اجازه داده نشد. از آقای احمدی‌نژاد هم می‌شود در بهبود روابط با کشورهای آمریکای لاتین استفاده کرد. 5- افرادی هستند که نگران نزدیک شدن آقای روحانی به آقای خاتمی نیستند بلکه نگران ورود آقای خاتمی به اجتماع هستند چون از پایگاه اجتماعی خوب ایشان آگاهی دارند و نمی‌خواهند ایشان مطرح شود. البته آقای خاتمی هم کمی محافظه‌کار و ملاحظه‌کار است. 6- درباره تعلل مجلس برای عزل احمدی نژاد فتنه سال 88 بهانه‌ بود. بهانه ای که نمایندگان می‌گفتند اگر رئیس‌جمهور عزل شود باعث تقویت آنها(موسوی و کروبی) خواهد شد. آقای احمدی‌نژاد نیز احساس می‌کرد که مجلس در بن‌بست قرار دارد. از طرفی به بهانه فتنه سال 88 نمی‌تواند کاری انجام دهد و از طرف دیگر رهبری راضی به این کار نیستند. برای همین هر کاری دوست داشت انجام می‌داد. ولی به نظر من مجلس باید ایشان را همان زمانی که گفت قانون را اجرا نمی‌کنم، بلافاصله عزل می‌کرد. هر رئیس‌جمهوری چنین حرفی بزند، چه آقای احمدی‌نژاد و چه دیگران، مجلس نباید حتی یک روز هم تعلل کند. 8- درباره پایان حصر و آزادی زندانیان به نظرم باید زودتر از اینها خاتمه پیدا می‌کرد. سخت‌گیری‌ها درباره زندانیان سیاسی و حصر آقایان باید زودتر به پایان می‌رسید اما عده‌ای در داخل حکومت نمی‌خواهند این فضا از بین برود و همچنان می‌خواهند سوار بر موج فتنه کاسبی سیاسی کنند و رقبا را از میدان بدر کنند. حیات چنین افرادی در چنین فضاهایی است؛ یعنی اگر این فضا از بین برود و ملاک، کار، فعالیت، هنر و لیاقت باشد، آنها جایگاهی ندارند. آنها همیشه در فضاهای دوقطبی رشد می‌کنند تا به افراد حمله کنند و به این وسیله مطرح باشند ولی وقتی وحدت ایجاد شود و دشمن داخلی وجود نداشته باشد، آنها بیکار خواهند شد. لذا آنها دوست دارند که داستان فتنه ادامه داشته باشد.

نان به اصطلاح "فتنه" زیر دندان عده ای مزه کرده!
فرازهائی از مصاحبه علی مطهری با "نامه نیوز" که بخش های مفصل تر از آن را در شماره امروز پیک نت می خوانید: 1- بودجه مسکن مهر که احمد نژاد مبتکر آن شد، از راه غیرقانونی و با استقراض از بانک مرکزی تأمین شد و پایه پولی کشور آسیب ‌دید. همچنین در اجرای قانون هدفمندسازی یارانه‌ها باید نیمی از درآمد حاصل از افزایش قیمت حامل‌های انرژی به خانواده‌ها پرداخت می‌شد و بقیه به بخش تولید و بخش دولتی تعلق می‌گرفت اما تمام این درآمد به علاوه مبالغی که از بخش‌هایی مانند شرکت نفت و وزارت نیرو برداشت ‌شد به خانواده‌ها تعلق گرفت که همه این عوامل، تورم‌زا بود. دولت طبق قانون به هر فرد فقط می‌توانست 15000 تومان پرداخت کند اما برای خودشیرینی 45500 تومان پرداخت کرد که این مشکلات را به وجود آورد. دولت گذشته بیشتر به دنبال تبلیغات بود. 2- درباره رد صلاحت هاشمی رفسنجانی در انتخابات 93 اگر بخواهیم خوش‌بین باشیم، باید بگوییم که به دلیل کهولت سن بود. اما اگر بد‌بین یا واقع‌بین باشیم باید بگوییم که