پرسشِ روز/ چرا نیروهای جمهوری اسلامی، وابستگان به داعش را آزاد گذاشتند؟
حدود یک سال و نیم پیش، پایگاه اینترنتی حزب دمکرات کردستان گزارشی درباره فعالیت‌های علنی هواداران داعش در پاوه و روستاهای اطراف آن، بدون اینکه نیروهای امنیتی ممانعتی برای آنها ایجاد کنند، منتشر کرده بود. در این گزارش از چندین نفر نام برده شده بود که یکی از آنها سریاس صادقی است. سریاس صادقی یکی از ۵ نفری است که در حملات تهران شرکت داشته و در درگیری با نیروهای امنیتی کشته شده است.
در بخشی از این گزارش، که سایت «کورد و کوردستان» منتشر کرده بود، آمده است:
«در ماه‌های اخیر در مساجد پاوه و روستاهای اطراف، آخوندها تبلیغ بیشتری در مورد توحید و احزاب توحیدی کرده‌اند و بعد از نماز مغرب به صورت محرمانه و دور از چشم مردم به تبلیغ داعش می‌پردازند. مقر اصلی تبلیغ آنها روستاهای چورژی، دوریسان، بندره، شمشیر، بانه‌وره و شهر جوانرو است. شهر جوانرو به عنوان مرکز تبلیغ داعش شناخته می‌شود. در شهر پاوه افرادی اقدام به اعزام جوانان و تشویق جوانان برای پیوستن به گروه داعش کرده‌اند که اسامی تعدادی ازآنها از این قرار است: احمد صادقی، سریاس صادقی، نهادی ویسی، حافظ ویسی (که اخیرا خودش به داعش پیوسته)، آزاد کارگر، مهزاد کارگر و اقبال صحرایی. تمام این افراد، به جزء آزاد و بهزاد کارگر که اهل روستای دشه هستند، اهل دزآور و ساکن روستای چورژی می باشند. رژیم هم کاری به کار آنها ندارد و به صورت علنی از جلسات آنها که در مساجد برگزار می‌شوند جلوگیری نمی‌کند.»
مقامات امنیتی جمهوری اسلامی باید با توجه به متن بالا به این پرسش بسیار ساده پاسخ گویند: «چرا این افراد با توجه به تمایلات افراطی و تماس با داعش، آزادانه فعالیت داشتند؟ چرا در شهرهای کردنشین که فعالان مدنی و صنفی برای کوچک‌ترین فعالیتی اگر بازداشت نشوند، حتما برای بازجویی به اداره اطلاعات فراخوانده می‌شوند، کسی به خود زحمت احضار سریاس صادقی و ۶ نفر دیگر را که در هشدار حزب دمکرات کردستان از آنها نام برده شده بود به خود نداد؟»
نویسنده: احمد رافت- منبع: کیهان لندن- تیتر: فیسبوک "روز"