ترسیدند آقای هاشمی بیاید و بسیاری از رشته‌های آنها در این هشت سال پنبه شود و حقایق و اسراری آشکار شود. 3- درباره عملکرد آقای خاتمی در انتخابات 88 به نظرم عملکرد ایشان طبیعی بود. ایشان کاندیدا شد و بعد از آن کنار رفت و به نحوه برگزاری انتخابات و رفتاری که با معترضان شد اعتراض و انتقاد داشت. افراد زیادی نسبت به رفتار آقای احمدی‌نژاد در یکی از مناظره‌ها و عدم عکس‌العمل مقامات عالی کشور نسبت به آن و رفتارها و حملاتی که در روز انتخابات نسبت به ستادهای دو تن از کاندیداها(موسوی و کروبی) صورت گرفت و به نحوه اعلام نتیجه انتخابات اعتراض داشتند، ایشان نیز مانند بقیه اعتراض داشتند. من ندیدم ایشان تحریک به آشوب کرده باشند. 4- آقای خاتمی برای ارتباط با غرب مناسب هستند، خوب است که ایشان به عنوان نماینده جمهوری اسلامی در بعضی از مأموریت‌ها شرکت کنند و از آقای هاشمی رفسنجانی نیز می‌توان برای بهبود روابط با کشورهای عربی استفاده کرد. اخیرا آقای روحانی آقای خاتمی را مأمور کرد که از طرف ایران در مراسم تشییع جنازه ماندلا شرکت کند ولی به ایشان اجازه داده نشد. از آقای احمدی‌نژاد هم می‌شود در بهبود روابط با کشورهای آمریکای لاتین استفاده کرد. 5- افرادی هستند که نگران نزدیک شدن آقای روحانی به آقای خاتمی نیستند بلکه نگران ورود آقای خاتمی به اجتماع هستند چون از پایگاه اجتماعی خوب ایشان آگاهی دارند و نمی‌خواهند ایشان مطرح شود. البته آقای خاتمی هم کمی محافظه‌کار و ملاحظه‌کار است. 6- درباره تعلل مجلس برای عزل احمدی نژاد فتنه سال 88 بهانه‌ بود. بهانه ای که نمایندگان می‌گفتند اگر رئیس‌جمهور عزل شود باعث تقویت آنها(موسوی و کروبی) خواهد شد. آقای احمدی‌نژاد نیز احساس می‌کرد که مجلس در بن‌بست قرار دارد. از طرفی به بهانه فتنه سال 88 نمی‌تواند کاری انجام دهد و از طرف دیگر رهبری راضی به این کار نیستند. برای همین هر کاری دوست داشت انجام می‌داد. ولی به نظر من مجلس باید ایشان را همان زمانی که گفت قانون را اجرا نمی‌کنم، بلافاصله عزل می‌کرد. هر رئیس‌جمهوری چنین حرفی بزند، چه آقای احمدی‌نژاد و چه دیگران، مجلس نباید حتی یک روز هم تعلل کند. 8- درباره پایان حصر و آزادی زندانیان به نظرم باید زودتر از اینها خاتمه پیدا می‌کرد. سخت‌گیری‌ها درباره زندانیان سیاسی و حصر آقایان باید زودتر به پایان می‌رسید اما عده‌ای در داخل حکومت نمی‌خواهند این فضا از بین برود و همچنان می‌خواهند سوار بر موج فتنه کاسبی سیاسی کنند و رقبا را از میدان بدر کنند. حیات چنین افرادی در چنین فضاهایی است؛ یعنی اگر این فضا از بین برود و ملاک، کار، فعالیت، هنر و لیاقت باشد، آنها جایگاهی ندارند. آنها همیشه در فضاهای دوقطبی رشد می‌کنند تا به افراد حمله کنند و به این وسیله مطرح باشند ولی وقتی وحدت ایجاد شود و دشمن داخلی وجود نداشته باشد، آنها بیکار خواهند شد. لذا آنها دوست دارند که داستان فتنه ادامه داشته باشد.